Si Father Roquelaure ay isang Pranses na kuwentong bibit na kinolekta ni Achille Millien.[1]

Ito ay isang uri ng 516 na kuwento sa sistema ng pag-uuri ng Aarne-Thompson.[2] Ang iba sa ganitong uri ay Trusty John[3] at The Raven.[2]

Hinimok ng isang balo na reyna ang kaniyang anak, si Emilien, na magpakasal, ngunit hindi niya ginawa. Namatay siya. Isang araw, nakakita siya ng larawan ng Prinsesa Emilienne at umibig. Sinabi sa kaniya ng pintor ng larawan na ang prinsesa ay pinananatiling nakakulong sa isang tore ng isang bibit. Nagtapat si Emilien sa isang pinagkakatiwalaang utusan, si Jean, at pagkatapos gumawa ng lihim na paghahanda si Jean, hinanap nila ang prinsesa. Salit-salit silang nagbabantay sa gabi.

Habang natutulog ang prinsipe, narinig ni Jean ang mga boses na nag-uusap. Ang isa ay kay Padre Roquelaure, na nagsasabi kung paano magiging mahirap ang gawain ni Prinsipe Emilien sa paghahanap ng prinsesa. Kakailanganin niyang kuskusin ang mga gulong ng lumot upang tumawid sa isang ilog na walang tulay, na lilikha ng isang tulay; kailangan niyang ialok ang diwata ng distaff na may mga brilyante at pagkatapos ay bigyan siya ng pampatulog; kapag kinuha niya ang prinsesa, tatanggi ang kaniyang mga kabayo na magpatuloy, at kailangan niyang tanggihan ang mga alok mula sa mga kutsero na may mga kabayo at mga karwahe at sa halip ay dudurugin sila; kapag ang prinsesa ay nauhaw at nag-alok ang mga nagtitinda na ibenta ang kaniyang mga inumin, ang mga inumin ay magiging lason at kailangan niyang ibagsak ang mga ito sa lupa; sila ay darating sa isang taong nalulunod, at ang prinsipe ay kailangang itulak siya pabalik sa tubig sa halip na iligtas siya; sa wakas, kakailanganin niyang kuskusin muli ng lumot ang mga gulong. At kung uulitin niya ang alinman sa mga sinabi sa kaniya, magiging bato si Jean.

Sa buong paglalakbay nila, sinabihan ni Jean si Emilien na magtiwala sa kaniya at ipatupad ang mga salita ni Padre Roquelaure. Ang kaniyang mga aksyon ay labis na natakot sa prinsesa kaya't sinabi niya kay Emilien na kung mahal niya ito, ikukulong niya si Jean. Pagkatapos nilang umuwi at magpakasal, hiniling ni Emilien na ipaliwanag ni Jean ang kaniyang mga aksyon o mabilanggo. Sa wakas ay nagpapaliwanag si Jean at naging bato. Ang prinsipe ay labis na nagdalamhati. Sa loob ng isang taon, ang prinsesa ay may isang anak na lalaki, na nais ng prinsipe na pangalanan si Jean bilang parangal sa kaniyang lingkod. Dumating ang isang mahirap na matandang babae sa piging ng pagbibinyag, at upang walang malungkot doon, binigyan niya siya ng lugar at pagkain na makakain. Sinabi niya sa kanila na kung papatayin nila ang kanilang sanggol, ibabalik ng dugo niya si Jean. Pinatay ng prinsipe ang sanggol, at ang dugo ang bumuhay kay Jean. Ang matandang babae ay gumagawa ng mahiwagang wand at binuhay ang sanggol. Napagtanto ng prinsesa na siya ang diwata na nagtago sa kaniya sa tore, at humingi ng tawad sa kaniya. Sinabihan siya ng diwata na maging masaya.

Mga sanggunian

baguhin
  1. Paul Delarue, The Borzoi Book of French Folk-Tales, p 365, Alfred A. Knopf, Inc., New York 1956
  2. 2.0 2.1 Paul Delarue, The Borzoi Book of French Folk-Tales, p 365, Alfred A. Knopf, Inc., New York 1956
  3. D.L. Ashliman, "The Grimm Brothers' Children's and Household Tales (Grimms' Fairy Tales)"