[[FileTalaksan:Scared Child at Nighttime.jpg|thumb|150px|Isang bata na nagpapakita ng takot sa isang hindi matiyak na kapaligiran.]]
:''Tungkol ang artikulong ito sa pangkalahatang kahulugan ng takot. Para sa matinding takot, tingnan [[Pobya]].''
Ang '''takot''' ay isang pang-[[emosyon]] na tugon sa mga banta at panganib. Ito ang pangunahing mekanismo sa pagkaligtas ng buhay na nagaganap bilang tugon sa partikular na estimulo, katulad ng [[sakit]] o ang banta ng sakit. Iminungkahi ng mga [[sikolohiya|sikologong]] sina John B. Watson, Robert Plutchik, at Paul Ekman na isa ang takot sa isang pangkat ng mga pangunahin o likas na emosyon. Kabilang sa mga pangkat ng mga emosyong ito ang [[kaligayahan]], [[kalungkutan]] at [[galit]]. Naiiba ang takot mula sa kaugnay na katayuang pang-emosyon ng [[pagkabahala]], na karaniwang nangyayari na walang kahit anumang panlabas na panganib. Karagdagan pa nito, may kaugnayan ang takot sa mga partikular na ugali ng pagtakas at pag-iwas, datapuwa't ang pagkabahala ay resulta ng mga banta na nakikita bilang hindi maiwasan o hindi mapigilan. <ref>Ohman, A. (2000). ''Fear and anxiety: Evolutionary, cognitive, and clinical perspectives. In M. Lewis & J. M. Haviland-Jones (Eds.). Handbook of emotions. (pp.573-593). New York: The Guilford Press.''</ref>
