Si Nikolai Ivanovich Kibalchich (19 Oktubre 1853 – Abril 3, 1881) ay isang rebolusyonaryong Ruso na nagmula sa Ukrainian-Serbian na nakibahagi sa pagpaslang kay Tsar Alexander II bilang pangunahing eksperto sa pagsabog para sa Narodnaya Volya (ang People's Will), at isa ring rocket pioneer. Siya ay malayong pinsan ng rebolusyonaryong si Victor Serge .

Nikolai Kibalchich
Kapanganakan19 Oktubre 1853 (Huliyano)
  • (Novhorod-Siverskyi Raion, Chernihiv Oblast, Ukranya)
Kamatayan3 Abril 1881 (Huliyano)
MamamayanImperyong Ruso
Trabahomamamahayag, kimiko, politiko, siyentipiko, imbentor, rebolusyonaryo

Maagang Buhay

baguhin

Ipinanganak sa Korop, Krolevetsky Uyezd, Chernigov Governorate (kasalukuyang Ukraine) noong 1853 sa isang clerical family, si Kibalchich ay anak ng isang Orthodox parish priest. Pumasok siya sa isang gymnasium noong 1864 ngunit kalaunan ay natanggap sa isang seminaryo. Ngunit bumalik siya sa sekondaryang paaralan at tinapos ito ng pilak na medalya pagkaraan ng ilang taon.

Taong 1871 pumasok siya sa St Petersburg Institute of Railway Engineers at noong 1873 pumasok siya sa Saint Petersburg Emperor Military Medical Academy upang mag-aral ng medisina at nagtrabaho sa mga eksperimento sa pulsed rocket propulsion.

Ang Talambuhay

baguhin

Oktubre noong 1875, inaresto si Kibalchich dahil sa pagpapahiram ng isang ipinagbabawal na libro sa isang magsasaka na nagngangalang Prytulya. Gumugol siya ng 3 taon sa bilangguan bago nasentensiyahan ng 2 buwang pagkakulong.

Nagpatuloy siya upang sumali sa Narodnaya Volya noong 1878, na naging kanilang pangunahing eksperto sa eksplosibo.

Pagpatay kay Alexander II

baguhin

Gabi ng Pebrero 28 hanggang Marso 1, 1881, si Mykolaj Kybalchych at ang kanyang mga katulong, Fleet Lieutenant Sukhnanov at Mikhail Grachvesky, ay naghanda ng apat na paputok na projectiles. Ginamit ang mga ito sa pagpaslang kay Alexander II noong araw na iyon. Si Kibalchich ay inaresto noong Marso 17, 1881.

"Nang ang kanyang mga tauhan ay dumating upang makita si Kibalchich bilang kanyang hinirang na tagapayo para sa depensa," sabi ni V.N Gerard sa kanyang pahayag sa espesyal na komite ng senado, "Ako ay nagulat higit sa lahat sa katotohanan na ang kanyang isip ay abala sa ganap na magkakaibang mga bagay sa Walang kinalaman sa kasalukuyang pagsubok. Siya ay tila nalubog sa pagsasaliksik sa ilang aeronautic missile; nauuhaw siya sa posibilidad na isulat ang kanyang mga kalkulasyon sa matematika na kasangkot sa pagtuklas. Isinulat niya ang mga ito at isinumite sa mga awtoridad."

ang isang tala na nakasulat sa kanyang selda ng bilangguan, iminungkahi ni Kibalchich ang isang manned jet air-navigating apparatus. Sinuri niya ang disenyo ng powder rocket engine, na kinokontrol ang paglipad sa pamamagitan ng pagpapalit ng anggulo ng makina, at ang tala sa kanyang disenyo ay may petsang Marso 23. Ginawa niya ang gawaing pang-agham na ito nang malapit na sa kamatayan.

Noong Marso 26, ipinaalam ni Heneral Komarov, Hepe ng Departamento ng Gendarmery, sa Departamento ng Pulisya ang disenyo ni Kibalchich ng isang aeronatic device.

Ang maikling nakasulat sa ulat ay nagsabi: "Ang maisampa sa Marso 1 na dossier at upang ibigay ito sa mga siyentipiko para sa pagsasaalang-alang ngayon ay halos hindi magiging kapaki-pakinabang dahil maaari lamang itong magbunga ng maraming walang habas na usapan. Ang disenyo ni Kibalchich ay inilagay sa isang sobre , tinatakan at isinampa. Sinabi sa imbentor na ang kanyang disenyo ay ibibigay sa mga siyentipiko para sa pagsusuri."

Naghintay si Kibalchich sa kanilang sagot. Ang buwan ng Marso ay nasa pagtatapos, na may dalawang araw na natitira bago ang pagpapatupad. Noong Marso 31, isinulat ni Kibalchich ang address na ito sa pangangalap sa Ministro ng Panloob: “Sa pagtuturo ng iyong Kamahalan ang aking disenyo ng isang aeronautic apparatus ay isinumite para sa pagsasaalang-alang ng teknikal na komite. Maaari bang idirekta ng iyong Kamahalan na ako ay payagang makipagpulong sa sinuman sa mga miyembro ng komite tungkol sa usapin ng disenyong ito nang hindi lalampas sa bukas ng umaga o hindi bababa sa upang makatanggap ng nakasulat na sagot mula sa mga dalubhasa na nagsuri sa aking disenyo, hindi rin hihigit sa bukas. Humihingi din ako ng pahintulot sa Kamahalan para sa akin, bago ako mamatay, na makipagkita sa lahat ng aking mga kasama sa paglilitis o hindi bababa kay Zhelyabov at Perovskaya." Ang lahat ng kanyang mga kahilingan ay hindi pinansin.

Ang Pagbitay

baguhin
 
Mykolaj Kybalchych na pinapatay kasama ng iba pang mga rebolusyonaryo

Sa oras 7:50 am sa umaga ng tagsibol noong Abril 3 dalawang "karo ng kahihiyan" kasama ang mga nahatulang bilanggo ay sumakay palabas ng bahay ng detensyon patungo sa Shpalernaya Street. Si Zhelyabov ay nasa una, at sa kanyang tabi ay si Rysakov, na naghagis ng unang bomba sa coach ni Alexander II at pagkatapos ay ipinagkanulo ang kanyang mga kasama sa panahon ng interogasyon. Nasa pangalawa sina Kibalchich, Perovskaya at Mikhailov. Nakatali ang mga kamay at paa ng mga nahatulan sa mga upuan. Ang bawat isa ay may itim na plaka sa kanyang dibdib na may nakalagay na puting kulay: "Isang pagpapatay".

9:21 ng umaga noong inalis ng berdugo ang foot stool mula sa ilalim ng mga paa ni Kibalchich. Sina Mikhailov, Perovskaya, Zhelyabov at Rysakov ay pinatay pagkatapos niya.

Kaya, si Kybalchych at iba pang mga plotters ng Narodnaya Volya kasama sina Sophia Perovskaya, Andrei Zhelyabov, Nikolai Rysakov at Timofei Mikhailov ay binitay noong Abril 3, 1881.[1]

Pangwakas na liham

baguhin

Ako, si Nikolai Kibalchich, ay isinusulat ang disenyong ito sa bilangguan may ilang araw pa bago ako bitayin. Naniniwala ako sa pagiging praktikal ng aking ideya at ang paniniwalang ito ay nagpapanatili sa akin sa aking kakila-kilabot na sitwasyon ng mga siyentipiko at mga espesyalista na nagpapakita ng aking ideya bilang praktikal, magiging masaya ako sa kaalaman na nakapagbigay ako ng napakalaking serbisyo sa aking bansa at sangkatauhan. Pagkatapos ay mahinahon kong sasalubungin ang kamatayan, batid na ang aking ideya ay hindi mamamatay kasama ko ngunit mananatili sa sangkatauhan kung saan inihanda kong ialay ang aking buhay. Kaya naman nananalangin ako sa mga scientist na susuri sa aking disenyo na tratuhin nila ito nang buong seryoso at may mabuting loob at ipaalam sa akin ang kanilang sagot sa lalong madaling panahon.

Una at higit sa lahat, kailangan kong tandaan na, kapag malaki, wala akong oras upang ipaliwanag ang aking disenyo sa mga detalye at patunayan ang pagiging posible nito sa matematika. Ngayon, siyempre imposible para sa akin na makuha ang mga materyales na kailangan para doon. Dahil dito, ang gawaing ito na patunayan ang aking disenyo sa pamamagitan ng pagkalkula ng matematika ay kailangang gawin ng mga dalubhasa na kung saan ang aking disenyo ay makakahanap ng paraan.

Bukod, hindi ako pamilyar sa masa ng katulad na disenyo na lumitaw kamakailan; ibig sabihin, alam ko ang ideya sa likod ng mga disenyong iyon ngunit hindi ako pamilyar sa paraan kung saan umaasa ang mga imbentor na maisakatuparan ang mga ito. Sa pagkakaalam ko, gayunpaman ang aking ideya ay hindi pa iminungkahi ng sinuman.

Sa aking pag-iisip tungkol sa isang aeronautic machine, pangunahing nakatuon ako sa tanong na ito: anong puwersa ang dapat ilapat upang maisagawa ang gayong makina? Sa aking opinyon ito ay dahan-dahan na nagsusunog ng mga paputok na sangkap na maaaring magbigay ng gayong puwersa.

Sa katunayan, ang pagkasunog ng mga sumasabog na sangkap ay nagreresulta sa isang paghahambing na bilis sa malaking dami ng mga gas na nagtataglay ng isang malaking enerhiya sa halimbawa ng kanilang pagbuo. Ngunit maaari bang gamitin ng isang tao ang enerhiya ng mga gas, na nabuo sa pamamagitan ng paputok na pag-aapoy, upang maisagawa ang trabaho sa anumang tagal? Ito ay posible lamang kung ang malaking enerhiya ng paputok na pagkasunog, sa halip na magtagal kaagad, ay bubuo sa loob ng higit pa o hindi gaanong matagal na panahon.

Nikolai Kibalchich, Ang Pangarap ng isang propulsive device ng isang Scientist na ninakaw ng kamatayan

  1. Даринский, Анатолий Викторович; Start︠s︡ev, Vitaliĭ Ivanovich (2000). История Санкт-Петербурга XVIII-XIX вв (sa wikang Ruso). Глагол. p. 162. ISBN 978-5-89662-014-3. Nakuha noong 12 Marso 2024.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)

Pamana

baguhin
 
Ang guhit ni Kibalchich ng kanyang iminungkahing rocket

Ang kapalaran ng imbensyon, na binanggit sa huling liham ni Kybalchych, ay napatunayang kasing trahedya ng 27 taong gulang na lumikha nito. Ang disenyo ni Kibalchich ay inilibing sa mga archive ng Police Department, ngunit nabigo ang mga awtoridad ng tsar na ibigay ang pangalan ng imbentor at ang kanyang ideya sa limot. Ang paglilitis at pagbitay sa mga Narodnik ay may malawak na epekto sa buong mundo. Marami ang sinabi at isinulat tungkol sa disenyo ni Kibalchich sa ibang bansa at lahat ng uri ng haka-haka ay ginawa tungkol sa kakanyahan ng imbensyon at ang kasunod na kapalaran nito. Noong 1917, muling natuklasan ni Nikolai Rynin ang manuskrito sa mga archive at inilathala ang isang account nito noong 1918 sa makasaysayang magazine na Byloye (Былое, The Past). Sa isyu, inilathala ni Nikolai Rynin ang paglalarawan ni Kibalchich ng isang manned, rocket-propelled ship, mula sa kanyang huling sulat. Ang liham ay inihain sa mga archive ng pulisya hanggang sa makuha ito ni Rynin, pagkatapos marinig ang mga alingawngaw ng disenyo.

Pinarangalan ng International Astronomical Union ang rocketry pioneer sa pamamagitan ng pagbibigay ng pangalan sa isang crater sa Moon Kibalchich's crater (Kibal'chich), na nakasentro sa 2.72° N 147.18° W at gaya ng nasa dulong bahagi ng Moon. Ang Mount Kibal'chich, na siyang pinakamataas na tuktok ng Kvaevenutane Peaks sa Antarctica at natuklasan ng mga German noong 1938-1939 ay ipinangalan din sa kanya.

Sanggunian

baguhin

Ang Bibliograpiya

baguhin
  •  Serge, Victor (2002). Mga alaala ng isang Rebolusyonaryo. Pamantasan ng Iowa Press. p. 2. ISBN 9780877458272. Nakuha noong Mayo 16, 2020.
  •  Solymar, Laszslo (21 Nobyembre 2013). Anatomy of Assassinations: mula sa panahon ng Bibliya hanggang sa katapusan ng ikalawang milenyo. Bahay ng May-akda. p. 115. ISBN 978-1-491-88182-8.
baguhin