Papa Pio XII: Pagkakaiba sa mga binago

| other = Pio

}}

 

Bago ang kanyang pagkahalal bilang papa, si Pacelli ay nagsilbing kalihim ng [[Kagawaran ng Ekstraordinaryong Eklesiyastikal na mga Bagay]], [[nuncio|nunsiyo]] ng papa sa Alemanya (1917–1929) at [[Kardinal na Kalihim ng Estado]] na sa kapasidad na ito ay gumawa sa pagtatapos ng mga kasunduan sa mga bansang Europeo at Latinong Amerikano na ang pinakakilala ang ''[[Reichskonkordat]]'' sa [[Partidong Nazi|Alemanyang Nazi]]. Ang ''[[concordat]]'' ng 1933 kung saan ay hinangad ng Batikano ang proteksiyon ng Simbahan sa Alemanya at paghahangad ni [[Hitler]] na wasakin ang [[Partidong Sentro (Alemanya)|Katolisismong politikal]] at pagkapinuno ni Pio XII noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig kabilang ang kanyang "desisyon na manataling tahimik sa publiko tungkol sa kapalaran ng mga [[Hudyo]]" <ref>''Introduction'', Gerard Noel, ''Pius XII,The Hound of Hitler''-, ''and "brief phases of reassurance about the role of the Pope were followed by waves of critical literature[-] and counteracted the process of exoneration that had been underway for some years. The focus of recent analyses by John Cornwell via Michael Phayer, Susan Zucotti, Daniel J. Goldhagen, and Giovanni Miccoli, as well as works by authors Matteo Napolitano and Andrea Torniello, is once again about the Pope's silence about the murder of Jews in Europe -the papal archives could provide information about Vatican diplomacy between 1933 and 1945; however, the Vatican remains the only European state that withholds free access to its archives from contemporary historians. The archives of these years are crucial if many questions about the Holocaust and the Second World War are to be answered and if the many uncertainties concerning Nazi refugee assistance by the Vatican are to be removed."'' (Gerald Steinacher: ''Nazis on the Run'', p. 105)</ref> ay nananatiling paksa ng kontrobersiya.