Ang Prinsesa Rosette ay isang Pranses na panitikang kuwentong bibit na isinulat ni Madame d'Aulnoy.[1] Isinama ito ni Andrew Lang sa The Red Fairy Book.[2]

Isinama ni Italo Calvino ang isang pasalitang nakolektang kuwento, The King of the Paboreals, sa kaniyang Italian Folktales, ngunit naobserbahan sa mga tala na ito ay malinaw na pagkakaiba sa Princess Rosette.[3]

 
Ang reyna at ang kaniyang mga babaeng naghihintay ay sumangguni sa ermitanyo.

Ang isang hari at reyna, na may dalawang anak na lalaki, ay nagkaroon din ng isang anak na babae. Dumating ang lahat ng mga diwata sa pagbibinyag. Nang ipilit sila ng reyna na hulaan ang kinabukasan ni Rosette, sinabi nila na maaaring magdulot ito ng malaking kasawian sa kaniyang mga kapatid, at maging ang kanilang pagkamatay. Ang hari at reyna ay sumangguni sa isang ermitanyo, na nagpayo sa kanila na ikulong si Rosette sa isang tore. Ginawa nila iyon, ngunit isang araw ay namatay sila, at agad na pinalaya siya ng kanilang mga anak mula rito. Namangha siya sa lahat, ngunit sa partikular, sa isang paboreal. Nang marinig niya na minsan kinakain sila ng mga tao, ipinahayag niya na hinding-hindi siya mag-aasawa sa sinuman maliban sa Hari ng mga Paboreal, at pagkatapos ay poprotektahan niya ang kaniyang mga nasasakupan.

Ang kaniyang mga kapatid, ang bagong hari at ang prinsipe, ay nagsimulang hanapin ang Hari ng mga Paboreal, at sa wakas ay itinuro doon ng Hari ng Mayflies. Doon, ipinakita nila ang larawan ng haring Rosette. Papakasalan daw niya siya kung ganoon siya kaganda, pero patayin silang dalawa kung hindi.

Nang dumating ang balita, umalis si Prinsesa Rosette kasama ang kaniyang nars. Sinuhulan ng nars ang boatman upang itapon ang prinsesa, kama at lahat, kasama ang kaniyang maliit na aso, sa dagat sa kalagitnaan ng gabi. Ang kama ay gawa sa balahibo ng Fenix at lumutang, ngunit inilagay ng nars ang kaniyang sariling anak na babae sa lugar ng prinsesa. Ang galit na galit na hari ay malapit nang patayin ang kaniyang mga kapatid, na humimok sa kaniya na bigyan sila ng pitong araw upang patunayan ang kanilang kawalang-kasalanan.

 
Ang maluho na karwahe na minamaneho ng mga paboreal. Ilustrasyon mula sa The Red Fairy Book ni Andrew Lang (1890).

Nang magising ang prinsesa, kumbinsido siya na ang hari ay nagpasya na hindi siya pakasalan pagkatapos ng lahat, at gayon din siya itinapon sa dagat. Nakita siya ng isang matandang lalaki sa dalampasigan at dinala siya sa kanlungan, ngunit nakita sa pamamagitan ng kaniyang mga ari-arian na siya ay isang dakilang babae, at kakaunting pamasahe lamang ang maibibigay niya sa kaniya. Ipinadala ng prinsesa ang kaniyang aso sa pinakamagandang kusina sa bayan, at ninakaw ng aso ang lahat ng pagkain na niluluto para sa Hari ng mga Paboreal. Nangyari ito sa loob ng ilang araw, hanggang sa natiktikan ng Punong Ministro ang kusina, nakita ang aso, at sinundan ito. Sinabi niya sa hari, at pumunta sila sa kubo at sinunggaban si Rosette at ang matanda. Humingi ng awa ang matanda at nagkuwento, at napagtanto ng hari na ito ang kaniyang nobya. Pinalaya niya ang kaniyang mga kapatid at pinakasalan siya.

Mga sanggunian

baguhin
  1. Madame d'Aulnoy, Les Contes des Fees, "Princess Rosette" Naka-arkibo 2020-01-29 sa Wayback Machine.
  2. Andrew Lang, The Red Fairy Book, "Princess Rosette" Naka-arkibo 2014-07-04 sa Wayback Machine.
  3. Italo Calvino, Italian Folktales p 735 ISBN 0-15-645489-0