Ideolohiyang pampolitika

Sa araling panlipunan, ang isang adhikaing pampolitika, mithiing pampolitika, ideolohiyang pampolitika, o paniniwalang pampolitika ay ang isang partikular o tiyak na pang-etikang pangkat ng mga ideolohiya, mga adhikain, mga mithiin, mga paniniwala, mga doktrina, mga mito, o mga simbolo ng isang kilusang panlipunan, institusyon, klase, at/o malaking pangkat na nagpapaliwanag ng kung paanong gagalaw o kikilos ang lipunan, at nag-aalok ng ilang mga balangkas na pampolitika at pangkalinangan para sa isang partikular na kaayusang panlipunan. Ang isang ideolohiyang pampolitika ay malawakang nakatuon sa kung paano ilalaan o ipapamahagi ang kapangyarihan at sa kung anong mga hangarin ito dapat gamitin. May ilang mga partido na napakahigpit na sumusunod sa isang tiyak na ideolohiya, habang ang iba ay kumukuha ng malawak na inspirasyon magmula sa isang pangkat ng kaugnay na mga ideolohiya na hindi tiyak na yumayakap sa anuman sa mga ito. Ang katanyagan ng isang ideolohiya, sa isang bahagi, ay dahil sa impluwensiya ng mga mangangalakal ng moralidad, na paminsan-minsang gumaganap o kumikilos para sa kanilang pansariling mga layunin o mga hangarin.

Ang mga ideolohiyang pampolitika ay mayroong dalawang mga dimensiyon:

1. Mga layunin: kung paano iaayos ang lipunan.
2. Mga pamamaraan o metodo: ang pinaka naaangkop na paraan upang makamit ang mga layunin.

Listahan ng mga ideolohiyang pampulitika

Ang anarkismo (mula sa Griyego - "kawalan ng kapangyarihan", "kawalan ng simula", mula sa - - "walang-" at - "simula; pangangasiwa; awtoridad") ay isang pangkalahatang pangalan para sa isang bilang ng mga sistema ng pananaw batay sa kalayaan ng tao at pagtanggi sa pangangailangan ng mapilit na pamamahala at kapangyarihan ng tao sa tao. Ang mga anarkista ay nagtataguyod ng sariling pamahalaan, ibig sabihin, isang sistema ng mga independiyenteng pagtitipon ng mga mamamayan na independiyenteng namamahala sa kanilang buhay at paggawa sa lugar ng trabaho, sa kanilang mga kapitbahayan, atbp. Ang isang anarkistang lipunan ay isang kusang-loob na kompederasyon ng naturang mga asembliya.

Anarcho-communism (anarchist communism, also libertarian or free communism) (mula sa Greek - literal na "walang superiors", Latin. commnis - "common") - isa sa mga direksyon ng anarkismo at komunismo, na ang layunin ay magtatag ng anarkiya ( ie isang walang kapangyarihan na lipunan - sa kahulugan ng kawalan ng hierarchy at pamimilit, "isang layer ng mga parasito" ayon sa Makhnovist anarcho-komunista), kung saan ang self-pamamahala ng mga tao at ang kanilang mga unyon at mutual na tulong sa pagitan nila ay pinalaki.

Anarcho-syndicalism (mula kay Dr. Greek - kawalan ng kapangyarihan; - tagapagtanggol, karaniwan; Fr. syndicat - unyon, unyon) - isang kalakaran sa anarkismo, na nilikha nina Pierre-Joseph Prudon at Mikhail Alexandrovich Bakunin. Ang anarcho-syndicalism ay nakabatay sa ideya na tanging ang mga rebolusyonaryong organisasyon ng mga manggagawa, batay sa mga prinsipyo ng mutual aid at collective self-government, ang dapat at maaaring mag-ambag sa pagtatayo ng isang bago, tunay na makatarungang lipunan.

Ang anarcho-feminism (anarcha-feminism, anarchist feminism) ay isang synthesis ng anarkismo at feminismo. Sinasalungat ng mga anarkistang feminist ang lahat ng pamahalaan, anumang uri ng hierarchy at pinuno. Itinuturing ng anarcho-feminism ang patriarchy bilang isang pangunahing pagpapakita ng umiiral na sistema ng pamahalaan at ang pangunahing problema ng lipunan. Naniniwala ang mga anarko-feminist na ang pakikibaka laban sa patriarchy ay isang mahalagang bahagi ng tunggalian ng uri at pakikibaka ng mga anarkista laban sa estado at kapitalismo. Ayon sa mga anarcho-feminist, ang direktang aksyon batay sa rebolusyonaryong potensyal ng kababaihan ay kinakailangan upang lumikha ng alternatibong sistema kung saan makokontrol ng kababaihan ang kanilang sariling buhay.

Ang mutuelism (French mutuellisme, mula sa mutuel - "mutual, joint") ay isang anarkistang kalakaran sa teoryang pang-ekonomiya at panlipunan at pampulitika na pilosopiya, mula pa noong unang kalahati ng ika-19 na siglo, lalo na sa mga gawa ni Pierre-Joseph Prudon. Sa puro pang-ekonomiyang termino, ang Mutuelism ay nangangahulugang pakikipagsosyo nang walang burukrasya, kapitalistang lohika sa ekonomiya at tubo. Bilang karagdagan, bilang isang pampinansyal at pang-ekonomiyang hypothesis, ang Mutuelism ay nangangahulugan na, dahil sa parehong pasanin sa buwis, ang bawat kalahok ay handang pasanin ang gayong pasanin na ang iba ay makikinabang.

Ang Kristiyanong anarkismo ay nagkakaisa sa pamamagitan ng pagtanggi sa pagbibigay-katwiran ng kapangyarihan ng tao sa tao, pagsasamantala, karahasan, at pagnanais na mapagtagumpayan ang mga pangyayaring ito sa mga tao. Naniniwala ang mga Kristiyanong anarkista na ang kalayaan ay nakatanggap ng espirituwal na katwiran sa mga turo ni Jesu-Kristo. Ang mga Kristiyanong anarkista ay maaaring kabilang sa iba't ibang denominasyong Kristiyano (Katoliko, Ortodokso, Protestante) o wala.

Ang anarcho-primitivism (acronym anprim) ay isang anarkistang pagpuna sa mga pinagmulan at tagumpay ng sibilisasyon. Nagtatalo ang mga primitivist na ang paglipat mula sa pangangaso at pagtitipon tungo sa agrikultura ay nagdulot ng panlipunang stratification, pamimilit, at alienation. Sila ay mga tagapagtaguyod ng pag-abandona sa sibilisasyon sa pamamagitan ng deindustriyalisasyon, pag-aalis ng dibisyon ng paggawa at espesyalisasyon, at pag-abandona sa malakihang teknolohiya.

Ang Akratia (Griyego - prefix negation + , - power) ay isang terminong ipinakilala ng German sociologist na si Franz Oppenheimer sa kanyang akdang "Theory of Democracy" at ang ibig sabihin ay ang abolisyon ng political class society. Dahil ang dominasyon ay hindi naging anumang bagay maliban sa "isang legal na anyo ng pagsasamantalang pang-ekonomiya," ang akratia ay nakabatay sa "ang ideyal ng isang lipunang inaalis ang lahat ng pagsasamantalang pang-ekonomiya." Ang pagpawi ng makauring lipunang pampulitika ay nagsasaad ng pagtagumpayan ng ekonomiya nito. Naniniwala si Oppenheimer na "ang lugar ng 'Estado' sa hinaharap, ay dapat kunin ng isang malayang 'Society' na ginagabayan ng self-government"

Ang indibidwalistang anarkismo ay isang sangay ng anarkismo na nagbibigay-diin sa indibidwal at sa kanyang kalooban sa mga panlabas na determinant tulad ng mga grupo, lipunan, tradisyon, at mga sistemang ideolohikal. Bagama't karaniwan itong ikinukumpara sa anarkismong panlipunan, parehong naimpluwensyahan ng indibidwalista at panlipunang anarkismo ang isa't isa. Ang ilang mga anarcho-kapitalista ay nangangatwiran na ang anarcho-kapitalismo ay bahagi ng indibidwalistang anarkistang tradisyon, habang ang iba ay hindi sumasang-ayon at nangangatuwiran na ang indibidwalistang anarkismo ay bahagi lamang ng sosyalistang kilusan at bahagi ng libertarian sosyalistang tradisyon.

Ang monarkismo ay isang kilusang sosyo-politikal na naglalayong itatag, pangalagaan o ibalik ang monarkiya. Ang mga organisasyong monarkiya ay umiiral sa maraming bansa sa mundo. Ang pinakamalaking samahan ng mga monarkiya sa mundo ay ang International Monarchist Conference.

Ang Komunismo (mula sa Latin na commnis "common") ay isang teoretikal na sistemang panlipunan at pang-ekonomiya batay sa pagmamay-ari ng publiko sa mga paraan ng produksyon, na nagsisiguro ng pagkakapantay-pantay ng lipunan. Gayundin, ang "komunismo" ay madalas na tinutukoy bilang isang matinding ideolohiyang makakaliwa, na nagpapahayag ng layunin nito na bumuo ng isang komunistang lipunan. Sa kontekstong ito, pinagsasama-sama ang iba't ibang paaralan at agos, na kinabibilangan ng Marxismo, anarkismong panlipunan (anarcho-komunismo), gayundin ang mga ideolohiyang pampulitika na malapit sa kanila.

Socialism (mula sa Latin socialis - "sosyal") - pampulitika, panlipunan at pang-ekonomiyang pilosopiya at ideolohiya na naglalayong maisakatuparan ang katarungang panlipunan, ang pagkamit nito ay ipinapalagay, bukod sa iba pang mga bagay, sa pamamagitan ng pampublikong pagmamay-ari ng mga paraan ng produksyon.

Ang klasikal na Marxismo ay tumutukoy sa mga teoryang pang-ekonomiya, pilosopikal at sosyolohikal na binuo nina Karl Marx at Friedrich Engels, taliwas sa mga sumunod na pag-unlad sa Marxismo, lalo na ang Leninismo at Marxismo-Leninismo.

Ang komunismo ng Kristiyano ay isang kilusang pampulitika, isang uri ng komunismo sa relihiyon batay sa relihiyong Kristiyano; isang teoryang pampulitika at teolohiko, ayon sa kung saan ang mga pundasyon ng komunismo ay ipinakita ni Jesu-Kristo, na ipinangangaral ang kanyang doktrina bilang istruktura ng isang perpektong mundo. Sa kabila ng katotohanan na walang sinuman ang nagbanggit ng isang petsa ng pagbuo ng tinatawag na komunismo ng Kristiyano, maraming mga tagasunod ng kilusang ito ang kumbinsido na ang mga ugat nito ay inilatag sa panahon ng mga unang Kristiyano at inilarawan sa Mga Gawa ng mga Banal na Apostol. Kasunod nito, ayon sa mga Kristiyanong komunista, na ang mga Apostol ay mga mangangaral hindi lamang ng Kristiyanismo mismo, kundi pati na rin ng Kristiyanong komunismo.

Ang Juche ay isang pambansang-komunistang ideolohiya ng estado ng North Korea na binuo ni Kim Il Sung (pinuno ng bansa mula 1948-1994) bilang isang counterbalance sa "imported Marxism". Naniniwala ang mga mananalaysay na ang pangunahing dahilan ng pagbuo ng Juche ay ang pagnanais ni Kim Il Sung na bigyang-diin ang kalayaan ng DPRK mula sa impluwensya ng Stalinismo at Maoismo, gayundin ang pagbibigay ng ideolohikal na katwiran para sa kanyang personal na kapangyarihan at ng kanyang mga kahalili. Ang Konstitusyon ng DPRK ay nagtataglay ng nangungunang papel ng Juche sa patakaran ng estado, na tinukoy ito bilang "isang pananaw sa mundo na nakasentro sa mga indibidwal at rebolusyonaryong ideya na naglalayong matanto ang awtonomiya ng masa ng mga tao"

Eurocommunism (minsan Western, liberal o demokratikong komunismo) - ang patakaran at teoretikal na batayan para sa mga aktibidad ng isang bilang ng mga komunistang partido sa Kanlurang Europa, na nabuo sa ikalawang kalahati ng ika-20 siglo, na nailalarawan sa pamamagitan ng pagpuna sa pamumuno ng Komunista Partido ng Unyong Sobyet sa pandaigdigang kilusang komunista at isang diin sa parlyamentaryong pakikibaka. Pinuna rin ng mga kinatawan ng Eurocommunism ang konsepto ng diktadura ng proletaryado at ang kawalan ng mga karapatang sibil at pampulitika at kalayaan sa mga bansang nagpatibay ng modelo ng sosyalismo ng Sobyet. Kasabay nito, ang Eurokomunismo ay nagpahayag ng katapatan sa Marxismo ngunit hindi sa Marxismo-Leninismo, at hindi pormal na kinilala ang sarili sa demokratikong sosyalismo o sa panlipunang demokrasya, bagama't tinalikuran nito ang ilang menor de edad na ideolohikal na posisyon ng Marxismo.

Ecosocialism (ecological socialism) - isang konsepto kung saan ang isang lipunan na makatarungan sa lipunan (tingnan ang Socialism) ay mabubuo lamang sa pamamagitan ng pagtanggi sa mga modelo ng pag-unlad ng ekonomiya na nakakapinsala sa kalikasan

Ang Ecofascism ay ang radikal na prinsipyong environmentalist na ang buhay ay dapat protektahan sa pamamagitan ng isang totalitarian na rehimen. Sa kabila ng pejorative na katangian ng termino, hayagang ginamit ito ng ilang grupo

Conservatism (mula sa Latin conservo - I preserve) - ideolohikal na pagsunod sa mga tradisyonal na halaga at mga order, panlipunan at relihiyosong mga doktrina. Ang pangangalaga sa mga tradisyon ng lipunan, mga institusyon nito, etika, moralidad at moralidad ng kursong pang-ekonomiya ay kinuha bilang pangunahing layunin.

Ideological communitarianism - orihinal na nakabatay sa isa sa mga modernong interpretasyon ng philosophical communitarianism, isang radical centrist ideology ng huling bahagi ng ika-20 siglo, pinagsasama ang moral conservatism at left-liberal na mga patakaran sa ekonomiya, nagsusumikap para sa isang malakas na lipunang sibil batay sa mga lokal na komunidad at non-governmental na panlipunan. organisasyon sa halip na mga indibidwal.

Ang environmentalism (din ecological activism, ecoactivism, environmentalism, environmentalism, environmentalism o invironmentalism) ay isang ekolohikal na kilusang panlipunan na naglalayong palakasin ang mga hakbang upang maprotektahan ang kapaligiran at kalikasan mula sa negatibong epekto ng aktibidad ng tao, upang maiwasan ang pagkasira ng tirahan.

Ang Liberalismo (mula sa Latin na liberalis "malaya") ay isang pilosopikal at sosyo-politikal na kilusan na naghahayag ng hindi maaaring labagin ng mga karapatang pantao at kalayaan. Ang liberalismo ay naghahayag ng mga karapatan at kalayaan ng bawat tao bilang pinakamataas na halaga at itinatatag ang mga ito bilang batayan ng kaayusan sa lipunan at ekonomiya. Ang liberalismo ay isang pagsusumikap para sa kalayaan ng espiritu ng tao mula sa mga hadlang na ipinataw ng relihiyon, tradisyon, estado, atbp., at para sa mga repormang panlipunan na naglalayong kalayaan ng indibidwal at lipunan.

Ang Georgism (din geoism) ay isang doktrinang pang-ekonomiya at pilosopikal na itinatag ni Henry George, na nakabatay sa ideya na pagmamay-ari ng lahat ang kanilang nilikha, ngunit ang lahat ng likas na kalakal, lalo na ang lupa, ay pantay na pag-aari ng lahat ng sangkatauhan. Ang pilosopiya ng Georgism ay karaniwang nauugnay sa ideya ng pagpapalit ng lahat ng buwis ng isang buwis sa paggamit ng lupa.

Ang Minarchism (mula sa Latin minimus - ang pinakamaliit + Greek ἄρχη - simula, kapangyarihan) ay isang modelo ng estado, na ang mga kapangyarihan ay nabawasan sa kinakailangang minimum, limitado sa proteksyon ng kalayaan at pag-aari ng bawat mamamayan o taong nananatili sa teritoryo ng ang estado mula sa panlabas at panloob na mga aggressor. Ang Minarchism, kasama ang anarcho-kapitalismo, ay isa sa dalawang sangay ng libertarian na pilosopiyang pampulitika. Minsan din itong tinutukoy bilang "Ang Estado ay ang bantay sa gabi"

Ang Yumiakiyamism ay isang ideolohiyang batay sa mga prinsipyo ng racism, ageism at pag-ayaw sa pagkondena sa genocide ng ibang mga tao, panunuya sa kamatayan at trahedya, at pagsuporta sa mga negatibong pwersa sa lipunan. Ang ideolohiyang ito ay nagmula sa mga paniniwala na ang ilang mga "lahi" o "mga pangkat ng edad" ay mas may pribilehiyo at may karapatang mangibabaw sa iba, at ang ilang mga aksyon na itinuturing ng lipunan na negatibo ay talagang mahalaga o nakakatawa.

Pasismo (Italian. fascismo ← fascio "bundle, bundle; association, alliance; fascio di combattimento "alyansa ng pakikibaka") - ideolohiya at sosyo-politikal na kilusan ng matinding kanang pakpak sa loob ng balangkas ng rebolusyonaryo, trans-class, anti- liberal at anti-konserbatibong awtoritaryan o totalitarian militaristikong ultranasyonalismo, gayundin ang anyo ng pamahalaan na naaayon sa ideolohiya at kilusang ito, diktatoryal na rehimen na may mahigpit na regulasyon ng lipunan at ekonomiya

Ang Pambansang Sosyalismo (Aleman: Nationalsozialismus), mas karaniwang kilala bilang Nazismo, ay isang German totalitarian, extremist, dulong-kanan, rasista at anti-Semitiko na ideolohiya at kilusan mula 1919-1945; isang anyo ng pasismo; isang matinding anyo ng politikal na nasyonalismong etniko sa loob ng Völkische. Pinagsasama-sama ang ideya ng "lahi ng Aryan", ang biyolohikal at kultural na superyoridad nito sa ibang mga lahi, na nakikita bilang "mababa", ang lahi na anti-Semitism ("Lahing Semitiko" - mga Hudyo - ay nakikita bilang ang antipode at pangunahing kaaway ng " Aryan" lahi), pagsasabwatan ideya ng "mundo Jewry" bilang ang pangunahing kaaway ng Aleman bansa, Slavophobia, ang ideya ng "Aryan" (German pambansang) sosyalismo, anti-komunismo, anti-liberalismo, anti-demokrasya.

Ang Strasserism (Aleman: Strasserismus o Straßerismus) ay isang direksyon ng Nazism na sumusuporta sa anti-kapitalismo, anti-globalismo, partikular na sosyalismong "Aleman", pan-European na nasyonalismo para sa European at pambansang muling pagbabangon. Ang ideolohiya ay kinuha ang pangalan nito mula sa apelyido nina Gregor at Otto, ang dalawang magkapatid na lumikha ng direksyong ito.

Ang nasyonalismo ay isang ideolohiya at direksyon ng pulitika, na ang pinagbabatayan na prinsipyo ay ang thesis ng halaga ng bansa bilang pinakamataas na anyo ng pagkakaisa ng lipunan, ang pangunahin nito sa proseso ng pagbuo ng estado. Bilang isang kilusang pampulitika, ang nasyonalismo ay naglalayong lumikha ng isang estado na sumasaklaw sa teritoryo ng paninirahan ng isang tiyak na bansa lamang at nagtatanggol sa mga interes nito.

Ang National-Bolshevism ay isang doktrinang pampulitika na binuo ng konserbatibong rebolusyonaryong Ernst Nikisch. Ang mga Pambansang Bolshevik, tulad ng mga Marxist, ay nagtaguyod ng isang rebolusyong panlipunan na dapat magpalaya sa uring manggagawang Aleman mula sa pagsasamantala at itaas ang lahi kaysa iba, ngunit naniniwala rin sila na ang rebolusyong panlipunan ay maisasakatuparan lamang kasama ng pambansang rebolusyon. Ang Pambansang Bolshevism ay isang pagkakaiba-iba ng tinatawag na "ikatlong paraan," isang ideolohiya na nagbibigay-diin sa pagsalungat nito kapwa sa komunismo at kapitalismo.

Ang Teshism, isang ideolohiyang nakabatay sa katarungan ng mga tao at pinakamataas na kahusayan, na may layuning makamit ang pinakamataas na mga parameter sa iba't ibang larangan ng buhay, ay isang konsepto na nagbibigay-diin sa katarungan at kahusayan sa sosyo-ekonomiko, pampulitika at iba pang mga relasyon, isang konsepto na nagpapahiwatig ng isang pinag-isang estado ng mundo. Ang ideolohiyang ito ay nagmumungkahi ng paggamit ng mga advanced na teknolohiya sa lahat ng larangan ng buhay, kabilang ang buhay pampulitika, upang mapabuti ang kalidad ng buhay ng mga mamamayan at lipunan sa kabuuan. Ang pangunahing layunin ng ideolohiyang ito ay ang manguna sa sibilisasyon sa pinaka-epektibong landas ng pag-unlad, na, marahil, ay makakamit ng Artipisyal na Katalinuhan, na lumilikha ng mga kondisyon para sa pag-unlad ng mga tao at lipunan sa kabuuan, kung saan ang bawat mamamayan ay maaaring makamit ang kanilang mga layunin. at potensyal. Ang ideya ay naglalayong tiyakin ang pagkakapantay-pantay ng pagkakataon, hustisya at pinakamataas na kahusayan sa lahat ng larangan ng buhay. Ang ideolohiya ay nagpapahiwatig ng walang katapusang pagpapalawak ng lipunan sa pamamagitan ng patuloy na pagpapalawak (terraforming ng mga planeta o pagpapalaya ng mga teritoryo). Ang ideolohiya ay nagpapahiwatig din ng kontrol sa maraming larangan ng lipunan para lamang mapanatili ang mga karapatan at kalayaan ng bawat mamamayan at ganap na kaayusan sa lipunan. Sa kabila ng di-demokratikong katangian ng rehimeng ito, tinitiyak ng rehimen ang pinakamataas na katarungang panlipunan, kaayusan sa lipunan, at inilalagay ang moralidad at pag-unlad ng teknolohiya sa unahan ng buhay ng bawat mamamayan.

Teokrasya (mula sa Griyegong θεός "Diyos" + κράτος "awtoridad") - sekular at espirituwal na awtoridad sa isang tao

Ang sosyalismong Islam ay isang terminong ipinakilala ng iba't ibang mga iskolar at politiko ng Muslim. Naniniwala ang mga sosyalistang Muslim na ang mga turo ng Koran at ng Propeta Muhammad ay magkatugma sa mga prinsipyo ng katarungang panlipunan, kalayaan at pagkakapantay-pantay sa lipunan.

Ang Islamikong liberalismo (Euro-Islam) (Arabo: ٱلْإِسْلَامُ ٱلْأُورُوبِّيُّ al-'islā̄mu l-'ӯrӯbbiyyu) ay liberal na Islam, o Islam na puno ng kulturang Europeo. Sa Russia at mga bansa ng CIS ang terminong - "Islamic liberalism" ay kinilala sa terminong "naliwanagan na Islam". Ang mga liberal na Muslim ay naghihiwalay sa ritwal na bahagi ng pananampalataya (pagsagawa ng namaz, pagsusuot ng hijab, atbp.) mula sa moral at mystical, at hindi naglalagay ng makabuluhang kahalagahan sa dating. Ito ay pinaniniwalaan na ang mga simulain ng liberal na Islam ay lumitaw sa Turkey sa panahon ng Kemal Ataturk sa batayan ng Sufism, relihiyosong liberalismo, European pantheism at maging ang materyalismo.

Ang sosyalismong Budista ay isang kalakaran ng panlipunang kaisipan na naglalayong bigyan ang Budismo ng isang sosyalistang pangkulay, o kabaliktaran, upang bigyan ang sosyalismo ng isang pangkulay ng Budismo, iyon ay, upang pagsamahin ang Budismo at sosyalismo. Ang mga tagapagtaguyod ng mga pananaw na ito ay nakikita ang karaniwang batayan sa Budismo at sosyalismo na parehong naghahangad na wakasan ang pagdurusa sa pamamagitan ng pag-alam sa mga tunay na sanhi nito at praktikal na pag-aalis ng mga dahilan. Ang mga Budista ay nagtataguyod ng pagbabago sa espirituwal at ang mga sosyalista ay nagtataguyod ng pagbabago sa pampulitikang kamalayan ng indibidwal upang madaig ang egoism at alienation sa pagitan ng mga tao

Ang Vedic socialism (mula sa mga salitang "Vedas" at "socialism") ay isang doktrinang panlipunan at pampulitika sa modernong Hinduismo at pulitika ng Hindu, na isinulong ng ilang kinatawan ng Hindutva at mga kilusang reporma sa Hinduismo

Christian Democracy (Christian Democrats) - isang kilusang pampulitika na nagsasarili mula sa simbahan na nagtataguyod ng paglutas ng mga suliraning panlipunan at pang-ekonomiya habang sumusunod sa mga prinsipyong Kristiyano.

Noocracy (Dr.-Greek νοῦς "reason" + κράτος "power") - isang uri ng istrukturang pampulitika o sistemang panlipunan ng lipunan, na "batay sa priyoridad ng katwiran ng tao" sa pagbuo ng noosphere ng Earth ayon sa mga ideya ng akademikong si Vladimir Vernadsky at pilosopong Pranses na si Pierre Teilhard de Chardin.

Ang Bernsteinianism ay isang agos sa panlipunang demokrasya, na ang nagtatag ay si E. Bernstein, na nagpahayag ng rebisyon ("rebisyon", kaya't ang pejorative term na rebisyunismo) ng mga pangunahing prinsipyo ng Marxismo. Ang kanilang hindi pagkakatugma sa mga nabagong kondisyon ay itinuro bilang isang dahilan. Ang Bernsteinianism ay isang uri ng repormismo, progresibismo at ebolusyonaryong sosyalismo, na nakatuon sa pagtanggi sa rebolusyong panlipunan at pakikibaka para sa mga karapatan ng manggagawa gamit ang mga demokratikong institusyon ng estado.

Ang Sosyalistang Zionismo (Workers' Zionism) ay isang makakaliwang ideolohikal na kalakaran sa mga Zionista na naniniwala na ang ekonomiya ng estadong Hudyo ay dapat itayo sa mga prinsipyo ng sosyalismo. Nangibabaw ito mula sa sandali ng paglitaw nito hanggang sa huling bahagi ng 1970s. Ang "mga nangunguna at tagapagtatag" ng Zionismo, sina Moses Hess at Theodor Herzl, ay maaaring may kondisyong maiugnay sa kalakaran na ito.

Ang syndicalism ay isang uri ng sistemang pang-ekonomiya, isang anyo ng sosyalismo, isang hypothetical na kapalit ng kapitalismo. Ayon sa konseptong ito, ang mga manggagawa, industriya at organisasyon ay dapat na sistematisado sa mga kompederasyon o sindikato. Ayon sa mga tagasunod nito, ito ay isang sistema ng pang-ekonomiyang organisasyon kung saan ang industriya ay pagmamay-ari at pinamamahalaan ng mga manggagawa

Ang Gandhismo ay isang socio-political at religious-philosophical na doktrina na binuo ni Mahatma Gandhi, na naging ideolohiya ng Indian national liberation movement. Ang Gandhism ay naging opisyal na ideolohiya ng INC matapos ang pagbaril ng isang rally na iniutos ng mga awtoridad ng Britanya noong Abril 13, 1919. Ang sentral na ideya ng Gandhism ay ang ideyal ng ahimsa, na nagpapakita ng sarili sa hindi pananakit ng mga buhay na nilalang at ganap na hindi. -karahasan.

Ang Tolstovism ay isang relihiyoso at etikal na kilusang panlipunan sa Russia noong huling bahagi ng ika-19 at unang bahagi ng ika-20 siglo. Ito ay lumitaw noong 1880s sa ilalim ng impluwensya ng relihiyon at pilosopikal na mga turo ni Leo Tolstoy. Ang mga pundasyon ng Tolstoyism ay inilatag ni Tolstoy sa kanyang mga gawa na "Confession", "Ano ang aking pananampalataya?", "On Life", "Christian doctrine" at iba pa. Mga Tagasunod - Tolstovites

Hoxhaism (Alb. Hoxhaizmi) - Albanian political theory and practice, na nabuo sa ikalawang kalahati ng 60s - early 70s ng XX century bilang isang pag-unlad ni Enver Hoxha ng mga ideya ng Stalinismo (at, bahagyang, Maoismo), at ipinatupad noong ang People's Socialist Republic of Albania hanggang 1990. Sa USSR at Eastern Bloc na mga bansa ay inusig ito ng mga naghaharing partido komunista at mga ahensya ng seguridad ng estado (bagaman, hindi tulad ng Maoismo, nang walang bukas at pampublikong kritisismo), ngunit nakakuha ng isang tiyak na katanyagan sa FRG at ang Ikatlong Daigdig, kung saan maraming organisasyon ng oryentasyong Hoxhaist ang nagpapatakbo (at nagpapatakbo pa rin sa ilang bansa).

Ang Maoismo (Intsik 毛泽东思想, pinyin Máo Zédōng Sīxiǎng) ay isang teorya at kasanayang pampulitika batay sa sistema ng ideolohikal na mga saloobin ni Mao Zedong. Pinagtibay ito bilang opisyal na ideolohiya ng CPC at ng PRC hanggang sa kanyang kamatayan noong 1976; kasama ng "teorya ni Deng Xiaoping" at "ideya ng tatlong representasyon" ni Jiang Zemin, ito pa rin ang nagiging batayan ng ideolohiya ng Partido Komunista ng Tsina. Sa modernong Tsina, ang konsepto ng "bagong demokrasya", na nagbibigay-katwiran sa pagkakaroon ng magkahalong ekonomiya - "sosyalismo na may mga katangiang Tsino" - ay ang pinakamalawak na ginagamit sa ideolohikal na pamana ni Mao Zedong.

Ang Jamahiriya (Arabic جماهيرية - "estado ng masa") ay isang anyo ng panlipunan (naniniwala ang ilang eksperto sa estado) na organisasyon, naiiba sa monarkiya at republika, na itinakda sa Third World Theory ni Muammar Gaddafi, sa unang bahagi ng Green Book.

Ang Trotskyism ay ang pampulitikang doktrina ng LD Trotsky, na binuo sa loob ng balangkas ng Marxismo. Ang mga pangunahing inobasyon ay ang teorya ng permanenteng rebolusyon, ang teorya ng deformed na estado ng manggagawa, ang teorya ng proletaryong bonapartismo, ang transisyonal na programa ng mga komunistang partido, na inilarawan sa mga gawa ni LD Trotsky at iba pang mga pinuno ng Kaliwang Oposisyon noong 1920s - 1930s at ng mga kinatawan ng Internasyonal na Kaliwang Oposisyon at Ikaapat na Internasyonal.

Ang kakistocracy ay isang lipunang pinamamahalaan ng mga hangal. Pinipili at pinamumunuan ang mga hindi gaanong kwalipikadong miyembro ng lipunan.

Plutokrasya - pampulitikang dominasyon ng mayayaman, kung saan ang kapangyarihan ng estado ay nagsisilbi sa interes ng mayamang matataas na uri ng naghaharing uri na may ganap na pagkawala ng karapatan ng mga manggagawa.

Ang Libertarianism (libertarianism; mula sa Latin na libertas - "kalayaan") ay isang hanay ng mga pilosopiyang pampulitika at kilusan na sumusuporta sa kalayaan bilang isang pangunahing prinsipyo. Ang mga kinatawan ng libertarianism ay naghahangad na i-maximize ang pampulitikang kalayaan at awtonomiya, na nagbibigay-diin sa kalayaan sa pagpili, boluntaryong pagsasamahan, at indibidwal na paghatol. Nagbabahagi sila ng pag-aalinlangan sa awtoridad ng estado, ngunit naiiba sa lawak ng kanilang pagsalungat sa umiiral na mga sistemang pang-ekonomiya at pampulitika. Ang iba't ibang mga paaralan ng kaisipang libertarian ay nag-aalok ng iba't ibang pananaw sa mga lehitimong tungkulin ng pampubliko at pribadong awtoridad, na kadalasang nananawagan para sa paghihigpit o pagbuwag sa mga mapilit na institusyong panlipunan

Ang liberalismong panlipunan (social liberalism) ay isang uri ng liberalismo na (hindi katulad ng klasikal na liberalismo) ay nagtataguyod ng regulasyon ng estado ng ekonomiya at interbensyon sa mga prosesong pang-ekonomiya. Kaliwa-liberal (kaliwang liberal) ay karaniwang nasa kanan ng panlipunang demokrasya sa pampulitikang spectrum.

Ang pambansang liberalismo ay isang uri ng right-wing liberalism na sumusunod sa mga nasyonalistang posisyon sa migrasyon, pagkamamamayan, internasyonal na relasyon at kalakalan. Ang mga pangunahing prinsipyo ng pambansang liberalismo ay nabuo noong ika-19 na siglo, nang ang mga konserbatibong liberal ay lumikas sa mga monarkiya sa buhay pampulitika sa Europa. Ang pambansang liberalismo ay maaaring ituring bilang isang uri ng civic nationalism at pambansang demokrasya, kung saan, bilang panuntunan, ang right-wing liberalism ay pinagsama sa moderate na anti-konserbatibong nasyonalismo.

Sosyalismo sa pamilihan - Isang anyo ng sosyalismo; isang sistemang pang-ekonomiya, o isang teorya tungkol dito, na pinagsasama ang parehong pagpaplano ng estado (tingnan ang nakaplanong ekonomiya) at kapitalismo ng estado o monopolistikong kapitalismo ng estado: isang mapagkumpitensyang merkado para sa paggana ng ekonomiya.

Islamism (Arabic الإسلام السياسي - politikal na Islam) - relihiyon at politikal na ideolohiya at praktikal na mga aktibidad na naglalayong lumikha ng mga kondisyon kung saan ang anumang mga kontradiksyon sa loob ng lipunan at estado kung saan mayroong populasyon ng Muslim, gayundin ang mga interstate na relasyon sa kanilang partisipasyon ay malulutas sa ang batayan ng mga pamantayan ng Shariah.

Ang Pan-Islamism (Griyego pan - "lahat" at Arabic إسلام - "Islam") ay isang relihiyon at politikal na ideolohiya, na batay sa mga ideya ng: ang espirituwal na pagkakaisa ng mga Muslim sa buong mundo, anuman ang panlipunan, pambansa o estado na kinabibilangan ; at ang pangangailangan para sa kanilang pagkakaisa sa pulitika sa ilalim ng awtoridad ng pinakamataas na espirituwal na pinuno (caliph).

Ang Titoism (Serbohorv. Titoizam / Titoizam, Serb. Titoizam / Titoizam, Serbian, Black and Maced. Titoizam, Bosn. and Croatian Titoizam, Slovenian Titoizem. Titoizem) ay isang komunistang ideolohiyang ipinangalan sa pinuno ng Yugoslav na si Josip Broz Tito. Ang termino ay tumutukoy sa isang tiyak na ideolohiya na umusbong sa FPRY bilang resulta ng hindi pagkakasundo nina Tito at Stalin. Ang paghahati ay ipinahayag sa pagtanggi sa Informburo Resolution ng Communist Party of Yugoslavia noong 1948. Ang termino ay orihinal na ginamit nang negatibo ng mga kalaban sa pulitika ni Tito, pangunahin ang mga maka-Stalinistang komunista. Ngayon, sa mga dating republika ng Yugoslav, ang Titoismo ay nakikita bilang isang anyo ng totalitarianism.

Ang Agorism (mula sa Greek ἀγορά - "Marketplace, market") ay isang pilosopiyang pampulitika na itinatag ni Samuel Edward Conkin III at binuo sa partisipasyon ni J. Neil Shulman. Ang Agorism ay may pangwakas na layunin ang pagkamit ng isang malayang lipunan sa pamilihan kung saan ang lahat ng relasyon sa pagitan ng mga tao ay nakabatay sa boluntaryong pagpapalitan. Ang termino ay nagmula sa salitang Griyego na "agora," na nagsasaad ng assembly square at palengke sa sinaunang mga lungsod-estado ng Greece. Sa ideolohikal, ang pilosopiyang ito ay kumakatawan sa isang rebolusyonaryong uri ng anarkismo sa pamilihan. Isinama ni J. Shulman ang ideya ng "counter-economics" at ang libertarian na pilosopiya ng S. Konkin, na nagtataguyod ng relasyon sa black market na nagboboycott sa mga pagbabayad ng buwis sa estado. Nagtatalo ang mga agorista na ang relasyong ito ay hindi lamang makakatulong na protektahan ang pribadong pag-aari at kalayaan mula sa estado, ngunit hahantong din ito sa pribadong inisyatiba na may sapat na lakas upang sirain ang estado.

Ang boluntaryo ay ang posisyong pampulitika na ang lahat ng anyo ng samahan ng tao ay dapat maging boluntaryo hangga't maaari. Bilang kinahinatnan, sinasalungat ng boluntaryo ang pagsisimula ng anumang agresibong karahasan o pamimilit, na likas sa prinsipyo ng hindi pagsalakay. Ang "Initiation" sa kontekstong ito ay ginagamit upang ipahiwatig na ang mga boluntaryo ay hindi sumasalungat sa pagtatanggol sa sarili. Ang boluntaryo ay isang anyo ng anarkismo sa pamilihan.

Ang Queer anarchism ay isang ideolohiyang pampulitika batay sa anarkismo na nagtataguyod ng "rebolusyong panlipunan", ang pag-aalis ng mga hierarchy at laban sa diskriminasyon batay sa kasarian at kasarian, kabilang ang LGBT. Ang Queer anarchism ay nagmula sa ikalawang kalahati ng ika-20 siglo sa mga anarkista na sangkot sa gay liberation movement, na nakita ang anarkismo bilang isang landas sa pagkakasundo sa pagitan ng mga heterosexual at LGBT.

Critarchy, kritocracy (Dr.-Greek κριτής [kritēs] "hukom" + ἀρχή [arkhē] o κράτος [kratos] "kapangyarihan") ay isang sistemang panlipunan batay sa awtoridad ng mga korte (Hebreo שוtimפטים [shof).

Ang Antinatalism (mula sa Greek ἀντί "laban", Latin natālis "kapanganakan") ay isang hanay ng mga pilosopikal at etikal na posisyon na negatibong tinatasa ang paglitaw ng bagong buhay at isinasaalang-alang ang pagpaparami na hindi etikal sa ilang grupo ng mga kaso (kabilang ang grupo ng "lahat ng kaso") . Ang konsepto ng antinatalism bilang isang hanay ng mga pilosopikal at etikal na posisyon ay dapat na makilala mula sa konsepto ng antinatalism sa demograpiya (kung saan ang parehong salita ay nagpapahiwatig ng mga praktikal na solusyon sa mga problema ng labis na populasyon) at ang patakaran ng birth control. Ang antinatalism ay dapat ding makilala mula sa personal na pagpili ng kawalan ng anak (lalo na sa ilang mga hakbangin sa kapaligiran).

Ang Eurasianism - orihinal na isang ideolohikal at ideolohikal, pagkatapos ay isang kilusang panlipunan at pampulitika na lumitaw sa mga pangingibang-bayan ng Russia noong 1920s-1930s, kung saan ang sentro ay ang historiosophic at kultural na konsepto ng Russia-Eurasia bilang isang natatanging sibilisasyon, na pinagsasama ang mga elemento ng Silangan at Kanluran, isang independiyenteng heograpikal at makasaysayang mundo, na matatagpuan sa pagitan ng Europa at Asya, ngunit naiiba sa parehong geopolitical at kultural na aspeto.

Fusionism - Sa pulitika ng Amerika, ang fusionism ay ang pilosopiko at pampulitikang kumbinasyon o "pagsasama" ng tradisyonalista at panlipunang konserbatismo na may politikal at pang-ekonomiyang karapatan-libertarianismo. Ang pilosopiyang ito ay pinaka malapit na nauugnay kay Frank Meyer.

Ang internasyunalismo bilang isang doktrina ay naiiba sa internasyunalismo dahil ang mga pagbabawal sa biyolohikal na kultura nito at negatibong paghahambing sa ibang mga grupong etniko ay inalis na may kinalaman sa grupong etniko na target ng mga internasyunalistang kasanayan. Kasama sa mga internasyunalistang gawi ang mga aktibidad na naglalayong mapahamak ang isang partikular na pangkat etniko sa pamamagitan ng paglalagay nito sa isang kahihiyan, subordinate na posisyon sa ibang mga grupong etniko at panlipunan.

Ang lathalaing ito na tungkol sa Lipunan at Politika ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.