Tarantella
Ang Tarantella (pagbigkas sa wikang Italyano: [taranˈtɛlla]) ay isang grupo ng iba't ibang sayaw-pambayan na nailalarawan sa pamamagitan ng mabilis na upbeat na tempo, kadalasan sa 68 beses (minsan 128 o 4), na sinasabayan ng mga tamburin.[2] Ito ay kabilang sa mga pinaka kinikilalang anyo ng tradisyonal na katimugang Italyanong musika. Ang partikular na pangalan ng sayaw ay nag-iiba-iba sa bawat rehiyon, halimbawa tammurriata sa Campania, pizzica sa rehiyon ng Salento, at Sonu a ballu sa Calabria. Ang Tarantella ay sikat sa Katimugang Italya at Arhentina. Ang termino ay maaaring lumitaw bilang tarantello sa isang lingguwistikong panlalaking konstruksiyon.
Kasaysayan
baguhin
Sa Italyanong lalawigan ng Taranto, Apulia, ang kagat ng isang lokal na karaniwang uri ng gagambang lobo, pinangalanang "tarantula" ayon sa rehiyon,[3] ay kilalang pinaniniwalaan na lubhang makamandag at humantong sa isang masayang kondisyon na kilala bilang tarantismo.[4] Ito ay naging kilala bilang ang Tarantella. Iminungkahi ni R. Lowe Thompson na ang sayaw ay isang pagpapanatili mula sa isang" Dianiko o Dionysiakong kulto", na hinimok na maging undergound.[5] Kalaunan ay iminungkahi ni John Compton na sinupil ng Senado ng Roma ang mga sinaunang ritwal na Bacanal na ito. Noong 186 BK ang tarantella ay naging underground, na muling lumitaw sa ilalim ng pagkukunwari ng paunang lunas na paggamot para sa mga biktima ng kagat.[6]
Mga sayaw ng panliligaw laban sa tarantismo
baguhinAng maringal na tarantella ng panliligaw na sinasayaw ng mag-asawa o mag-asawa, na maikli ang tagal, ay maganda at eleganteng at nagtatampok ng katangiang musika. Sa kabilang banda, ang diumano'y nakakalunas o nagpapakilalang tarantella ay isinayaw ng solo ng isang biktima ng kagat ng gagamba ng Lycosa tarantula (hindi dapat ipagkamali sa karaniwang kilala bilang isang tarantula ngayon); ito ay nabalisa sa katangian, tumagal ng ilang oras o kahit hanggang sa mga araw, at itinampok ang katangiang musika. Gayunpaman, ang iba pang mga anyo ng sayaw ay at pa rin ay mga sayaw ng mag-asawa na kadalasang ginagaya ang panliligaw o labanan ng espada. Ang pagkalito ay lumilitaw na dumating mula sa katotohanan na ang mga gagamba, ang kondisyon, ang mga nagdurusa nito ('tarantolati'), at ang mga sayaw ay lahat ay may katulad na mga pangalan sa lungsod ng Taranto.[7]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ Blatter, Alfred (2007). Revisiting music theory: a guide to the practice, p.28. ISBN 0-415-97440-2.
- ↑ Morehead, P.D., Bloomsbury Dictionary of Music, London, Bloomsbury, 1992
- ↑ Linnaeus named the spider Lycosa tarantula in 1758.
- ↑ "POISONOUS SPIDER BITES". The Queenslander. 8 Setyembre 1923. p. 2. Nakuha noong 1 Setyembre 2013 – sa pamamagitan ni/ng National Library of Australia.
{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ R.Lowe Thompson. The History of the Devil. Paul, Trench, Tubner and Co. (1929), p.164.
- ↑ John Compton. The Life of the Spider. Mentor Books (1954), p. 56f.
- ↑ Toschi, Paolo (1950). Proceedings of the Congress Held in Venice September 7th to 11th, 1949: "A Question about the Tarantella", Journal of the International Folk Music Council, Vol. 2. (1950), p. 19. Translated by N. F.