Imperyong Otomano

(Idinirekta mula sa Ottoman)

Ang Imperyong Otomano (Turkong Otomano: دولت عالیه عثمانیه Devlet-i Âliye-yi Osmâniyye) ay Muslim na estado sa Turkiya na nagtagal mula noong ika-13 siglo hanggang noong ika-20 siglo.

Sublime Ottoman State Osmanlı İmparatorluğu
دولتْ علیّه عثمانیّه
Devlet-i ʿAliyye-i ʿOs̠māniyye
1299–1923
Watawat ng Imperyong Ottoman
Watawat
Eskudo ng Imperyong Ottoman
Eskudo
'Salawikain: 'دولت ابد مدت
Devlet-i Ebed-müddet
(The Eternal State)
Awiting Pambansa: Ottoman imperial anthem
Mga nakuhang territoryo mula 1300 hanggang 1683 (See: list of territories)
Mga nakuhang territoryo mula 1300 hanggang 1683 (See: list of territories)
KatayuanImperyo
KabiseraSöğüt (1302–1326)
Bursa (1326–1365)
Edirne (1365–1453)
Constantinople (1453–1922)[1]
PamahalaanMonarkiya
Mga sultan 
• 1281–132 (una)
Osman I
• 1918–22 (huli)
Mehmed VI
Dakilang Viziers 
• 1320–31 (una)
Alaeddin Pasha
• 1920–22 (huli)
Ahmed Tevfik Pasha
Kasaysayan 
• Itinatag
1299
• Interregnum
1402–1413
• 1. Constitutional
1876-1878
• 2. Constitutional
1908-1918
• Pagtanggal ng kasultanan (November 1, 1922) at pag-alis ni Mehmed VI, ang huling sultan (November 17, 1922)
November 1, 1922
Hulyo 24 1923
Lawak
16805,500,000 km2 (2,100,000 mi kuw)
Populasyon
• 1856
35350000
• 1906
20884000
• 1914
18520000
• 1919
14629000
SalapiAkche, Kurush, Lira, Sultani
Pinalitan
Pumalit
Kasultanang Seljuk ng Rûm
Silangang Imperyong Romano
Kasultanang Mamluk (Cairo)
Turkiya

Sakop ng Imperyong Ottoman ang mga lupain mula sa Tangway Balkan hanggang sa Gitnang Silangan at Hilagang Aprika sa pinakatuktok nito sa pamumuno ni Sulayman I noong ika-15 siglo.

Unti-unting nagwakas ang imperyo matapos ang pamumuno ni Sulayman, at noong pumasok ang ika-20 siglo ay hawak na lamang nito ang Asia Minor (ang rehiyong Anatolya sa Turkiya) at mga bahagi ng Balkan at Gitnang Silangan. Higit na maraming teritoryo ang nawala sa Imperyong Ottoman noong panahon ng Unang Digmaang Pandaigdig (1914-1918).

Hinawakan ng mga sundalo ng mga Nagkakaisang Bansa ang imperyo hanggang sa katapusan ng digmaan noong 1922, nang palayasin sila ng mga nasyonalistang sundalo na pinamunuan ni Mustafa Kemal; Pinawalang-bisa ni Kemal ang imperyo noong taon ding iyon at iprinoklama ang Republika ng Turkiya noong 1923.

Mga sanggunian

baguhin
  1. Finkel, Caroline, Osman's Dream, (Basic Books, 2005), 57; "Istanbul was only adopted as the city's official name in 1930..".
  2. Ang Kasunduan ng Sèvres (Agosto 10, 1920) ay nakapagbigay ng kakayanan sa maliit na pag-iral sa Imperyong Otomano. Hindi nawakasan ng pagkabuwag ng Kasultanang Otomano noong Nobyembre 1, 1922 ang Estadong Otomano, bagkus iyon lamang dinastiyang Otomano. Ipinahayag ang opisyal na wakas ng Estadong Otomano sa pamamagitan ng Tratado ng Lausanne (Hulyo 24, 1923). Kinilala nito ang baong "pamahalaang Ankara", at hindi ang lumang pamahalaang Otomanong nakabase sa Konstantinople, bilang kumakatawan sa nararapat na may-ari at kapalit na estado. Talagang walang pinuno ang pamahalaang nakabase sa Konstantinople pagkaraang lisanin ng sultan ang kabisera. Idineklara ng TBMM na ang estadong kapalit o kasunod ay ang "Republika ng Turkiya" (Oktubre 29, 1923).

   Ang lathalaing ito na tungkol sa Kasaysayan at Bansa ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.