Papa Pio I
Si Papa Pio I ay ang obispo ng Roma mula c. 140 hanggang sa kanyang kamatayan c. 154,[1] ayon sa Annuario Pontificio. Ang kanyang mga petsa ay nakalista bilang 142 o 146 hanggang 157 o 161, ayon sa pagkakabanggit.[2] Siya ay itinuturing na sumalungat sa parehong Valentinians at Gnostics sa panahon ng kanyang pagka-papa. Siya ay itinuturing na isang santo ng Simbahan Katoliko at ng Eastern Orthodox Church[3] na may isang araw ng kapistahan noong Hulyo 11, ngunit hindi malinaw kung siya ay namatay bilang isang martir.
| Papa Santo Pio I | |
|---|---|
| Obispo ng Roma | |
 Papa Pio I ni Pietro Perugino | |
| Simbahan | Simbahang Katoliko |
| Naiupo | c. 140 AD |
| Nagwakas ang pamumuno | c. 154 AD |
| Hinalinhan | Higinio |
| Kahalili | Aniceto |
| Mga detalyeng personal | |
| Pangalan sa kapanganakan | Pio (Ingles: Pius) |
| Kapanganakan | c. huling bahagi ng ika-1 siglo Aquileia, Imperyong Romano |
| Yumao | c. 154 AD Roma, Imperyong Romano |
| Kasantuhan | |
| Kapistahan | Hulyo 11 |
| Iba pang mga Papa na mayroon ding pangalan na Pio | |
Noong 1862, sinubukan ni Mariano Rodríguez de Olmedo, obispo ng San Juan, Puerto Rico, na dalhin ang mga labi ni Pius sa Cathedral of San Juan Bautista matapos ang mga ito ay ipinagkaloob sa kanya ni Papa Pius IX sa pagbisita ni Rodríguez Olmedo sa Vatican City. Sa wakas ay ini-export sila sa katedral mula sa Madrid, Spain noong 1933. Ang mga labi ay nababalutan ng balat ng waks at pinananatili sa isang salamin na istraktura sa simbahan, na siyang pangalawa sa pinakamatanda sa Amerika, at si Pius ay nananatili bilang ang tanging papa na ang mga labi ay pinananatili sa labas ng Europa. [4]
Maagang buhayBaguhin
Si Pio ay pinaniniwalaang ipinanganak sa Aquileia, sa Hilagang Italya, noong huling bahagi ng ika-1 siglo.[5] Ang kanyang tatay ay isang Italiano[6] tinatawag na "Rufino", na isa ring katutubo ng Aquileia ayon sa Liber Pontificalis.[7] Ayon sa ika-2 siglo Muratorian Canon[8] at ang Liberian Catalogue,[9] na siya ay kapatid ni Hermas, may-akda ng tekstong kilala bilang The Shepherd of Hermas. Ang manunulat ng huling teksto ay kinikilala ang kanyang sarili bilang isang dating alipin. Nagdulot ito ng espekulasyon na kapwa pinalaya sina Hermas at Pio. Gayunpaman ang pahayag ni Hermas na siya ay isang alipin ay maaaring nangangahulugan lamang na siya ay kabilang sa isang mababang ranggo na pamilyang plebeian.[10]
PontificateBaguhin
Ayon sa Katolikong tradisyon, pinamahalaan ni Pio I ang simbahan noong kalagitnaan ng ika-2 siglo sa panahon ng paghahari ng mga Emperador Antonino Pio at Marco Aurelio.[5] Siya ay pinaniniwalaang ikasiyam na kahalili ni San Pedro,[1] na nag-utos na ang Easter ay dapat lamang ipagdiwang tuwing Linggo. Bagama't kinilala sa pag-uutos ng paglalathala ng Liber Pontificalis, ang [5] compilation ng dokumentong iyon ay hindi sinimulan bago ang simula ng ika-6 na siglo.[11] Siya rin daw ang nagtayo ng isa sa pinakamatandang simbahan sa Roma, Santa Pudenziana.
Si Justin Martir ay nagturo ng Kristiyanong doktrina sa Roma noong panahon ng pagkapobispo ni Pius I ngunit hindi siya pinangalanan ng ulat ng kanyang pagkamartir, isang hindi nakakagulat na pangyayari, kung isasaalang-alang ang kaiklian ng ulat.[12] Ang heretics Valentinus, Cerdon, at Marcion ay bumisita sa Roma noong panahong iyon. Itinuturing ito ng mga Katolikong apologist bilang isang argumento para sa primacy ng Roman See noong ika-2 siglo.[5] Si Pope Pius I ay pinaniniwalaang sumalungat sa Valentinians at Gnostics sa ilalim ni Marcion, na kanyang excommunicated.[13]
Mga sanggunianBaguhin
- ↑ 1.0 1.1 Padron:Catholic Encyclopedia
- ↑ Annuario Pontificio per L'anno 2012. Vatican City. 2012. pa. 8. ISBN 978-88-209-8722-0.
- ↑ "List of Popes of Rome". Orthodox Wiki.
- ↑ Travel, Uncover (2017-01-11). "The Cathedral of San Juan Bautista, Puerto Rico – The Second Largest Church in the Americas". Uncover Travel (sa wikang Ingles). Nakuha noong 2021-11-20.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 Hoever, Rev. Hugo, pat. (1955). Lives of the Saints, For Every Day of the Year. New York: Catholic Book Publishing. pa. 263.
- ↑ Platina (2008). D'Elia, Anthony F. (pat.). Lives of the Popes: Antiquity, Volume 1. Harvard University Press. pa. 79. ISBN 978-0674028197.
- ↑ Ed. Duchesne, I, 132.
- ↑ Preuschen, Erwin, pat. (1910). Analecta, Volume1. Tübingen: J. C. B. Mohr. OCLC 5805331.
- ↑ Ed. Duchesne, "Liber Pontificalis, I, 5."
- ↑ Catholic University of America (1967). New Catholic Encyclopedia, Volume 11. New York : McGraw-Hill. pa. 393.
- ↑ Levillain, Philippe (1994). Dictionnaire historique de la papauté. Fayard. pa. 1042–1043.
- ↑ "The Martyrdom of Justin". New Advent.
- ↑ Delaney, John J. (2005). Dictionary of Saints (ika-2nd (na) edisyon). New York: Image/ Doubleday. ISBN 0-385-51520-0.