Pisyokrasya
Ang pisyokrasya (Pranses: Physiocratie; mula sa Griyego para sa "pamahalaan ng kalikasan") ay isang teorya sa ekonomiya na binuo ng isang pangkat ng ika-18 siglo na Kaliwanagan ng mga ekonomista ng Pransya na naniniwala na ang kayamanan ng mga bansa ay nagmula lamang sa halaga ng "agrikultura sa lupa" pag-unlad ng lupa "at ang mga produktong pang-agrikultura ay dapat na mataas ang presyo.[1] Ang kanilang mga theories ay nagmula sa Pransya at pinaka-popular sa panahon ng ikalawang kalahati ng ika-18 siglo. Ang pisyokrasya ay marahil ang unang mahusay na binuo teorya ng ekonomiya.
.jpg)
Ang kilusan ay partikular na pinangungunahan ni François Quesnay (1694-1774) at Anne-Robert-Jacques Turgot (1727-1781). [2] Kaagad itong nauna sa unang modernong paaralan, klasikal na ekonomiya, na nagsimula sa paglalathala ng Adan Smith's "The Wealth of Nations" noong 1776.
Ang pinakamahalagang kontribusyon ng mga pisyokrata ay ang kanilang diin sa produktibong trabaho bilang pinagmumulan ng pambansang kayamanan. Ito ay kaibahan sa mga naunang paaralan, lalo na sa mercantilism, na madalas na nakatutok sa kayamanan ng tagapamahala, pagkakatipon ng ginto, o ang balanse ng kalakalan. Samantalang ang mercantilist school of economics ay nagsabi na ang halaga sa mga produkto ng lipunan ay nilikha sa punto ng pagbebenta, [3] sa pamamagitan ng nagbebenta na nagbebenta ng kanyang mga produkto para sa mas maraming pera kaysa sa mga produkto ay "dati" ay nagkakahalaga, ang pisyokratikang school of economics ay ang unang nakakakita ng paggawa bilang ang tanging pinagmumulan ng halaga. Gayunpaman, para sa mga pisyokrata, tanging agrikultural na paggawa ang lumikha ng halagang ito sa mga produkto ng lipunan. [3] Ang lahat ng "pang-industriya" at hindi pang-agrikultura na mga gawain ay "di-produktibong mga appendage" sa agrikultura paggawa. [3]
Sa panahong nililikha ng mga pisyokrata ang kanilang mga ideya, ang mga ekonomiya ay halos buong agraryo. Iyon ay maaaring kung bakit ang teorya itinuturing lamang agrikultura labor na maging mahalaga. Tiningnan ng mga pisyokrata ang produksyon ng mga kalakal at serbisyo bilang pagkonsumo ng agrikultura surplus, dahil ang pangunahing mapagkukunan ng kapangyarihan ay mula sa kalamnan ng tao o hayop at ang lahat ng enerhiya ay nagmula sa sobra mula sa produksyon ng agrikultura. Ang kita sa produksyon ng kapitalista ay talagang lamang ang "renta" na nakuha ng may-ari ng lupain kung saan nagaganap ang produksyon ng agrikultura. [3]
"Ang mga pisyokrata sinumpa lungsod para sa kanilang artificiality at praised mas natural na mga estilo ng pamumuhay. Sila bantog magsasaka." [4] Tinatawag nila ang kanilang mga sarili Les Économistes, ngunit sa pangkalahatan ay tinutukoy bilang pisyokrata upang makilala ang mga ito mula sa maraming mga paaralan ng pang-ekonomiyang pag-iisip na sumunod sa kanila . [5]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ "physiocrat". Oxford Dictionaries (sa wikang Ingles). Oxford University Press. Inarkibo mula sa orihinal noong 4 Hulyo 2014. Nakuha noong 1 Marso 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Steiner (2003), pp. 61–62
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Karl Marx and Frederick Engels (1988), pp. 348, 355, 358.
- ↑ Why Americans Value Rural Life ng David B. Danbom
- ↑ 'The Penguin Dictionary of Economics' George Bannock, R. E. Baxter and Evan Davis. 5th Edition. Penguin Books 1992 p. 329.
Ang lathalaing ito na tungkol sa Agrikultura at Ekonomiya ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.