Ang '''pagmamanang Mendeliano''', ona nakikilala rin bilang '''henetikang Mendeliano''' o, '''Mendelismo''', o '''Monohenetikong pagmamana''', ay ang teoriyang siyentipiko kung paanong ang mga namamanang katangian ay naipapasa mula sa mga organismong magulang tungo sa mga supling nito. Ito ang pinagsasaligan ng karamihan ng [[henetika]]. Ang balangkas na teoretikal na ito ay simulang hinango mula sa gawa ni [[Gregor Johann Mendel]] na inilimbag noong 1865 at 1866 at muling natuklasan noong 1900. Sa simula ay napaka-kontrobersiyal nito. Nang isinama ang mga teoriya ni Mendel sa teoriyang [[kromosoma]] ng pagmamana ni [[Thomas Hunt Morgan]] noong 1915, ang mga ito ay naging kaibuturan ng klasikong [[henetika]].
