Lunting linggo

Ang lunting linggo, o ang lunting holiday (Ruso: зелёные святки; Polako: zielone świątki), ay isang tradisyonal na Eslabong pana-panahong pista na ipinagdiriwang tuwing unang bahagi ng Hunyo at malapit na nauugnay sa kulto ng mga patay at sa mga ritwal ng agrikultura sa tagsibol. Sa mga nayon ng Rusya, ang pitong linggo pagkatapos ng Pasko ng Pagkabuhay ay dating panahon ng kasiyahan. Isinasagawa ang berdeng linggo sa ikapitong linggo hanggang sa Pentecostes,^[1] at kasama ang ikapitong Huwebes pagkatapos ng Pasko ng Pagkabuhay na tinatawag na Semik (Ruso: Семик).

Ang pagtatapos ng lunting linggo ay sinusundan ng linggo ng Santatlo, na kilala rin bilang holiday ng Santatlo (Ruso: Троицкие святки) sa Silangang Kristiyanismo. Ito ay kilala rin bilang linggo ng Whitsuntide sa mundong nagsasalita ng Ingles, lalo na sa Gran Britanya, at pinasinayaan ng mga pagdiriwang ng Linggo ng Santatlo, ang Linggo ng Pentecostes sa Silangang Kristiyanismo.

Pagsasagawa

Ang Huwebes ng lunting linggo ay tinawag na Semik at kasama ang mga serbisyo sa paglilibing para sa mga maruruming patay (yaong mga namatay bago ang kanilang panahon).^[2]^[3]

Sa Semik, idinaos ang mga seremonya ng libing para sa maruming patay.^[2]^[3] Ang mga puno ng betula ay partikular na makabuluhan, dahil sila ay itinuturing na mga nagkakaloob para sa mga kaluluwa ng namatay.^[1] Minsan ang mga tao ay pararangalan ang isang partikular na puno sa pamamagitan ng pagdekorasyon nito o pagdadala nito sa paligid. Sa ibang pagkakataon, ang mga tao ay pumuputol ng mga sanga ng betula at isinasabit ang mga ito sa kanilang mga tahanan.^{[kailangan ng sanggunian]} Ang betula ay nakita din bilang isang simbolo ng behetatibong kapangyarihan, at maaaring pinarangalan ng pag-asa na magdala ng sigla nito sa mga pananim sa darating na panahon.^{[kailangan ng sanggunian]}

Ang mga ritwal ng tagsibol at pagkamayabong ay mahalaga din sa holiday. Ang mga batang babae ay nagdala ng mga alay ng piniritong itlog (isang simbolo ng muling pagsilang) at serbesa sa mga betula, at nagsalita ng mga orasyon tungkol sa pinahusay na ani kapag naghahabi ng mga garland para sa mga puno.^{[kailangan ng sanggunian]} Ang isa pang tradisyon ay para sa mga batang babae na mangako ng mga panata ng pagkakaibigan bago ang napiling puno ng betula.^[1]^[2] Ang ilan ay naniniwala na ito ay ang labi ng ritwal na seksuwal na aktibidad na nauugnay sa kulto ng tagsibol.^{[kailangan ng sanggunian]} Tulad ng Kostroma sa panahon ng Maslenitsa, isang piniling puno ng birch ang nawasak sa pagtatapos ng kasiyahan. Karaniwan itong nilunod,^[1]^[2] "upang maibigay ang kinakailangang patak ng ulan para sa mga umuusbong na pananim".^{[kailangan ng sanggunian]}

Mga sanggunian

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 Sokolov, Yuriy M. (1971) [1950]. Russian Folklore. Detroit: Folklore Associates. pp. 188–195. ISBN 0-8103-5020-3.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 Ivanits, Linda J. (1992) [1989]. Russian Folk Belief. Armonk, New York and London, England: M. E. Sharpe. pp. 75–82. ISBN 0-87332-889-2.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
↑ ^3.0 ^3.1 Gasparini, Evel. "Slavic Religion". Encyclopaedia Britannica. Nakuha noong Disyembre 21, 2018.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)

[:123-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 Sokolov, Yuriy M. (1971) [1950]. Russian Folklore. Detroit: Folklore Associates. pp. 188–195. ISBN 0-8103-5020-3.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)

[:023-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 Ivanits, Linda J. (1992) [1989]. Russian Folk Belief. Armonk, New York and London, England: M. E. Sharpe. pp. 75–82. ISBN 0-87332-889-2.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)

[:222-3] 3.0 ^3.1 Gasparini, Evel. "Slavic Religion". Encyclopaedia Britannica. Nakuha noong Disyembre 21, 2018.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)

[1]

[2]

[3]