Alcuino ng York: Pagkakaiba sa mga binago

Si '''Alcuino ng York''' ({{lang-la|Alcuinus}}, {{lang-en|Alcuin, o Alcuin of York}}), o '''Ealhwine''', na may palayaw na '''Albinus''' o '''Flaccus''', kaya't nakikilala rin bilang '''Alcuinus Flaccus Albinus''' (dekada 730 o 740 – 19 Mayo 804), ay isang [[Inglatera|Ingles]] na paham, [[Eklesiyolohiya|eklesiyastiko]], makata, at guro mula sa [[York]], [[Northumbria]]. Ipinanganak siya noong humigit-kumulang sa taon ng 735 at naging estudyante ni [[Ecgbert (Arsobispo ng York)|Arsobispo Ecgbert]] sa York. Sa paanyaya ni [[Charlemagne]], siya ay naging isang nangungunang iskolar at guro sa [[Dinastiyang Carolingiano|korteng Carolingiano]], kung saan siya ay nanatiling isang pigura noong mga dekada ng 780 at 790. Nagsulat siya ng maraming mga tratasong pangteolohiya at dogmatiko, pati na ilang mga akdang pambalarila at isang kabilangan ng mga tula. Siya ay naging isang pinuno ng mga monghe (isang ''abbot'') sa [[Tours]] noong 796, kung saan siya nanatili hanggang sa kaniyang kamatayan. Bilang inilarawan ni [[Einhard]] sa loob ng akdang ''Life of Charlemagne'' (Buhay ni Carlomagno) bilang "Ang pinaka maalam na lalaki na matatagpuan saan man",<ref>Einhard, ''Life of Charlemagne'', §25.</ref> itinuring si Alcuino ng York bilang isa sa pinaka mahahalagang mga arkitekto ng [[Renasimiyentong Carolingiano]]. Kabilang sa kaniyang mga estudyante ang karamihan sa nangungunang mga intelektuwal ng panahong Carolingiano.