Turismong pangkalinangan

turismong heograpikal sa paloob ng isang bansa o rehiyon

Ang turismong pangkultura ay isang uri ng aktibidad sa turismo kung saan ang mahalagang motibasyon ng mga turista sa kanilang pagbisita sa isang destinasyon ay matuto, tumuklas, maranasan at ikonsumo ang “tangible” at “intangible” o nahahawakan at hindi nahahawakan na atraksyong o produktong pangkultural sa isang destinasyon ng turismo. Ang mga atraksyon o produktong ito ay nauugnay sa isang hanay ng mga natatanging materyal, intelektwal, espirituwal at emosyonal na mga katangian ng isang lipunan na sumasaklaw sa sining at arkitektura, heritage pangkasaysayan at kultura, heritage sa pagluluto, panitikan, musika, malikhaing industriya at mga kulturang nabubuhay o nananatili pa sa kasalukuyang panahon kasama ang kanilang mga paraan ng pamumuhay, sistema ng tamang pag-uugali, paniniwala at tradisyon.[1]

  1. Definition by the World Tourism Organization (UNWTO) adopted during the 22nd Session of the General Assembly held in Chengdu, China (11–16 September 2017).
Mga turistang kumukuha ng litrato sa khmer Pre Rup temple ruins, isang halimbawa ng cultural turismo.