Song 2
"Song 2" (madalas na nagkamali na may pamagat na "Woo Hoo") ay isang kanta sa pamamagitan ng Ingles rock band Blur. Ang kanta ay ang pangalawang kanta sa kanilang eponymous na ikalimang studio album. Inilabas noong Abril 1997, "Song 2" naabot numero ng dalawang sa UK Singles Chart,[1] bilang apat sa Australian ARIA Chart,[2] at numero ng anim na sa US Billboard Alternative Songs (dating tinatawag Billboard Modern Rock Tracks).[3]
| "Song 2" | |
|---|---|
| Awitin ni Blur | |
| mula sa album na Blur | |
| B-side | "Get Out of Cities" |
| Nilabas | 7 Abril 1997 |
| Tipo | |
| Haba | 2:02 |
| Tatak | Food |
| Manunulat ng awit | |
| Prodyuser | Stephen Street |
| Music video | |
| "Song 2" sa YouTube | |
Sa 1997 MTV Video Music Awards, ang "Song 2" ay hinirang para sa Best Group Video, at Best Alternative Video.[4] Sa 1998 Brit Awards, ang kanta ay hinirang para sa Best British Single, at Best British Video.[5] Noong Disyembre 1998, ang mga tagapakinig ng BBC Radio 1 ay bumoto ng "Song 2" ang the 15th Best Track Ever.[6] Noong 2011, inilagay ng NME ang numero na 79 sa listahan nito na "150 Best Tracks of the Past 15 Year".[7]
Background
baguhinAyon kay Graham Coxon, ang "Song 2" ay inilaan na maging isang biro sa record company.[8] Si Damon Albarn ay nakapagtala ng isang acoustic demo ng kanta na kung saan ay mas mabagal ngunit itinampok ang natatanging koro na "woo-hoo" na koro sa form ng whistle. Iminungkahi ni Coxon na pabilisin nila ang bilis at gumanap nang malakas ang kanta, na sinasadya ng Coxon na maghangad ng isang tunog ng amateurish. Mula roon, sinabi ni Coxon kay Albarn na sabihin sa kumpanya ng record na nais nilang mailabas ang kanta bilang isang solong upang "blow the ... labels' heads off".[8] Sa sorpresa ni Coxon, positibo ang naging reaksyon ng mga executive. Kapag tinanong kung ang banda ay may anumang ideya ng komersyal na pag-apela ng kanta, sumagot si Coxon, "We'd just thought it was way too extreme".[8]
Ang track ay orihinal na pinangalanang "Song 2" bilang isang titulong nagtatrabaho na kumakatawan sa slot nito sa tracklist, ngunit ang pangalan ay natigil.[9] Ang kanta ay dalawang minuto at dalawang segundo ang haba, na may dalawang taludtod, dalawang choruses at isang kawit na nagtatampok ng Albarn na sumisigaw ng "woo-hoo!" habang papasok ang baluktot na bass. Ito ang pangalawang kanta sa self-titled album ng Blur, pati na rin ang Blur: The Best Of, at ang pangalawang solong inilabas mula sa dating album.[10] Ang ilang mga manunulat ay sinabi na ang kanta ay inilaan upang maging isang parody ng uri ng grunge,[11][12] habang ang iba ay nagsasabi na ito ay isang parody ng mga hit sa radyo at ang industriya ng musika na may isang punk rock chorus.[13]
Pagtanggap
baguhinSa UK, ang "Song 2" na binuo sa tagumpay ng Blur's chart-topping single na "Beetlebum" upang maabot ang numero ng dalawa sa mga tsart.[1] Ito ay naging tanyag din sa mga istasyon ng radyo sa US; dahil dito, ito nagpunta sa numero 55 sa Hot 100 Airplay chart, number 6 sa Billboard' Modern Rock track chart, naglalagi sa na tsart para sa 26 na linggo at number 25 sa Mainstream Rock Tracks chart.[14] Ito ang tanging crossover hit ng banda hanggang sa kasalukuyan tumatawid hanggang sa top 40 radio. Inilagay din nito ang numero ng dalawa sa Triple J's Hottest 100 para sa 1997 sa Australia. Ang kanta ay atypical ng dating estilo ni Blur. Ang intro ng kanta ay tinawag na "finest moment" ni Graham Coxon.[15] NME na niraranggo ang "Song 2" sa numero ng dalawa sa end-of-year list ng Top 20 Singles ng 1997.[16]
Music video
baguhinAng music video para sa awiting ito ay nakadirekta ni Sophie Muller, at nagtatampok ito ng band na naglalaro sa isang maliit, liblib na silid na may malakas na mga amplifier sa likuran nila. Sa panahon ng mga chorus, ang dami ng kanta ay nagpapadala ng mga miyembro ng banda na nag-crash laban sa mga dingding at lupa. Ang set na ginamit ay na-model sa na sa video para sa kanilang pre-breakthrough single na "Popscene".
Listahan ng track
baguhinAng lahat ng musika na binubuo ng Albarn, Coxon, James at Rowntree. Lahat ng lyrics na binubuo ni Albarn.
|
Purple 7"
CD1
CD2
International CD
|
Japan Tour CD
2012 Brit Awards
|
Tauhan
baguhin- Damon Albarn - mga tinig
- Graham Coxon - guitars, karagdagang mga tambol[8]
- Alex James - mga gitara ng bass
- Dave Rowntree - mga tambol
Mga Sanggunian
baguhin- ↑ 1.0 1.1 Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums. London: Guinness World Records Limited
- ↑ "Blur - Song 2 (Song)". Australian Charts. Nakuha noong 19 Abril 2009.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Billboard Alternative Songs Billboard.com. Retrieved 9-1-2014
- ↑ 1997 MTV Video Music Awards Rock On The Net. Retrieved 10 February 2012
- ↑ The Brits 1998 Naka-arkibo 2010-03-26 sa Wayback Machine. Brits.co.uk. Retrieved 10 February 2012
- ↑ Radio 1 - Best Tracks Ever Naka-arkibo 2007-02-06 sa Wayback Machine. Rock List.net. Retrieved 10 February 2012
- ↑ NME.
{{cite magazine}}: Missing or empty|title=(tulong) - ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 "Inside The Song with Graham Coxon from Blur - "Song 2"". Produce Like a Pro. Nakuha noong 12 Enero 2020.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Hottest 100 - Of All Time: Song 2. Blur ABC.net. Retrieved 10 February 2012
- ↑ "Woo hoo! 20 things you may not know about Blur's 'Song 2'". CBC Music. 29 Abril 2018.
{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Lau, Melody. "Woo hoo! 20 things you may not know about Blur's 'Song 2'". CBC Music. Nakuha noong 9 Setyembre 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ DeVille, Chris. ""Song 2" Turns 20". Stereogum.
- ↑ Paulas, Rick. "Woo-hoo! 20 Years Ago, Blur's 'Song 2' Became an Unlikely Sports Anthem". Vice Sports. Nakuha noong 9 Enero 2019.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ [[[:Padron:AllMusic]] Blur | AllMusic]
- ↑ Harry Wylie (August 1997).Top Ten Indie Guitarists Naka-arkibo 2012-05-28 sa Wayback Machine. Total Guitar. Retrieved 16 December 2011.
- ↑ NME.
{{cite magazine}}: Missing or empty|title=(tulong)