Surah An-Nas
Ang Sura An-Nās (Arabiko: سورة الناس, Sūrat An-Nās, "Ang Sangkatauhan") ang ika-114 at huling kapitulo ng Koran.
سورۃ ٱلنَّاس Al-Nās | |
---|---|
Klasipikasyon | Makkan |
Ibang pangalan | The Men, People |
Posisyon | Juzʼ 30 |
Blg. ng talata | 6 |
Blg. ng zalita | 20 |
Blg. ng titik | 80 |
Mga bersikulong Arabiko
baguhinبِسمِ اللّٰہِ الرَّحمٰنِ الرَّحِیمِ
قُل أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ
مَلِكِ ٱلنَّاسِ
إِلَـٰهِ ٱلنَّاسِ
مِن شَرِّ ٱلوَسوَاسِ ٱلخَنَّاسِ
ٱلَّذِي يُوَسۡوِسُ فِى صُدُورِ ٱلنَّاسِ
مِنَ ٱلجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ
Salin
baguhinSa Ngalan ng Allâh, ang Pinakamahabagin, ang Napakamaawain at Ganap na Mapagmahal
1. Sabihin mo, O Muhammad: “Nagpapakupkop ako at hinihingi ko ang kalinga ng Allâh na ‘Rabb’ na Tagapaglikha ng sangkatauhan, na Bukod-Tanging Makapangyarihan na pigilin ang kasamaan ng sinumang nanlilinlang.
2. “Ang ‘Malik’" – Hari ng mga tao na Siyang Bukod-Tanging Tagapangasiwa sa lahat ng kanilang mga kalagayan, na Malaya at hindi nangangailangan sa kanila,
3. “Ang ‘Ilâh’ o Diyos na sinasamba ng sangkatauhan na Siya lamang ang Bukod-Tangi na may karapatan at karapat-dapat na sambahin.
4. “Mula sa kapinsalaan ni ‘Shaytân’ na nambubuyo sa oras ng pagkalimot ng tao sa pagkakaalaala sa Allâh at naglalaho kapag naalaala ang Allâh.
5. “Na siya ang nambubuyo ng kasamaan at naglalagay ng pag-aalinlangan sa mga dibdib ng mga tao.
6. “Mula sa mga ‘Shaytân’ na nagmula sa lahi ng ‘jinn’ at nagmula sa lahi ng tao.”