Max von Laue
Si Max Theodor Felix von Laue (9 Oktubre 1879 – 24 Abril 1960) ay isang pisikong Aleman na nagwagi ng Gantimpalang Nobel sa Pisika noong 1914 para sa kanyang pagkakatuklas ng dipraksiyon ng mga x-ray ng mga kristal. Siya ay nag-ambag sa optika, kristalograpiya, quantum theory, superkonduktibidad at teoriya ng relatibidad. Siya ay may isang bilang ng mga posisyong administratibo na nagsulong at gumabay sa pag-unlad at pagsasaliksik ng agham sa Alemanya sa apat na dekada. Siya ay malakas na sumalungat sa Nazi at instrumental sa muling pagtatatag at pangangasiwa ng agham ng Alemanya pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig.
Max von Laue | |
---|---|
Kapanganakan | Max Theodor Felix von Laue 9 Oktubre 1879 |
Kamatayan | 24 Abril 1960 | (edad 80)
Nasyonalidad | Aleman |
Nagtapos | Pamantasan ng Strasbourg Pamantasan ng Göttingen Pamantasan ng Munich Pamantasan ng Berlin |
Kilala sa | Dipraksiyon ng mga X-ray |
Parangal | Gantimpalang Nobel para sa Pisika (1914) |
Karera sa agham | |
Larangan | Pisika |
Institusyon | Pamantasan ng Zürich Pamantasan ng Frankfurt Pamantasan ng Berlin Institutong Max Planck |
Doctoral advisor | Max Planck |
Doctoral student | Leó Szilárd Friedrich Beck Max Kohler Erna Weber |
Bantog na estudyante | Fritz London |
Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.