Ang Kubo sa Gubat
Ang "Ang Kubo sa Gubat" (na tinatawag ding Ang Kubo sa Kakahuyan; German: Das Waldhaus) ay isang Aleman na kuwentong bibit na kinolekta ng Magkapatid na Grimm (KHM 169).[1] Isinama ito ni Andrew Lang sa The Pink Fairy Book (1897).[2] Ito ay Aarne-Thompson tipo 431.[1]
Buod
baguhinSinabihan ng isang tagaputol ng kahoy ang kaniyang asawa na dalhin sa kaniyang panganay na anak ang kaniyang hapunan sa kakahuyan. Naligaw siya ng landas at sa gabi ay nakatagpo siya ng isang bahay na may kasamang lalaki at isang inahing manok, isang tandang, at isang brindled na baka. Humingi siya ng tirahan. Tinanong ng lalaki ang mga hayop, sinabi ng mga hayop na "Duks", at pumayag ang lalaki, at sinabihan siyang magluto ng hapunan. Siya ang nagluto para sa kaniya at sa kaniyang sarili, at humingi ng kama. Itinuro niya ito sa isang silid sa itaas, kung saan siya natulog. Sinundan siya ng matanda at binuksan ang isang trapdoor na nagpababa sa kaniya sa cellar bilang kaniyang parusa. Kinabukasan, ganoon din ang nangyari sa pangalawang anak na babae.
Sa ikatlong araw, napadpad ang bunso sa kubo. Inalagaan niya ang mga hayop, at nang makapaghanda na siya ng hapunan para sa kaniyang sarili at sa matanda, kumuha din siya ng barley para sa mga ibon at dayami para sa baka. Umakyat siya sa itaas para matulog, ngunit sa hatinggabi, isang tunog na parang nawasak ang bahay ang gumising sa kaniya. Gayunpaman, ito ay tumigil, at siya ay bumalik sa pagtulog Sa umaga, natagpuan niya ang kaniyang sarili sa isang palasyo kasama ang isang anak ng hari, na engkantado kasama ng tatlong tagapaglingkod. Ang anak ng hari ay kinulam ng isang masamang diwata upang manatili doon bilang isang matanda hanggang sa dumating ang isang babae - na napakabait sa mga tao at hayop. Ipinatawag niya ang kaniyang mga magulang sa kasal, at ginawang mga alipin ang kaniyang mga kapatid na babae sa isang burner ng uling, hanggang sa natutunan nilang huwag iwanan ang mga mahihirap na hayop sa gutom.
Pagsusuri
baguhinAng kuwento ay inuri sa Talatuntunang Aarne–Thompson–Uther bilang uri ATU 431, "The House in the Forest". Sa ganitong uri ng mahiwang salaysay ng asawa, ang matanda ay talagang isang prinsipe, at ang kaniyang tatlong hayop ay ang kaniyang tatlong tagapaglingkod. Ang ganitong uri ay maaari ding lumabas kasama ng uri ng kuwento na ATU 480, "The Kind and Unkind Girls".[3]
Ang tipo ng kuwento 431 ay matatagpuan din sa Turkiya, kung saan ang "House in the Woods" ay naging isang "House of Cats".[4]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ 1.0 1.1 Ashliman, D. L. (2020). "Grimm Brothers' Children's and Household Tales (Grimms' Fairy Tales)". University of Pittsburgh.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Andrew Lang, The Pink Fairy Book (1897), "The House in the Wood"
- ↑ Uther, Hans-Jörg. The types of International Folktales. A Classification and Bibliography, based on the System of Antti Aarne and Stith Thompson. Volume 1: Animal tales, tales of magic, religious tales, and realistic tales, with an introduction. Helsinki: Suomalainen Tiedeakatemia-Academia Scientiarum Fennica, 2004. p. 257. ISBN 9789514109560.
- ↑ Dov Neuman (Noy). (1954). [Review of Typen Tuerkischer Volksmaerchen, by W. Eberhard & P. N. Boratav]. In: Midwest Folklore, 4(4): 258. http://www.jstor.org/stable/4317494