Aklat ng Pahayag: Pagkakaiba sa mga binago

Ang '''Aklat ng Pahayag kay Juan''' o '''Pahayag kay Juan''',<ref name=AngBiblia>[http://angbiblia.net/pahayag.aspx Ang Pahayag kay Juan], Ang Biblia, AngBiblia.net</ref> na kilala rin bilang '''Aklat ng Pahayag''' o '''Pahayag''' lamang, ay ang pinakahuling aklat sa [[Bagong Tipan]] sa [[Bibliya]] ng mga [[Kristiyano]].<ref name=Biblia>{{cite-Biblia|Pahayag}}, pahina 1793.</ref> Nakikilala rin ito bilang '''Apokalipsis ni Juan''' o payak na '''[[Apokalipsis (salita)|Apokalipsis]]''' ('''[[Hula]]''') lamang. Ang may akda nitong si Juan ay sumulat mula sa isla ng [[Patmos]] na isang isla ng bansang [[Gresya]] sa [[Dagat Aegean]]. Ang aklat na ito ay pinaniniwalaan na isinulat sa kapanahunan ni Emperador [[Domitian]] o sa panahon ni Emperador [[Nero]].<ref name=Biblia/> Naglalaman ito ng mga simbolismo at mga pahayag o [[pagsisiwalat]] na [[apokaliptiko]] upang itago ang pag-atake nito sa [[Imperyo Romano]] upang makaiwas sa pag-uusig ang may akda nito. Ito ay maaring isang panitikang naglalaman ng [[vaticinium ex eventu]] (hula sa mga pangyayaring naganap na) gaya ng [[Aklat ni Daniel]].

Ayon sa (17:9-11), "''Dito ay kailangan ang isang kaisipan na may karu­nungan: Ang pitong ulo ay kumakatawan sa pitong mga bundok na kinauupuan ng babae. 10 May pitong mga hari roon. Lima sa kanila ang bumagsak. Ang isa ay sa ngayon. Ang isa ay hindi pa dumating. At kapag siya ay dumating, siya ay kailangang mananatili sa sandaling panahon. 11 Ang mabangis na hayop na siya ang sa nakaraan at hindi ang sa ngayon, siya rin ang pangwalong hari at mula sa pitong mga hari. Siya ay paroroon sa kapahamakan.''" Ito ay tumutukoy kay [[Augustus]](29 BCE - 14 CE), [[Tiberio]] (14-37 CE), [[Gaius]] (37-41), [[Claudius]] (41-54) at [[Nero]] (54-68), [[Vespasian]] (69-79) , Titus(79-81) at ang siyang ang sa nakaraan at hindi ang sa ngayon na siya rin ang pangwalong hari na mula sa pito at siya ring pangwalo ay si [[Domitian]] na pinaniniwalaang ang nabuhay na si Nero ayon sa kilalang alamat ng [[Nero Redivivus]] noong unang siglo CE(muling mabubuhay si Nero]]). Siya rin ang pinanawilaangpinani iniwalaang ang sugat na gumaling sa 13:3 at ang ikalawang hayop ang propeta ([[saserdote]]) ng kultong Imperyal na Romano. Parehong sina Nero at Domitian ay labis na umusig sa mga Kristiyano.

*[[Preterismo]]: Ayon sa mga skolar ng [[bibliya]] ang mga pangyayari sa Aklat ng Pahayag ay tumutukoy sa mga pangyayaring naganap noong unang siglo CE at naglalaman ng mga pahayag laban sa [[Imperyo Romano]] na binigyan ng sikretong pangalan na [[Patutot ng Babilonia]](Whore of Babylon) sa Pahayag 17-20 at mga [[emperador]] nito dahil sa pag-uusig sa mga [[Kristiyano]] sa panahong ito. Ayon sa Pahayag 17:9, ''ang pitong ulo ay ang '''pitong bundok''' na inuupuan ng babae'' na paglalarawan sa '''[[:en:Seven hills of Rome|pitong bundok ng Roma]]'''. Ayon din sa Pahayag 17:10, sa mga pitong ulo ng [[bilang ng Halimaw|halimaw]](Emperador ng Imperyo Romano), ''bumagsak na ang lima sa kanila, '''naghahari pa ang isa'''(Nero), at ang huli ay hindi pa dumarating'' na nagpapahiwatig na ang isa sa mga sungay ng halimaw ay umiiral at naghahari noong panahong isinulat ang aklat na ito noong ika-1 siglo CE. Para sa mga naniniwalang ang aklat na ito ay isinulat noong panahon ni Emperador [[Domitian]], ang "ulong may sugat"(Pahayag 13) ay tumutukoy kay [[Nero]] na namatay noong 68 CE ngunit ayon sa alamat na tinawag na ''Nero Redivivus'' ay magbabalik o mabubuhay muli upang ipagpatuloy ang pag-uusig sa mga Kristiyano. Ang "naghahari pang isa" ay pinaniniwalaang si [[Vespasian]] at ang ulo na ''buhay noong una ngunit ngayo'y wala na ay isa sa pitong hari at siyang magiging ikawalo'' ay tumutukoy kay [[Domitian]] na pinaniwalaang nabuhay na si Nero. Dahil sa alamat na ito noong ika-1 siglo CE sa Asya Menor, ang halimaw ay inilarawan ng may akdang ito na nagtamo ng mortal na sugat ngunit gumaling(Pahayag 13:3).<ref name=ref1>http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/apocalypse/revelation/white.html</ref> Ayon sa mga skolar ng [[Bibliya]], ito ay isinulat upang hikayatin ang mga [[Kristiyano]] na magtiis sa pag-uusig ng [[Imperyo Romano]] sa mga Kristiyano noong ika-1 siglo CE. Bukod dito, ang mga Griyegong siyudad ng [[Asya Menor]] na kinaroonan ng pitong Iglesia ng Asya Menor ang mga sentro ng [[imperyal na kulto]] kung saan ang mga templo na pinamumunuan ng mga saserdote(priest) ng kultong Romano ay itinayo upang pagsambahan ng mga [[emperador]] bilang mga [[diyos]].<ref name=ref1/> Ang mga mamamayan ng siyudad na ito ay inaatasan na sumamba at maghain ng handog sa mga emperador ng Roma sa mga templong ito at ang sinumang hindi sumunod dito ay pinag-uusig at pinapatay. Sa paggamit ng mga simbolismo at [[gematria]](pagsusuma ng pangalan) ng may akda nito, ang [[Bilang ng Halimaw|Halimaw]] sa Pahayag 13 ay mauunawaan ng mga Kristiyano noong ika-1 siglo CE na tumutukoy kay [[emperador]] [[Nero]] ng [[Imperyo Romano]] na ang pangalan ay may suma total na 666 sa Griyegong baybay na "Nerōn Kaisar" na isinalin sa Hebreong נרונ קסר o 616 ayon sa Latin na baybay na "Nerō Caesar" na isinalin sa Hebreong נרו קסר. Ayon sa mga skolar ng Bibliya, ang 616 ang orihinal na [[bilang ng Halimaw]] dahil ito ang nakasulat sa pinakalumang manuskrito ng Aklat ng Pahayag. Ang pananaw na ito ang tinatanggap ng halos lahat ng mga skolar at eksperto ng [[Bibliya]].