Ang Berlin U-Bahn (Aleman: [ˈuː baːn]; maikli para sa Untergrundbahn , "daangbakal sa subteraneo") ay isang mabilis na sistema ng transito sa Berlin, ang kabesera at pinakamalaking lungsod ng Germany, at isang pangunahing bahagi ng sistema ng pampublikong transportasyon ng lungsod. Kasama ang S-Bahn, isang network ng mga suburban na linya ng tren, at isang tram network na halos tumatakbo sa silangang bahagi ng lungsod, ito ang nagsisilbing pangunahing paraan ng transportasyon sa kabesera.

U-Bahn Berlin
U1 crossing Oberbaum Bridge
Overview
OwnerBerliner Verkehrsbetriebe (BVG)
LocaleBerlin
Transit typeRapid transit
Number of lines9 (numbered U1–U9)[1]
Number of stations175[1]
Daily ridership1,515,342 (average daily, 2017)[2]
Annual ridership553.1 million (2017)[2]
WebsiteBVG.de – Homepage
Operation
Began operation15 Enero 1902; 122 taon na'ng nakalipas (1902-01-15)
Operator(s)Berliner Verkehrsbetriebe (BVG)
Train length~100 metro (328 tal 1 pul)
Headway4–5 minutes (daytime)
Technical
System length155.4 km (96.6 mi)[1]
Track gauge1,435 mm (4 ft 8 12 in)
Electrification750 V DC Third rail
Average speed30.7 km/h (19.1 mph)[1]
Top speed72 km/h (45 mph)

Binuksan noong 1902, ang U-Bahn nagsisilbi sa 175 estasyon na nakakalat sa siyam na linya, na may kabuuang haba ng riles na 155.4 kilometro (96 mi 45 ch),[3] halos 80% nito ay nasa ilalim ng lupa.[4] Tumatakbo ang mga tren tuwing dalawa hanggang limang minuto sa mga oras ng kasagsagan, bawat limang minuto para sa natitirang bahagi ng araw at bawat sampung minuto sa gabi. Sa paglipas ng isang taon, ang U-Bahn ay nagsasanay ng 132 milyon kilometro (82×10^6 mi), at nagdadala ng mahigit 400 milyong pasahero. Noong 2017, 553.1 milyong pasahero ang sumakay sa U-Bahn.[2] Ang buong sistema ay pinananatili at pinapatakbo ng Berliner Verkehrsbetriebe, karaniwang kilala bilang BVG.

Ang Berlin U-Bahn ay ang pinakamalawak na subteraneong network sa Alemanya. Noong 2006, ang paglalakbay sa U-Bahn ay katumbas ng 122.2 milyong km (76 milyong mi) ng mga paglalakbay sa sasakyan.[5]

Mapa ng sistema ng U-Bahn noong 2020

Mga sanggunian baguhin

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 "The Berlin underground – The largest underground system in Germany". BVG.de. Berliner Verkehrsbetriebe (BVG). Nakuha noong 2013-09-22.
  2. 2.0 2.1 2.2 "Zahlenspiegel 2017 1. Auflage" [Statistics 2017 1st edition] (PDF) (sa Aleman). Berliner Verkehrsbetriebe (BVG). December 31, 2017. Nakuha noong 2018-03-08.
  3. BVG-Zahlenspiegel-2021
  4. Schomacker, Marcus (2007-03-14). "Berlins U-Bahn-Strecken und Bahnhöfe" (sa Aleman). berliner-untergrundbahn.de. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2007-08-08. Nakuha noong 2007-09-18.
  5. "Geschäftsbericht 2006 der BVG" [Business Report 2006 for BVG] (pdf) (sa Aleman). Berliner Verkehrsbetriebe (BVG). 24 May 2007. Nakuha noong 2007-09-06.

Bibliograpiya baguhin

  • Brian Hardy: The Berlin U-Bahn, Capital Transport, 1996, ISBN 1-85414-184-8
  • Ulf Buschmann: U-Bahnhöfe Berlin. Berlin Underground Stations. Berlin Story Verlag, Berlin 2012, ISBN 978-3-86368-027-5
  • Jan Gympel: U-Bahn Berlin – Reiseführer. GVE-Verlag, Berlin 2002, ISBN 3-89218-072-5
  • AG Berliner U-Bahn: Zur Eröffnung der elektrischen Hoch-und Untergrundbahn in Berlin. GVE-Verlag, Berlin 2002, ISBN 3-89218-077-6
  • Jürgen Meyer-Kronthaler und Klaus Kurpjuweit: Berliner U-Bahn – In Fahrt seit Hundert Jahren. be.bra Verlag, Berlin 2001, ISBN 3-930863-99-5
  • Petra Domke und Markus Hoeft: Tunnel Gräben Viadukte – 100 Jahre Baugeschichte der Berliner U-Bahn. kulturbild Verlag, Berlin 1998, ISBN 3-933300-00-2
  • Ulrich Lemke und Uwe Poppel: Berliner U-Bahn. alba Verlag, Düsseldorf, ISBN 3-87094-346-7
  • Robert Schwandl: Berlin U-Bahn Album. Alle 192 Untergrund- und Hochbahnhöfe in Farbe. Robert Schwandl Verlag, Berlin Juli 2002, ISBN 3-936573-01-8
  • Jürgen Meyer-Kronthaler: Berlins U-Bahnhöfe – Die ersten hundert Jahre. be.bra Verlag, Berlin 1996, ISBN 3-930863-16-2

Mga panlabas na link baguhin

Padron:Public transport in BerlinPadron:Urban public transport in GermanyPadron:Underground rapid transit in the European Union