Ang katagang Malay ay tumutukoy sa etnikong grupo na naninirahan sa tangway Malay (na kasama ang pinakatimog na bahagi ng Thailand na tinatawag na [[Pattani]] at [[Satun]]) at silangang Sumatra gayundin ang ang daigdiging kultural na lumalagom sa malaking bahagi ng kapuluan. Sa Malaysia at Brunei, mayoridad ang etnikong Malay, at isang malaking menoridad sa Singapore at Indonesia. Nagsasalita sila ng iba’t-ibang dialekto ng wikang Malay. Ang dialekto ng tangway ang saligang wika ng mga Malay ng Malaysia at Singapore. Ang dialektong Riau naman ng silangang Sumatra ang pambansang [[wikang Indones]] (Bahasa Indonesia) sa buong Indonesia. Sa Malaysia, 51% ng populasyon ay [[Malasyong Malay|Malay]] kasama ng ibang menoriya tulad ng timoging Tsino (e.g. Hokkien at [[mga Cantones]]), timoging Indio (ang karamihan ay [[mga Tamil]] at [[Malayali]]) gayundin ang mga Eurasyano.
Sa tiyak na kaisipan, ang katagang Malay ay tumutukoy rin sa isang grupo na taal sa silangang bahagi ng Sumatra na dumayo sa [[Tangway Malay]] at sa Kapuluang Riau nitong mga nakaraang libong taon. Minsan, ngunit madalang, ang grupong ito ay tinatawag na “Malay Riau” upang ipakita bilang isang hiwalay na grupo.
Nasala ang impluwensiya ng kulturang Malay sa buong kapuluan tulad ng monarkong estado, relihiyon ([[Hinduismo]]/[[Budismo]] noong unang milenyo AD, [[Islam]] noong ikalawang milenyo) at ang wikang Malay. Ang makapangyarihang kaharian ng [[Śrīvijaya]] ang nag-isa sa iba't-ibang grupong etniko sa timog silangang Asya bilang isang pinag-isang daigdiging kultural sa halos isang milenyo. Noong panahong iyon nangyari ang malawak na paghiram ng mga salita at konsepto sa [[wikang Sanskrit|Sanskrit]] na nagpadali sa paglinang ng Malay bilang isang wika. Malay ang pinaka rehiyonal na ''lingua franca'' at ang mga [[wikang creolo]] mula sa Malay ang ginagamit sa mga punduhang kalakalan sa Indonesia.
