Balabal ng Maynila

Ang balabal ng Maynila (Espanyol: mantón de Manila o mantón de seda) ay isang burdadong balabal na gawa sa sutla na nagmula sa Pilipinong pañuelo. Ito ay tanyag sa Pilipinas, Amerikang Latino at Espanya sa kapanahunan pangkolonya. Naging tanyag din ito sa mga moda sa Europa noong ika-19 na dantaon. Sa makabagong panahon, isa pa rin itong aspeto sa iba't ibang nakaugaliang pananamit sa mga kulturang Hispaniko, at partikular na kitang-kita bilang bahagi ng kasuotan (traje de flamenca) ng mga mananayaw na flamenco (bailaoras ) at mga kababaihang Gitana.[1]

Mujer con mantón de Manila ni Juan Luna, isang Pilipinong pintor (mga 1880)

Paglalarawan baguhin

 
Isang mananayaw na flamenco (bailaora) na may balabal ng Maynila

Ang mga balabal ng Maynila ay mga parisukat na piraso ng sedang burdado sa istilong mala-Tsinong mga adorno. Ang mga balabal ay nakatiklop sa kalahati na pawang tatsulok at isinusuot sa palibot ng mga balikat.

Tingnan din baguhin

Mga sanggunian baguhin

  1. Arranz, Adolfo (27 Mayo 2018). "Ang Barkong Tsina". South China Morning Post. Nakuha noong 19 Mayo 2019.

Mga kawing na panlabas baguhin