Ang santong patron ay isang santo na sa Katolisismo, Anglikanismo, o Silangang Ortodokso, ay itinuturing na makalangit na tagapagtaguyod ng isang bansa, lugar, gawain, aktibidad, klase, angkan, pamilya, o tao.[1][2]

San Mateo Apostol, na isinasalarawan kasama ng isang anghel, ay ang patron ng Salerno, Italya, mga bangkero, at mga maniningil ng buwis.

Sa Kristiyanismo baguhin

Ang mga santo ay madalas na itinuturing na patron ng mga lugar kung saan sila ipinanganak o naging aktibo. Gayunpaman, may mga kaso sa Medyebal na Europa kung saan ang isang lungsod na sumikat at nakuha para sa katedral nito ang labi o ilang relikya ng isang sikat na santo na nanirahan at inilibing sa ibang lugar, kung kaya't ginawang santong patron ng lungsod – ang gayong kaugaliang ay nagkaloob ng prestihiyo sa mga ganoong lungsod. Sa Amerikang Latino at Pilipinas, madalas na iniaatas ng mga Español at Portuges manggagalugad ang isang santo sa isang lugar kung kaninong kapistahan tumapat ang araw na kung kailan nila unang napuntahan ang pook, na ang santong iyon ay natural na nagiging patron ng lugar.[kailangan ng sanggunian]

Mga sanggunian baguhin

 

  1. Slocum, Robert Boak; Armentrout, Donald S. (2000). "Patronal Feast". An Episcopal Dictionary of the Church: A User-Friendly Reference for Episcopalians. New York: Church Publishing, Inc. p. 390. ISBN 0-89869-211-3.
  2. "patron saint". The American Heritage Dictionary of the English Language (4th pat.). Houghton Mifflin Company. 2006. p. 1290. ISBN 0-618-70172-9.

Mga panlabas na link baguhin