Macerata
Ang Macerata (pagbigkas sa wikang Italyano: [matʃeˈraːta] (
pakinggan)) ay isang lungsod at komuna (munisipalidad) sa Lalawigan ng Macerata sa rehiyon ng Marche ng Italya. Ito ay may populasyon na humigit-kumulang 41,564.[4]
Macerata | |
|---|---|
| Comune di Macerata | |
 Tanawin ng Macerata | |
.svg) Kinaroroonan ng Macerata sa loob ng lalawigan nito | |
Lokasyon ng Macerata  | |
  Macerata Lokasyon ng Macerata sa Italya  Macerata Macerata (Marche) | |
| Mga koordinado: 43°18′01″N 13°27′12″E / 43.30028°N 13.45333°E | |
| Bansa | Italya |
| Rehiyon | Marche |
| Lalawigan | Macerata (MC) |
| Mga frazione | Cimarella, Sforzacosta, Santa Maria del Monte, Piediripa, Villa Potenza, Madonna del Monte, Montanello, Montevinci, Santo Stefano, Consalvi, Valle, Valteia |
| Pamahalaan | |
| • Mayor | Sandro Parcaroli (mula Setyembre 2020) |
| Lawak | |
| • Kabuuan | 92.53 km2 (35.73 milya kuwadrado) |
| Taas | 315 m (1,033 tal) |
| Populasyon (2018-01-01)[2] | |
| • Kabuuan | 41,776 |
| • Kapal | 450/km2 (1,200/milya kuwadrado) |
| Demonym | Maceratesi |
| Sona ng oras | UTC+1 (CET) |
| • Tag-init (DST) | UTC+2 (CEST) |
| Kodigong Postal | 62100 |
| Kodigo sa pagpihit | 0733 |
| Kodigo ng ISTAT | 043023 |
| Santong Patron | Juliano ang Hospitalario |
| Saint day | Agosot 31 |
| Websayt | Opisyal na website |
Kasaysayan
baguhinAng makasaysayang sentro ng lungsod ay nasa isang burol sa pagitan ng mga ilog ng Chienti at Potenza. Una itong binubuo ng lungsod ng mga Piceno pinangalanang Ricina (Helvia Recina), pagkatapos, pagkatapos ng romanisasyon nito, Recina at Helvia Recina. Matapos ang pagkawasak ng Helvia Recina ng mga barbaro, ang mga naninirahan ay sumilong sa mga burol at kalaunan ay nagsimulang muling itayo ang lungsod, una sa tuktok ng mga burol, bago bumaba muli mamaya at lumawak. Ang bagong itinayong bayan ay Macerata. Ito ay naging isang munisipalidad (o comune sa Italyano) noong Agosto 1138.
Heograpiya
baguhinMga pagkakahati
baguhinAng bayan ay nagbibilang ng ilang nayon (mga frazione) at mga lokalidad: Acquesalate, Acquevive, Botonto San Giacomo, Botonto Sant'Isidoro, Cervare, Cimarella, Cincinelli, Consalvi, Corneto, Helvia Recina, Isola, Madonna del Monte, Montanello, Piediripa, Vallecosta, Vallebona, Valteia, at Villa Potenza.
Kultura
baguhinMay magandang hanay ng mga restawrant, trattoria, at pizzeria ang Macerata. Kasama sa mga lokal na espesyalidad ang vincisgrassi alla maceratese, isang rehiyonal na bersiyon ng lasagna na naiiba sa karaniwan dahil ang ragù ay naglalaman ng pinaghalong karne ng baboy, baka, at tupa.[5]
Mga pinagkuhanan
baguhin- EH Ercoli. Sferisterio . Macerata, Associazione Arena Sferisterio, 2007
- A. Adversi, D. Cecchi, L. Paci (a cura di). Storia di Macerata . Macerata, 1972
- G. Capici (a cura di). Sphaeristerium . Roma, 1989
- F. Torresi (a cura di). La città sul palcoscenico . Macerata, 1997
Mga sanggunian
baguhin- ↑ "Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "Popolazione Residente al 1° Gennaio 2018". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "Statistiche demografiche ISTAT". demo.istat.it. Inarkibo mula sa orihinal noong 2018-01-14. Nakuha noong 2022-08-02.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "Population". ISTAT - Italian National Institute of Statistics. Setyembre 2018. Inarkibo mula sa orihinal noong 2018-01-14. Nakuha noong 2022-08-02.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "Eating in Macerata".
Mga panlabas na link
baguhin- . Encyclopædia Britannica (sa wikang Ingles). Bol. 17 (ika-11 (na) edisyon). 1911.
{{cite ensiklopedya}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - Opera Festival
- Matteo Ricci Institute Naka-arkibo 2022-08-16 sa Wayback Machine.
- Macerata Musei Naka-arkibo 2021-07-20 sa Wayback Machine.
- The Matteo Ricci Macerata Project: An Illustrated Guidebook to Macerata Naka-arkibo 2013-02-23 at Archive.is
- Studenti Università Macerata – Macerata Students Network Naka-arkibo 2009-02-11 sa Wayback Machine.