De-kuryenteng henerador

Sa pagbuo ng kuryente, ang henerador [a] ay isang aparatong nagpapabago ng motibong lakas (enerhiyang mekanikal) o lakas galing sa gatong (enerhiyang kemikal) na maging elektrikal na lakas para magamit sa isang panlabas na sirkito. Ang mga pinagmumulan ng mekanikal na enerhiya ay kinabibilangan ng turbinang sinisingawan (steam turbine), turbinang gas, turbinang pantubig, panloob na makinang kombustyon, turbinang panghangin at kahit hand cranks. Ang unang elektromagnetikong henerador, ang diskong Faraday, ay naimbento noong 1831 ng siyentistang Briton na si Michael Faraday. Ang mga henerador ay nagbibigay ng halos lahat ng kapangyarihan para sa mga electric power grids.

Larawan ng isang modernong steam turbine generator (STG) mula sa Nulear Regulatory Commission ng Estados Unidos.

Bilang karagdagan sa mga disenyong elektrokemikal, ang photovoltaic at fuel cell powered generators ay gumagamit ng lakas solar at panggatong na idrohino, ayon sa pagkakabanggit, upang makabuo ng resultang kuryente.

Ang panunumbalik muli ng elektrikal na enerhiya sa mekanikal na enerhiya ay ginagawa ng isang de-koryenteng motor, at ang mga motor at generator ay may maraming pagkakatulad. Maraming mga motor ay maaaring mekanikal na hinimok upang makabuo ng kuryente; madalas silang gumagawa ng mga katanggap-tanggap na mga heneradorang manwal.

Mga pananda baguhin

  1. Tinatawag ding elektrikong henerador, elektrikal na henerador, and elektromagnetikong henerador.