Sin tax

Ang sin tax (kilala rin bilang isang sumptuary tax) ay isang excise tax na partikular na ipinapataw sa ilang mga kalakal na itinuturing na nakakapinsala sa lipunan at indibidwal, tulad ng alak, tabako, droga, kendi, inuming pampalamig, fast food, kape, asukal, pagsusugal, at pornograpiya. Kabaligtaran sa mga buwis na Pigovian, (Pigovian tax) na magbabayad para sa pinsala sa lipunan na dulot ng mga kalakal na ito, ginagamit ang mga buwis sa kasalanan upang taasan ang presyo sa pagsisikap na babaan ang demand, o kung hindi iyon, upang madagdagan at makahanap ng mga bagong mapagkukunan ng kita. Ang pagtaas ng sin tax ay kadalasang mas popular kaysa sa pagtaas ng iba pang buwis. Gayunpaman, ang mga buwis na ito ay madalas na pinupuna dahil sa pagpapabigat sa mahihirap at pagbubuwis sa pisikal at mental na umaasa.

Buod

Ang pagsasabatas ng mga sin tax sa mga mapaminsalang aktibidad ay nag-iiba ayon sa hurisdiksyon. Sa maraming kaso, ipinapatupad ang mga sumptuary tax upang mabawasan ang paggamit ng alak at tabako, pagsusugal, at mga sasakyan na naglalabas ng labis na polusyon. Iminungkahi din ang sumptuary tax sa asukal at inuming pampalamig. Ang ilang mga hurisdiksyon ay nagpataw din ng mga buwis sa mga nakakapagpabagong gamot tulad ng marihuwana.

Ang kita na nabuo sa pamamagitan ng mga sin tax ay sumusuporta sa maraming proyektong kinakailangan sa pagtupad ng mga layuning panlipunan at pang-ekonomiya. Ang mga lungsod at county sa Amerika ay gumamit ng mga pondo mula sa mga sin tax upang palawakin ang imprastraktura, habang sa Suweko ang buwis para sa pagsusugal ay ginagamit para sa pagtulong sa mga taong may problema sa pagsusugal. Maaaring mas malaki ang pagtanggap ng publiko sa mga sumptuary tax kaysa sa buwis sa kita o buwis sa pagbebenta (sales tax).