Linyang Fukutoshin ng Tokyo Metro

Ang Linyang Fukutoshin ng Tokyo Metro (Nippongo: 東京メトロ副都心線 Tōkyō Metoro Fukutoshin-sen), ay pormal na ang Linyang Fukutoshin No. 13 (13 号線 (副都心線) Jūsangō-sen (Fukutoshin-sen)), ay isang subway line na pinatatakbo ng Tokyo subway operator Tokyo Metro sa west-central Tokyo, Japan. Ang pinakabagong linya sa network ng subway ng Tokyo, binuksan ito sa mga yugto sa pagitan ng 1994 at 2008. [1]

Linyang Fukutoshin
Linyang Fukutoshin No. 13
東京メトロ副都心線
Mga ginagamit ng tren sa Linyang Fukutoshin
Buod
UriRapid transit
SistemaTokyo subway
LokasyonTokyo
HanggananWakōshi
Shibuya
(Mga) Estasyon16
Operasyon
Binuksan noongDecember 7, 1994 (Panibagong Linyang Yūrakuchō)
June 14, 2008 (Linyang Fukutoshin)
(Mga) NagpapatakboTokyo Metro
(Mga) SilunganWakō
Ginagamit na trenTokyo Metro 7000 series
Tokyo Metro 10000 series
Seibu 6000 series
Seibu 6050 series
Seibu 40000 series
Tobu 9000 series
Tobu 9050 series
Tobu 50070 series
Tokyu 5050 series
Tokyu 5050-4000 series
Teknikal
Haba ng linya20.2 km (12.6 mi)
Luwang ng daambakal1,067 mm (3 ft 6 in)
Pagkukuryente1,500 V DC overhead catenary
Bilis ng pagpapaandar80 km/h (50 mph)
Mapa ng ruta

Pangkalahatang-ideya baguhin

Ang Linyang Fukutoshin ay ang pinakamalalim na linya ng metro sa Tokyo, na may average na depth na 27 metro. [2] Sa Estasyo ng Shinjuku-sanchōme, ang linya ay pumasa sa ilalim ng Linyang Marunouchi at sa itaas ng linyang Shinjuku sa lalim na 15 metro, na may isang puwang ng 11 sentimetro lamang sa lagusan ng Linyang Shinjuku. [2] Ang pinakamalalim na seksyon ay nasa kaagad na katabi ng Estasyon ng Higashi-Shinjuku, kung saan ang linya ay bumaba sa 35 metro, na bahagi dahil sa isang reservation sa silid sa ilalim ng lupa para sa isang posibleng hinaharap na extension ng Jōetsu Shinkansen sa Shinjuku. [2]

Ito ang ikalawang linya ng Tokyo Metro na nagtatampok ng mga express service, pagkatapos ng Linyang Tōzai; Gayunpaman, hindi katulad ng Linyang Tozai (kung saan ang mga mabilisang serbisyo ay inaalok lamang sa bahagi ng Tōyōchō - Nishi-Funabashi), ang linya ng Fukutoshin ay nag-aalok ng mga express service sa buong linya, una para sa Tokyo Metro. Ang mga eksperto sa tren ay pumasa sa mga lokal na tren sa Higashi-Shinjuku, kung saan ang mga karagdagang track ay naka-install para sa layuning ito. Huminto ang mga lokal na tren sa lahat ng istasyon.

Noong unang binuksan, ang linya ay pinatatakbo sa pamamagitan ng mga serbisyo sa Estasyon ng Kawagoeshi sa Linyang Tojo at Estasyon ng Hannō sa Linyang Seibu Ikebukuro. Mula Marso 16, 2013, lumipat ang Linyang Tōyoko ng Tōkyū upang magbahagi ng terminal ng Shibuya sa linya, at mula noon sa pamamagitan ng mga serbisyo ay nagpapatakbo sa Linyang Minatomirai sa pamamagitan ng Linyang Tōyoko, pagtapos sa Estasyon ng Motomachi-Chūkagai sa Yokohama.[3] Ito ay isang bihirang instansiya ng tren ng Tokyo Metro na tumatakbo sa mga track ng apat na kumpanya. [4]

Sa pagitan ng Estasyon ng Kotake-Mukaihara at Estasyon ng Shibuya, ang Linyang Fukutoshin ay nagsisilbing isang subway line na operasyon ng isang tao kung saan naka-install sa mga istasyon ng istasyon ng dibdib ang mga dibdib na mataas na platform upang tulungan ang mga driver. [5]

Tulad ng karamihan sa mga linya ng Metro, ang unang karwahe ng Linyang Fukutoshin ay itinalagang isang "women only car" bago at sa panahon ng oras ng rush ng umaga. Sa mga oras na ito, ang mga kababaihan lamang, ang mga bata ng edad sa elementarya o mas bata at mga pasyenteng may kapansanan sa pisikal (at ang kanilang mga tagapag-alaga) ay maaaring sumakay sa unang karwahe. [6]

Mga Estasyon baguhin

  • Ang express at commuter express train ay titigil sa mga istasyon na may markang "●" at ipasa ang mga minarkahang "|".
  • Huminto ang mga lokal na tren sa lahat ng istasyon.
Estasyon Wikang Hapon Distansya (km) Comm.
Exp.
Express S-Train Paglilipat Lokasyon
Pagitan
Mga Estasyon
From F-01
↑ Sa pamamagitan ng serbisyo patungo/mula sa Shinrinkōen via Linyang Tojo ng Tobu
Wakoshi 和光市[* 1] - 0.0 Linyang Yūrakuchō ng Seibu Wakō Saitama
Chikatetsu-narimasu 地下鉄成増 2.2 2.2
  • Linyang Yurakucho ng Tokyo Metro (Y-02) (same tracks)
  • Linyang Tojo ng Tobu (Narimasu)
Itabashi Tokyo
Chikatetsu-akatsuka 地下鉄赤塚 1.4 3.6
  • Linyang Yurakucho ng Tokyo Metro (Y-03) (same tracks)
  • Linyang Tojo ng Tobu (Shimo-Akatsuka)
Nerima
Tokyo 平和台 1.8 5.4 Linyang Yurakucho ng Tokyo Metro (Y-04) (same tracks)
Hikawadai 氷川台 1.4 6.8 Linyang Yurakucho ng Tokyo Metro (Y-05) (same tracks)
Kotake-mukaihara 小竹向原[* 2] 1.5 8.3
Senkawa 千川 1.1 9.4 Linyang Yurakucho ng Tokyo Metro (Y-07) Toshima
Kanamecho 要町 1.0 10.4 Linyang Yurakucho ng Tokyo Metro (Y-08)
Ikebukuro 池袋 0.9 11.3 [* 3]
Zoshigaya 雑司が谷 1.8 13.1 Linyang Arakawa ng Toden (Kishibojimmae)
Nishi-waseda 西早稲田 1.5 14.6   Shinjuku
Higashi-shinjuku 東新宿 0.9 15.5 Linyang Oedo ng Toei (E-02)
Shinjuku-sanchome 新宿三丁目 1.1 16.6
Kita-sando 北参道 1.4 18.0   Shibuya
Meiji-jingumae 明治神宮前 1.2 19.2
Shibuya 渋谷[* 4] 1.0 20.2
↓ Sa pamamagitan ng serbisyo Patungo/Mula Motomachi-Chūkagai via Linyang Tōyoko ng Tōkyū at Linyang Minatomirai
  1. Ang Wakoshi ay ibinahagi ng parehong Tobu at Tokyo Metro; Pinamahalaan ni Tobu ang istasyon.
  2. Kotake-mukaihara is shared by both Seibu Railway and Tokyo Metro; Tokyo Metro manages the station.
  3. Weekends and national holidays for alighting passengers only.
  4. Shibuya is shared by both Tokyu Corporation and Tokyo Metro; Tokyu Corporation manages the station.

Kasaysayan baguhin

 
Konstruksiyon sa Estasyon ng Kitasandō, 2006

Ang Fukutoshin ay isang Hapones sa "pangalawang sentro ng lungsod", at ang Linyang Fukutoshin ay nagkokonekta sa tatlo sa mga pangalawang sentro ng lungsod ng Tokyo: Ikebukuro, Shinjuku at Shibuya. Bago ang pagbubukas nito, tanging ang JR East ay mayroong serbisyo ng tren sa pagitan ng tatlong (sa Linyang Yamanote, ang Linyang Saikyō at ang Linyang Shōnan-Shinjuku). Ang bagong linya ay inilagay upang mapawi ang kasikipan kasama ang abalang koridor, at upang magbigay ng madali sa pamamagitan ng serbisyo sa pagitan ng hilagang-kanluran, sa timog-kanluran at sa gitnang bahagi ng Tokyo na pinaglilingkuran ng Linyang Yamanote.

Ang linya ay pinlano noong una noong 1972 bilang isang run mula sa Shiki, Saitama hanggang Shinjuku, na may posibilidad ng karagdagang extension sa Shibuya, Shinagawa at Paliparang Haneda. Noong 1985, ang isang pangalawang ministro ng Ministri ng Transportasyon ay iminungkahi na ang linya ay wakasan sa Shibuya. Ang bahagi ng hilagang dulo ng orihinal na linya ng plano ay naging hindi kinakailangang sumusunod sa mga pagpapabuti sa Linyang Tobu ng Tojo at sa simula ng paglilingkod mula sa Linyang Yurakucho.

Ang orihinal na plano para sa Linyang Fukutoshin ay naglalaman lamang ng labinlimang istasyon, ngunit noong Mayo 1999, isang plano para sa dagdag na istasyon na "Shin-Sendagaya" (sa huli ay pinalitan ng pangalan na Kitasandō) sa pagitan ng Shinjuku-Sanchōme at Meiji-Jingūmae ay kasama dahil sa pagtaas ng demand mula sa lugar. [7]

Ang segment na 3.2 km mula sa Kotake-Mukaihara hanggang Ikebukuro, na tumatakbo kahilera sa Linyang Yurakucho sa magkakahiwalay na mga track ay nagsimulang operasyon noong 1994. Ang segment na ito ay una na kilala bilang Panibagong Linyang Yūrakuchō (有楽町新線 Yūrakuchō Shin-sen), at pinamamahalaan na walang intermediate stop.

Ang pinakabagong segment sa pagkonekta sa mga distrito ng Shinjuku at Shibuya sa pamamagitan ng Zōshigaya, Sendagaya at Harajuku ay binuksan para sa serbisyo noong Hunyo 14, 2008, opisyal na tinatapos ang Linyang Fukutoshin. Ang serbisyo sa mga istasyon ng Senkawa at Kanamechō, na naiwasan ng Panibagong Linyang Yūrakuchō, ay nagsimula din sa parehong araw. Ang mga teknikal na problema ay nagdulot ng mga pagkaantala hanggang 30 minuto sa unang ilang araw ng operasyon ng Linyang Fukutoshin. [8]

Noong Marso 6, 2010, nagsimulang tumigil ang mga express service sa Estasyon ng Meiji-Jingūmae sa mga dulo ng linggo at pista opisyal. [9]

Mula Setyembre 10, 2012, ang hanay ng 10 na bagon ng 5050-4000 series ay nagpasok ng serbisyo ng kita sa Linyang Fukutoshin ng Tokyo Metro, na sa sa pamamagitan ng Linyang Ikebukuro ng Seibu (via Linyang Yurakucho ng Seibu) at Linyang Tojo ng Tobu. [10]

Mga ginamit na tren baguhin

Tokyo Metro baguhin

Iba pang mga nagpatakbo baguhin

Sanggunian baguhin

  1. "Archive copy". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2012-07-10. Nakuha noong 2018-05-21.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  2. 2.0 2.1 2.2 "Archive copy". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2011-09-29. Nakuha noong 2018-05-29.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  3. "The Tojo Tobu Line will be even more convenient! Linked with Jiyugaoka, Yokohama, and Motomachi-Chukagai" 東武東上線がより便利に! 自由が丘、横浜、元町・中華街方面とつながります! (PDF). Tobu News (sa Hapones). Tobu Railway. 24 July 2012. Inarkibo mula sa ang orihinal (pdf) noong 20 January 2013. Nakuha noong 24 July 2012.
  4. "Rail linkup to ease metro commute". The Japan Times. Japan: The Japan Times Limited. 24 January 2013. Nakuha noong 24 January 2013.
  5. [search-tokyometro.dga.jp/?go=http%3A%2F%2Fwww.tokyometro.jp%2Fnews%2F2008%2F2008-25.html%26f%3Dr&rid=1272384&ref=http%3A%2F%2Fwww.tokyometro.jp%2Fnews%2F2009%2F2009-14.html&PHPSESSID=09f5379829a808a353325d56e552d97d] 14 May 2008. Accessed 1 August 2013.
  6. [1] Accessed 1 August 2013.
  7. より便利な地下鉄を目指して 20 May 1999. Accessed 1 August 2013.
  8. http://mdn.mainichi.jp/national/archive/news/2008/06/17/20080617p2a00m0na006000c.html[patay na link]
  9. 3月6日(土)有楽町線・副都心線のダイヤ改正 3 February 2010. Accessed 8 March 2010.
  10. "Tokyu 5050 series enters service on the Seibu Ikebukuro Line" 東急5050系が西武鉄道池袋線で営業運転開始. RM News (sa Hapones). Japan: Neko Publishing. 10 September 2012. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 22 Hulyo 2020. Nakuha noong 10 September 2012.