Ganting asido-base: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
(Putting an end to a dead-end page) + atensyon
Lhc97 (usapan | ambag)
Linya 65:
Ang pakahulugang ito ay base sa pangkalahatang kabuuan ng naunang pakahulugang Arrhenius. Kung ang isang patunaw ([[solvent]]) ay magwawalay sa positibong partidong X at negatibong partidong Y:
 
XY ↔ X<sup>+<sup> + Y<sup>-<sup>
 
o
 
2XY ↔ X2YX<sub>2<sub>Y<sup>+<sup> + Y<sup>-<sup>
 
o
 
2XY ↔ X<sup>+<sup> + XY2XY<sup>2-<sup>
 
isang kumpuestong asido ito kapag nagbubunga ng pagtaas ng tapang ng X<sup>+<sup> (o X2YX<sub>2<sub>Y<sup>+<sup>) at pagbaba ng tapang ng Y<sup>-<sup> (o XY2XY<sup>2-<sup>) at beis naman kung pabaliktad. Halimbawa sa tunaw na dioksido ng azufre (SO2SO<sub>2<sub>), ang kumpuestong tiyonil (na nagbibigay ng SO2SO<sub>2<sub><sup>+<sup>) ay gumaganap na asido, at ang sulfito (na nagbibigay ng SO32SO<sub>3<sub><sup>2-<sup>) ay gumaganap na beis.
 
Sa kaisipang ito, ang mga kumpuestong aprotiko (yaong di nagbibigay ng proton) ay maaring sumanib (react) sa beis, at ang mga katagang “asido” at “beis” ay maari pa ring gamitin sa loob ng reaksyong aprotiko o walang-tubig (non-aqueous).
 
 
 
== Ang Pakahulugang Elektroniko (ni Lewis) ==