Si '''Abu al-Walid Muhammad ibn Ahmad ibn Rushd''', na binabaybay din obilang '''abu-al-Walid Muhammad ibn-Ahmad ibn-Rushd''', naat mas nakikilala sa Kanlurang Latin bilang '''Averroës''' o '''Averroes''' ([[1126]]-[[1198]]), ay namuhay sa isang namumukod-tanging kapanahunan sa [[kasaysayan]] intelektuwal ng [[Kanluraning Mundo]], kung kailan ang pagtuon sa mga larangan ng [[pilosopiya]] at [[teolohiya]] ay kumakaunti sa mundo ng mga [[Muslim]] at nagsisimula pa lamang na yumabong sa [[Kakristiyanuhan]]g [[Latin]]. Lumitaw at bumangon magmula sa ganitong mga kalagayang maputla ang mga pilosopong Muslim na Kastila, na ang [[hukom]] (hurista) at [[manggagamot]] na si Ibn Rushd ang naging itinuturing bilang ang pinakahuli at pinakamaipluwensiyang pilosopong Muslim, natatangi na para sa mga nakamana ng tradisyon ng pilosopiiyang Muslim sa Kanluran. Ang kaniyang maimpluwensiyang mga komentaryo at namumukod-tanging mga interpretasyon o pag-unawa hinggil kay [[Aristotle]] ay nakapagpanumbalik ng pagtuon ng mga paham na Pangkanluran sa sinaunang [[pilosopiyang Griyego]], bagaman ang halos karamihan sa kaniyang mga akda ay hindi pinapansin magmula noong ika-6 daantaon.
