Nobelang Pilipino: Pagkakaiba sa mga binago

Ang kasaysayan ng nobela sa Pilipinas ay nagsimula noong [[Kasaysayan ng Pilipinas#Pamumuno ng Espanya (1521–1898)|Panahon ng Kastila]] na may paksain tungkol sa [[relihiyon]], kabutihang-asal, nasyonalismo, at pagbabago. Nagpapatuloy ito hanggang sa kasalukuyang panahon.

 

 

Ang Commission Permanente de Censura ang sumusuri ng mga akdang pampanitikan na nilalathala upang siguraduhin na walang ano mang paglaban sa pamahalaang Kastila.

Noong panahon ng Malasariling Pamahalaan, bumaba ang urin ng nobela dahil sa pagkakahilig ng mga tao sa mga tula at maikling kuwento at pagbabago ng panahon.

 

# Noong Panahon ng [[Hapon (bansa)|Hapon]], hindi rin naging maunlad ang nobela dahil sa kakulangan sa materyales ([[papel]]) at niliitan ang mga letra (sa Liwayway)

 

*''Sa Pula, Sa Puti'' - Francisco Soc Rodrigo

 

 

Noong panahon ng Ikatlong Repulika ng Pilipinas, walang pagbabago sa sistema ng pagsulat ng nobela at naging tradisyunal. Tumatalakay ng mga paksain tungkol sa nasyonalismo, isyung [[Lipunan|panlipunan]] at naglalayong [[libangan|mang-aliw]] ng [[pagbabasa|mambabasa]].

*''Daluyong'' - Lazaro Francisco

 

 

Noong panahon ng [[batas militar]] hanggang kasalukuyan, tumatalakay ang mga nobela ng mga paksain tungkol sa reporma, pag-ibig, ugaling Pilipino, [[pamilya]], pangaraw-araw na pamumuhay. Nagbalik ang nobela sa romantisismo na nailalathala sa Liwayway at nasa pamantayang pangkalakalan ''(commercial)''.