Isabella Beeton: Pagkakaiba sa mga binago

Noong Mayo 1866, kasunod ng matinding pagbagsak sa kanyang pinansiyal na kapalaran, ipinagbili ni Samuel ang mga karapatan sa '' Book of Household Management '' sa [[Ward Lock & Co | Ward, Lock at Tyler]] (di nagtagal naging Ward Lock & Co).{{sfn|Beetham|2004}} Ang manunulat na si [[Nancy Spain]], sa kanyang talambuhay ng Isabella, ay nag-ulat na, binigyan ang pera ng kumpanya na ginawa mula sa gawa ng Beetons, "tiyak na walang sinumang gumawa ng isang mas masahol o mas praktikal na bargain" kaysa kay Samuel.{{sfn|Spain|1948|p=240}} Sa kasunod na mga pahayagan ay pinigilan ng Ward Lock ang mga detalye ng buhay ng mga Beeton — lalo na ang pagkamatay ni Isabella - upang maprotektahan ang kanilang pamumuhunan sa pamamagitan ng pagpapaalam sa mga mambabasa na siya ay buhay pa rin at lumilikha ng mga recipe — na itinuturing ni Hughes na "sinasadya na censorship".{{sfn|Hughes|2006|p=4}} Ang mga huling edisyon na iyon ay nagpatuloy na gumawa ng koneksyon sa Beeton sa itinuturing ni Beetham na isang "medyo walang awa na patakaran sa pagmemerkado na sinimulan ni Beeton ngunit patuloy na isinagawa ng Ward, Lock, at Tyler".<ref name="VLC: Beetham" /> Ang mga kasunod na volume na nagdadala ng pangalan ni Beeton ay naging hindi gaanong sumasalamin sa orihinal.<ref name="VLC: Beetham" /> Dahil sa paunang paglalathala nito ang '' Book of Household Management '' ay inisyu sa maraming edisyon ng hardback at paperback, isinalin sa maraming wika at hindi pa nai-print.<ref name="Orion: Beeton" /><ref name="WC: Mrs Beeton" />

 

Si Beeton at ang pangunahing gawain ay sumailalim sa pintas sa kurso ng ikadalawampu siglo. Inirereklamo ni Elizabeth David ang mga recipe na "kung minsan ay sinasampal at nanligaw", bagaman kinikilala niya na ang '' [[[Larousse Gastronomique]] '' ni [[Prosper Montagné]] ay naglalaman din ng mga kamalian.<ref name = "Spec: ED" /> Ang tagapagluto ng telebisyon na si [[Delia Smith]] ay inamin na siya ay nabigla "kung paano sa mundo ang libro ni Mrs Beeton ay pinamamahalaang upang lubos na lalaho ... ang mahusay na gawa ni Acton".{{sfn|Hardy|2011 |p=8}} habang ang kanyang kapwa chef na si [[Clarissa Dickson Wright]], ay pipiliin na "Hindi makatarungan na sisihin ang sinumang tao o isang libro para sa pagbagsak ng pagluluto ng Ingles, ngunit si Isabella Beeton at ang kanyang ubiquitous na libro ay kailangang sagutin."{{sfn |Dickson Wright| 2011 | p=372}} Kung ihahambing, ang manunulat ng pagkain na si [[Bee Wilson]] ay pinipili na ang pagwawalang-bahala sa gawa ni Beeton ay isang "sunod sa moda" na tindig lamang na gawin at ang pagsulat ng lutuin ay ginagawang nais mo lamang upang lutuin ". <ref name =" NS: Wilson "/> Christopher Driver, ang mamamahayag at kritiko ng pagkain, ay nagmumungkahi na ang" kamag-anak na pagwawalang-kilos at nais ng pagpino sa katutubong pagluluto ng Britanya sa pagitan ng 1880 at 1930 "ay maaaring sa halip ay ipaliwanag ng ang "progresibong debasement sa ilalim ng sunud-sunod na mga editor, binago at pinalaki".{{sfn | Driver | 1983 |pp=13–14}} Ang komento ni David na "kapag ang mga simpleng Ingles na lutuin" ay aktibo sa kanilang kusina, "sinundan nila ang mga simpleng resipe ng Ingles at higit sa lahat mula sa mga librong Mrs Beeton o kanilang mga nanggaling". {{sfn | David | 1961 | pp=26–27}} Itinuturing ni Dickson Wright na ang Beeton ay isang "kamangha-manghang mapagkukunan ng impormasyon" mula sa isang pananaw sa kasaysayan ng lipunan,{{sfn | Dickson Wright | 2011 | p=374}} at itinuturing ng Aylett at Ordish na ang gawaing ito ay "pinakamahusay at maaasahang gabay para sa scholar sa kasaysayan ng domestic sa kalagitnaan ng Victorian era". {{sfn | Aylett | Ordish | 1965 |p=226}}