Sikolohiyang pampagpapalaki
Ang sikolohiyang pangkaunlaran (ng tao), tinatawag ding kaunlarang pantao o pag-unlad ng tao, ay ang pandamdaming pag-aaral ng kung paano ang isang tao ay sikolohikal na nagbabago (sa pag-iisip at sa pag-uugali, pati na sa damdamin) habang tumatanda. Unang pinag-aaralan ng mga sikologong pangkaunlaran ang mga sanggol at mga bata, at sa paglaon ay pinag-aaralan din nila ang mga menor de edad o mga adolesente at mga adulto o mga taong nasa wastong gulang o matanda na. Pinag-aaralan sa larangang ito ang pagbabago ng tao sa lahat ng mga lugar, kasama ang mga kasanayang motor o kasanayan sa paggalaw (at iba pang mga prosesong kapwa pisikal at pangsikolohiya), mga kakayahan sa paglulunas ng suliranin, pag-unawa ng mga diwa o konsepto, pagkatuto ng wika, pag-unawang moral, at katauhan.
Tingnan din
baguhin
Ang lathalaing ito na tungkol sa Sikolohiya ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.