Gongbei (arkitekturang Islamiko)

Ang Gongbei (Tsino: 拱北; pinyin: Gǒngběi ; mula sa Arabe: قُبّة‎ (qubba),[1] Persa: گنبدgonbad,[1] nangangahulugang "simboryo", "lungaw"), ay isang terminong ginamit ng mga sa Hui sa Hilagang-kanlurang Tsina para sa isang Islamikong complex ng dambana na nakasentro sa isang libingan ng isang Sufi na maestro, karaniwang tagapagtatag ng isang menhuan (isang Tsinong Sufi na sekta, o isang "banal na angkan"). Ang libingan mismo ay karaniwang tinatakpan ng isang simboryo.[2][3]

Isang gongbei sa Lungsod ng Linxia

Ang isang katulad na pasilidad na kilala bilang dargah ay makikita sa ilang Islamikong bansa.

Mga sanggunian

baguhin
  1. 1.0 1.1 Lipman, Jonathan Neaman (1998). Familiar strangers: a history of Muslims in Northwest China. Hong Kong University Press. p. 61. ISBN 962-209-468-6.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. Lipman, Jonathan Neaman (1998). Familiar strangers: a history of Muslims in Northwest China. Hong Kong University Press. p. 61. ISBN 962-209-468-6.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  3. Joseph Fletcher, The Sufi Paths (turuq) in China”, Etudes Orientales 13/14 (1994). Quoted in: Dru C. Gladney (1996). Muslim Chinese: ethnic nationalism in the People's Republic. (Volume 149 of Harvard East Asian monographs). Harvard Univ Asia Center. p. 41. ISBN 0-674-59497-5.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)