Usapan:Ramon Magsaysay
 | Ito ang pahinang usapan upang talakayin ang Ramon Magsaysay. Mangyaring panatilihin ang kagandahang-asal at iwasan ang paglalagay ng anumang bagay na wala namang kinalaman sa nasabing paksa.
Pakilagay lamang ang inyong mensahe sa ibaba kasunod ng inyong lagda sa pamamagitan ng paglalagay ng apat na bantas (~~~~) kung gagamit ka ng wikitext. Kung hindi ka pamilyar sa wikitext, pindutin na lamang ito para magsimula ng bagong paksang mapag-uusapan. Maraming salamat po. Baguhan sa Wikipedia? Makatutulong sa iyo ang mga pahinang ito: Wikipedia:Patungkol at magtanong upang matugunan. |
Inalis ang English text na idinagdag ni User:203.76.254.180[1]. Ito po ay ang Tagalog Wikipedia. Pakisalin sana po sa Tagalog bago idagdag sa artikulo.
- RamOn Magsaysay[rAmOn´ mAgsI´sI] Pronunciation Key, 1907–57, president of the Philippines (1953–57). When the Japanese invaded the Philippines (1941), he joined the army and was commissioned a captain. A guerrilla leader throughout the Japanese occupation, he was named (1945) military governor of Zambales province by Gen. Douglas MacArthur. While serving in the Philippine Congress (1946–50), Magsaysay presented a plan for subduing the Hukbalahap (Huk) guerrillas, which led to his appointment as secretary of national defense by President Elpidio Quirino. He reformed the army, captured the top members of the Communist party, and fought the Huks, combining strong military action with a land resettlement program. After a dispute with President Quirino, however, Magsaysay resigned from his post (1953). He left the ruling Liberal party and ran for president on the Nationalist ticket, defeating Quirino by a large majority. As president, he cooperated closely with the United States and pursued a program of land and governmental reform. He was favored to win reelection to a second term, but died in an airplane crash (1957) before the voting began.
POV baguhin
Patulong naman na isulat sa parang NPOV ang mga sumusunod bago ibalik sa artikulo.
- Si Pangulong Magsaysay ang pinakamamahal na pangulo ng ating bansa. Mahal siya ng mahihirap dahil siya ay matapat, simple at matulungin. “Magsaysay is my guy,” sabi nila. Ginawa niya ang panguluhan na malapit sa karaniwang tao o sa lahat ng tao. Iniwan niya ang kanyang tanggapang air-onditioned sa palasyo ng Malakanyang at naglibot sa pamayanan. Dumadalaw siya ng biglaan sa mga tanggapan ng pamahalaan at itinitiwalag ang masasama o mga tamad na mga opisyal na pamahalaan. Pinabuti niya ang mga kalagayan sa mga baryo (barangay). Halimbawa, nagpagawa siya ng maraming poso artesyano. Marami sa mga “posong ito ni Magsaysay” ay ginagamit pa. Kayat ang mga mahihirap sa mga lalawigan ay may libreng inumin o panlaba.ang panget mo
Kailangan din nito ng pinagkuhanan (references) para maverify. -- Bluemask 17:34, 11 Mar 2005 (UTC)