Ang Boeing 747, kilala rin bilang Jumbo Jet, ay isang uri ng malaking eroplano. Ito ay nilikha ng kompanyang Boeing sa Estados Unidos at unang pumasok sa komersyal na paggamit noong 1970.

Isang Boeing 747 ginagamit ng Philippine Airlines

Ang apat na engine na 747 ay gumagamit ng isang double-deck configuration para sa bahagi ng haba nito at magagamit sa pasahero, kargamento at iba pang mga bersyon. Dinisenyo ni Boeing ang upper deck tulad ng hump-like na 747 upang magsilbi bilang isang first-class lounge o dagdag na seating, at upang pahintulutan ang sasakyang panghimpapawid na madaling ma-convert sa isang carrier ng kargamento sa pamamagitan ng pag-alis ng mga upuan at pag-install ng front cargo door. Ang inaasahan ng Boeing supersonic airliners-ang pag-unlad na kung saan ay inihayag sa unang bahagi ng 1960s-upang i-render ang 747 at iba pang mga subsonic airliners hindi na ginagamit, habang ang demand para sa subsonic karga sasakyang panghimpapawid ay mananatiling mahusay na mahusay sa hinaharap.

Development

baguhin

Background

baguhin

Noong 1963, sinimulan ng Hukbong Himpapawid ng Estados Unidos ang isang serye ng mga proyektong pag-aaral sa isang napakalaking strategic transport aircraft. Kahit na ang C-141 Starlifter ay ipinakilala, naniniwala sila na ang isang mas malaki at mas may kakayahang sasakyang panghimpapawid ay kinakailangan, lalo na ang kakayahan upang isakatuparing outsized na kargamento na hindi magkasya sa anumang umiiral na sasakyang panghimpapawid. Ang mga pag-aaral na ito ay humantong sa unang mga kinakailangan para sa CX-Heavy Logistics System (CX-HLS) noong Marso 1964 para sa isang sasakyang panghimpapawid na may kapasidad ng pagkarga ng 180,000 pounds (81,600 kg) at isang bilis ng Mach 0.75 (500 mph o 800 km / h) , at isang hindi sinasadya na hanay ng 5,000 na nauukol sa dagat milya (9,300 km) na may isang kargada ng 115,000 pounds (52,200 kg). Ang kargamento ng baybayin ay dapat na 17 piye (5.18 m) ang lapad ng 13.5 piye (4.11 m) na taas at 100 piye (30 m) ang haba na may access sa mga pintuan sa harap at likuran.

Ang 747-400, ang pinakakaraniwang variant sa serbisyo, ay may mataas na subsonikong bilis ng paglalakad ng Mach 0.85-0.855 (hanggang sa 570 mph o 920 km / h) na may intercontinental range na 7,260 nautical miles (8,350 statute miles o 13,450 km ). Ang 747-400 ay maaaring tumanggap ng 416 pasahero sa isang tipikal na tatlong-klase na layout, 524 na pasahero sa isang tipikal na dalawang-klase na layout, o 660 na pasahero sa isang high-density na one-class na configuration.

  Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.