The Brown Bear of Norway
Ang Brown Bear ng Norway (Ang Kayumangging Oso ng Noruwega) ay isang Irlandes na kuwentong bibit na kinolekta ni Patrick Kennedy na lumabas sa kaniyang Legendary Fictions of the Irish Celts (1866).[1] Ito ay kalaunan ay isinama ni Andrew Lang sa kaniyang antolohiya na The Lilac Fairy Book (1910), kahit na mali ni Lang ang kanyang pinagmulan bilang West Highland Tales (cf. Ang Brown Bear ng Green Glen).[2]
Pagsusuri
baguhinAng kuwento ay inuri bilang Aarne–Thompson tipo 425A, ang paghahanap sa nawawalang asawa. Kasama sa iba sa ganitong uri ang The Black Bull of Norroway, The King of Love, The Daughter of the Skies, East of the Sun and West of the Moon, The Enchanted Pig, The Tale of the Hoodie, Master Semolina, The Enchanted Snake, The Sanga ng Rosemary, at White-Bear-King-Valemon.[3]
Mga pagkakaiba
baguhinIrlanda
baguhinSa kuwentong Tarbh Mór na h-Iorbhaig ("Ang Dakilang Toro ng Irvaig"), tatlong prinsesa ang nag-uusap tungkol sa kanilang magiging asawa, at ang pangatlo ay nagsabing gusto niyang pakasalan ang Dakilang Toro ng Irvaig. Ang toro mismo ay lilitaw sa susunod na linggo at hinihiling ang ikatlong prinsesa. Dinala niya ang kaniyang asawa sa kanilang bagong tahanan at hinubad ang cochull o bull cowl, at sinabi sa kaniya na hindi siya dapat maglagay ng isang daliri sa cowl, ni hindi dapat ibunyag na siya ay isang lalaki sa ilalim ng balat ng toro. Lumipas ang isang taon at nanganak siya ng isang anak na lalaki, na inalis sa kaniya ng isang malaking kamay na bumaba sa tsimenea. Tiniyak ng asawang toro na ligtas ang kanilang anak saan man siya naroroon. Ganoon din ang kapalaran ng kanilang pangalawang anak. Nang ipanganak niya ang kanilang pangatlong anak na lalaki, binisita niya ang kaniyang mga kamag-anak at isiniwalat ang lahat tungkol sa asawa ng toro. Ang ikatlong anak na lalaki ay kinuha din ng misteryosong kamay, habang ang asawa ng toro ay pumasok sa isang baliw na estado at dinala siya pabalik sa kanilang palasyo sa isla. Sinabi niya na ang mga lalaki ay pinapanatili ng tatlong higante, binigyan siya ng isang pares ng bota at umalis. Ang prinsesa ay bumisita sa tatlong higante, nakatanggap ng mga bagay upang maglakbay sa isang ilog ng apoy, isang bundok ng salamin at isang bundok ng mga tinik upang maabot ang kaharian ng kaniyang asawa. Pagkatapos ay nakilala niya ang isang prinsesa sa tabi ng isang ilog na nagsabi sa kaniya na ang prinsipe ay magpapakasal lamang sa taong makapaghugas ng mantsa ng dugo sa kaniyang tatlong puting kamiseta. Ang kuwento ay nagtatapos habang ang prinsesa ay gumugugol ng tatlong gabi sa pagsisikap na maalala ang kanyang asawa.[4]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ Kennedy, Patrick, pat. (1866), "The Brown Bear of Norway", Legendary Fictions of the Irish Celts, Macmillan and Company, pp. 57–67
{{citation}}
: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Lang, Andrew, pat. (1910), "The Brown Bear of Norway", The Lilac Fairy Book, Longmans, Green, and Company, pp. 118–131
{{citation}}
: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Heidi Anne Heiner, "Tales Similar to East of the Sun & West of the Moon Naka-arkibo 2013-10-20 sa Wayback Machine."
- ↑ Macdonald, Allan. "Tarbh Mór Na H-Iorbhaig". In: The Celtic Review 5, no. 19 (1909): 259-66. Accessed September 10, 2021. doi:10.2307/30070011.