Ang pagbulong ay isang katayuan na walang boses (mga tunog na binibigkas na di ginagamit ang larynx) ng phonation na ang mga vocal cord ay hindi nanginginig sa karaniwan ngunit tinatapat (adducted) ng sapat upang makalikha ng narininig na turbulence (isang kalidad na sumisitsit) habang ang tagapagsalita ay humihinga habang nagsasalita.[1]

Mga sanggunian baguhin

  1. Principles of Phonetics. John Laver, 1994, Cambridge Textbooks in Linguistics.