Pagkukulay sa litrato: Pagkakaiba sa mga binago
Content deleted Content added
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.1 |
m link pangunahing kulay using Find link |
||
Linya 9:
<!-- [[File:44824 521713937886471 1763321493 n - Copy.jpg|thumb|left|Larawan ng mga Sundalong Pilipino sa pangunguna ni Heneral [[Gregorio Del Pilar]] (na posibleng kinunan sa Bacolor Pampanga).]] -->
Ang tatlong kulay pamamaraan, kung saan ay ang pundasyon ng halos lahat ng mga praktikal na mga proseso ng kulay kung ang kemikal o electronic, ay unang iminungkahing sa isang 1855 papel sa kulay paningin sa pamamagitan ng Scottish pisisista James Clerk Maxwell.
Ito ay batay sa teorya na ang normal na mata ng tao ang makakakita ng kulay na ito dahil ang panloob na ibabaw ay sakop na may milyun-milyong mga intermingled cell kono ng tatlong mga uri: Sa teorya isang uri ay pinaka-sensitibo sa dulo ng spectrum tinatawag naming "pulang", isa pa sensitibo sa gitna o "luntiang" rehiyon, at isa na kung saan ay pinaka Matindi stimulated sa pamamagitan ng "bughaw". Ang mga kulay na may pangalang walang kinikilingang pag-iral bilang [[pangunahing kulay]] sa pisikal na katotohanan, at hindi rin ang mga ito ay lubos na tumpak na paglalarawan ng kono sensitivity. Ngunit ang simpleng paglalarawan ng mga tatlong kulay nag-tutugma sa sapat ang sensations nakaranas sa pamamagitan ng mga mata na kapag ang tatlong kulay ay ginamit ang tatlong uri ng cones ay sapat at unequally stimulated upang mabuo ang ilusyon ng iba't-ibang mga intermediate wavelength ng liwanag.
Mula sa kanyang mga pag-aaral ng kulay paningin, Maxwell mali ang natukoy na kulay anumang ma-ginawa sa pamamagitan ng paghahalo lamang tatlong purong kulay ng ilaw - pula, berde at asul na - sa sukat na nais pasiglahin ang tatlong uri ng mga cell sa parehong degree na ang "real" kulay ginawa. Gayunpaman, sa kabila ng kasiraan ng kanyang teorya, milyon-milyong mga kulay ay maaaring makita sa pamamagitan ng model na ito. Upang bigyang-diin na ang bawat uri ng mga cell sa pamamagitan ng kanyang sarili ay hindi talaga makita ang kulay pero noon lamang higit pa o mas mababa stimulated, siya iginuhit ng isang pagkakatulad sa black-and-white photography: kung tatlong walang kulay mga larawan ng parehong scene kinunan sa pamamagitan ng pula, berde at asul filter, at transparencies ("slide") na ginawa mula sa kanila ay inaasahang sa pamamagitan ng parehong mga filter at superimposed sa isang screen, ang resulta ay magiging isang imahe reproducing hindi lang pula, berde at asul, ngunit ang lahat ng mga kulay sa orihinal na pinangyarihan.
| |||