Santa Costanza

Ang Santa Costanza ay isang ika-4 na siglo na simbahan sa Roma, Italya, sa Via Nomentana, na bumabaybay sa hilaga-silangan palabas ng lungsod. Ito ay isang bilog na gusali na mahusay na napanatili ang orihinal na kaayusan at mga mosaics. Ito ay itinayo katabi ng isang simbahan na hugis-sapatos ng kabayo, na ngayon ay nasira, na nakilala bilang paunang ika-4 na siglo ng sementeryo basilika ng Santa Inez. (Tandaan na ang nahuling itinayong Simbahan ng Santa Inez, na nakatayo pa rin, ay naiiba mula sa mas lumang guho.)^[1]^[2] Ang Santa Costanza at ang dating Santa Inez ay parehong itinayo sa mga naunang catacumba kung saan pinaniniwalaang nalibing si Santa inez.

Guhit ni Piranesi ng mga elebayon ng pook

Ayon sa tradisyonal na pananaw, itinayo ang Santa Costanza sa panahon ng paghahari ng Constantino I bilang isang mausoleo para sa kaniyang anak na babae na si Constantina, na kalaunan ay kilala rin bilang Constantia o Costanza, na namatay noong AD 354.^[3] Gayunpaman, mas maraming mga kamakailang paghuhukay ang nagbibigay-duda sa petsang ito (at samakatuwid ang orihinal na layunin ng gusali). Sa huli, ang sarkopago ni Constantina ay inilagak dito, ngunit maaaring inilipat ito mula sa mas naunang lokasyon.^[4]

Ang mausoleo ay pabilog na hugis na may isang ambulatoryo na nakapalibot sa isang sentral na simboryo. Ang tela ni Santa Costanza ay nakaligtas sa orihinal nitong anyo. Sa kabila ng pagkawala ng kulay na mga tapal ng bato ng mga pader, ilang pinsala sa mga mosaic at hindi wastong pagpapanumbalik, ang gusali ay nakatayo pa rin sa mahusay na kondisyon bilang isang pangunahing halimbawa ng maagang Kristiyanong sining at arkitektura. Ang mga vault ng mga abside at ambulatoryo ay nagpapakita ng mahuhusay na napreserba ng mga halimbawa ng Huling Romanong mosaic. Ang isang pangunahing bahagi na nawawala mula sa dekorasyon ay ang mosaic ng sentral na simboryo. Noong ika-labing-anim na siglo, ginamit ang pangulay na tinutubigan sa sentral na simboryo upang harayahin ang maaaring hitsura nito noon.^[5] Ang malalaking sarkopagong porfido ng alinman sina Constantina o ang kaniyang kapatid na babaeng si Helena ay buong napanatili, at ngayon ay sa mga Museong Vaticano - isang bagay na may mabigat na halaga sa pag-aaral ng sining ng Huling Sinaunang Panahon.^[5]^[6]

Mga sanggunian baguhin

↑ Åsa Ringbom (2003). Dolphins and mortar dating – Santa Costanza reconsidered (PDF). pp. 22–42. Nakuha noong 1 December 2015. In all this confusion we are certain of one thing: it is premature to claim that Santa Costanza was erected between 337 and 350 as a mausoleum for and by Constantina, daughter of Constantine the Great. {{cite book}}: |work= ignored (tulong)CS1 maint: location missing publisher (link)
↑ Roth, Leland M. (1993). Understanding Architecture: Its Elements, History and Meaning (First pat.). Boulder, CO: Westview Press. p. 249. ISBN 0-06-430158-3.
↑ Lowden 1997.
↑ Kleiner, Fred (2015). Gardner's Art Through the Ages: A Global History. Wadsworth Publishing.
↑ ^5.0 ^5.1 Lowden 1997.
↑ Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang Ossian); $2

Beckwith, John (1970). Early Christian and Byzantine Art. Baltimore: Penguin Books.CS1 maint: ref=harv (link)
Deckers, Johannes G. (2007). Constantine the Great and Early Christian Art. New Haven: Yale University Press.CS1 maint: ref=harv (link)
Krautheimer, Richard (1979). Early Christian and Byzantine Architecture. Penguin Books.CS1 maint: ref=harv (link)
Lowden, John (1997). Early Christian and Byzantine Art. Phaidon Press.CS1 maint: ref=harv (link)
Milburn, Robert (1988). Early Christian Art and Architecture. Scolar Press.CS1 maint: ref=harv (link)
Webb, Matilda (2001). The churches and catacombs of early Christian Rome: a comprehensive guide. Sussex Academic Press. ISBN 978-190221058-2.CS1 maint: ref=harv (link)

Karagdagang pagbabasa baguhin

Si Blasen, Philippe Henri, "De sancta Agnete Romana at fontibus Latinis antiquissimis. . . Sainte Agnès de Roma dans les mapagkukunan latines les plus anciennes jusqu'à Augustin d'Hippone ", Acta Musei Napocensis 45-46 (2011): 253-281.
Stanley, David J., "Bagong Natuklasan sa Santa Costanza", Dumbarton Oaks Papers 48 (1994): 257-261.
Weitzmann, Kurt, ed., Edad ng pagka-ispiritwalidad: huli na antigong at maagang Kristiyanong sining, pangatlo hanggang ika-pitong siglo, hindi. 108 & 246, 1979, Metropolitan Museum of Art, New York, ISBN 9780870991790 ; magagamit ang buong teksto sa online mula sa The Metropolitan Museum of Art Libraries

Mga panlabas na link baguhin

Mga midyang may kaugynayan sa Santa Costanza sa Wikimedia Commons
Constantina - De Imperatoribus Romanis
Santa Costanza - Santa Costanza Photo Gallery
Mataas na resolusyon ng 360 Panoramas at Mga Larawan ng Santa Costanza | Art Atlas Naka-arkibo 2019-03-25 sa Wayback Machine.

[Ossian2-1] Åsa Ringbom (2003). Dolphins and mortar dating – Santa Costanza reconsidered (PDF). pp. 22–42. Nakuha noong 1 December 2015. In all this confusion we are certain of one thing: it is premature to claim that Santa Costanza was erected between 337 and 350 as a mausoleum for and by Constantina, daughter of Constantine the Great. {{cite book}}: |work= ignored (tulong)CS1 maint: location missing publisher (link)

[roth2-2] Roth, Leland M. (1993). Understanding Architecture: Its Elements, History and Meaning (First pat.). Boulder, CO: Westview Press. p. 249. ISBN 0-06-430158-3.

[FOOTNOTELowden1997-3] Lowden 1997.

[4] Kleiner, Fred (2015). Gardner's Art Through the Ages: A Global History. Wadsworth Publishing.

[Lowden97_43-5] 5.0 ^5.1 Lowden 1997.

[Ossian-6] Maling banggit (Hindi tamang <ref> tag; walang binigay na teksto para sa refs na may pangalang Ossian); $2

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]