Cellino San Marco
Ang Celino San Marco (Leccese: Cilinu) ay isang komuna sa lalawigan ng Brindisi sa Apulia, sa timog-silangang baybayin ng Italya. Ang pangunahing gawain sa ekonomiya ay ang turismo at ang pagtatanim ng mga olibo at ubas.
Cellino San Marco | |
|---|---|
| Comune di Cellino San Marco | |
Lokasyon ng Cellino San Marco  | |
  Cellino San Marco Lokasyon ng Cellino San Marco sa Italya  Cellino San Marco Cellino San Marco (Apulia) | |
| Mga koordinado: 40°28′N 17°58′E / 40.467°N 17.967°E | |
| Bansa | Italya |
| Rehiyon | Apulia |
| Lalawigan | Brindisi (BR) |
| Pamahalaan | |
| • Mayor | Salvatore De Luca |
| Lawak | |
| • Kabuuan | 37.84 km2 (14.61 milya kuwadrado) |
| Taas | 56 m (184 tal) |
| Populasyon (2018-01-01)[2] | |
| • Kabuuan | 6,530 |
| • Kapal | 170/km2 (450/milya kuwadrado) |
| Demonym | Cellinesi |
| Sona ng oras | UTC+1 (CET) |
| • Tag-init (DST) | UTC+2 (CEST) |
| Kodigong Postal | 72020 |
| Kodigo sa pagpihit | 0831 |
| Santong Patron | San Marcos Evangelista, Santa Catalina ng Alejandria |
| Saint day | Abril 25, Nobyembre 25 |
| Websayt | Opisyal na website |
Kasaysayan
baguhinAng Eneolitikong "pugon" na libingan, na matatagpuan sa loob ng Bosco Li Veli, ay ang pangunahing arkeolohikong natagpuan sa munisipal na sakop. Gayunpaman, hindi madalaw ang puntod na ito dahil hindi na ito matatagpuan at tuluyan nang inabandonado.
Noong Gitnang Kapanahunan, ang pangunahing bahay kanayuan ay ang "La Mea" (ngayon ay isang maliit na bahay kanayunan sa hangganan ng teritoryo ng San Donaci): dito mayroong isang rural na kapilya na itinayo noong ika-15 siglo.
Mga mamamayan
baguhin- Albano Carrisi (ipinanganak 1943), mang-aawit
Mga sanggunian
baguhin- ↑ "Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "Popolazione Residente al 1° Gennaio 2018". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Population from ISTAT
Mga panlabas na link
baguhin- Opisyal na website Naka-arkibo 2020-03-19 sa Wayback Machine.