Pandulfo IV ng Capua
Si Pandulfo IV[1] (namatay 1049/50) ay ang Prinsipe ng Capua sa tatlong magkakahiwalay na okasyon.
Mula Pebrero 1016 hanggang 1022 ay namuno siya kasama ng kanyang pinsan na si Pandulfo II. Noong 1018, winasak ng Bisantinong catapan na si Boiannes ang hukbong Lombardo ni Melus ng Bari at ang kaniyang mga kaalyadong Normando sa Cannae. Ang tagumpay na ito ay nagdulot ng pagkilala sa mga Bisantino ng lahat ng mga prinsipe ng Mezzogiorno, na dating may katapatan sa Banal na Romanong Emperador. Kabilang sa mga ito si Pandulfo na pinakamasigasig sa kaniyang suporta sa mga Bisantino. Tinulungan niya si Boiannes sa pagkuha ng tore ng bayaw ni Melis na si Dattus sa Garigliano noong 1020, ngunit nagdala ito ng malaking hukbo pababa mula sa Alemanya. Isang detatsment sa ilalim ng Peregrino, Arsobispo ng Colonia, nagmartsa sa baybaying Tireno at kinubkob ang Capua. Noong 1022 kinuha ang prinsipe at inilagay ang isang bagong prinsipe, Pandulf, konde ng Teano. Si Pandulfo IV ay dinala sa kadena kay Emperador Henry II, na muntik nang pumatay sa kaniya bago pumagitna ang Peregrino sa ngalan niya. Nakulong siya noon sa Alemanya ng dalawang taon.
Mga tala
baguhin
- ↑ Also spelled Randulf, Bandulf, Pandulph, Pandolf, Paldolf, or Pandolfo.
Mga sanggunian
baguhin- Chalandon, Ferdinand. Histoire de la domination normande en Italie et en Sicilie . Paris, 1907.
- Gwatkin, HM, Whitney, JP (ed) et al. The Cambridge Medieval History: Volume III . Cambridge University Press, 1926.
- Norwich, John Julius. Ang mga Norman sa Timog 1016-1130 . Longmans: Londres, 1967.