Bundok Wutai
Ang Bundok Wutai, na kilala rin sa Tsino sa pangalang Wutaishan at bilang Bundok Qingliang, ay isang sagradong lugar ng Budismo sa punong tubig ng Qingshui sa Lalawigan ng Shanxi, Tsino. Ang gitnang bahagi nito ay napapaligiran ng isang kumpol ng mga patag na tuktok na halos tumutugma sa mga mga direksiyong kardinal. Ang hilagang rurok (Beitai Ding o Yedou Feng) ay ang pinakamataas (3,061 metro (10,043 tal)) at ito rin ang pinakamataas na punto sa hilagang Tsina.
| Mount Wutai | |
|---|---|
| 五台山 | |
 Mount Wutai from the air | |
| Pinakamataas na punto | |
| Kataasan | 3,061 m (10,043 tal) |
| Mga koordinado | 39°04′45″N 113°33′53″E / 39.07917°N 113.56472°E |
| Heograpiya | |
Kamalian ng Lua na sa Module:Location_map na nasa linyang 501: Unable to find the specified location map definition. Neither "Module:Location map/data/China Shanxi" nor "Template:Location map China Shanxi" exists.
| |
| Pag-akyat | |
| Pinakamadaling ruta | Hike |
| Pamantayan | Cultural: ii, iii, iv, vi |
| Sanggunian | 1279 |
| Inscription | 2009 (ika-33 sesyon) |
| Lugar | 18,415 ha |
| Sona ng buffer | 42,312 ha |
| Bundok Wutai | |||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.svg){kind=small} | |||||||||||||||||||||||||||||
| Tsino | 五台山 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Kahulugang literal | "Five-Terrace Mountain" | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Bilang naglalaman ng mahigit 53 sagradong monasteryo, ang Bundok Wutai ay tahanan ng marami sa pinakamahalagang monasteryo at templo ng China. Ito ay itinala bilang Pandaigdigang Pamanang Pook noong 2009[1] at pinangalanang AAAAA na Tanawing Panturismo ng Pambansang Pampangasiwaan ng Turismo ng Tsina noong 2007.
Kahalagahan
baguhinAng Bundok Wutai ay isa sa Apat na Sagradong Bundok sa Budismong Tsino. Ang bawat isa sa mga bundok ay itinuturing bilang bodhimaṇḍa (道場; dàocháng) ng isa sa apat na dakilang bodhisattva. Ang Wǔtái ay ang tahanan ng Bodhisattva ng karunungan, Mañjuśrī o "文殊" (Wénshū) sa Tsino. Ang Mañjuśrī ay nauugnay sa Bundok Wutai mula pa noong unang panahon. Mula sa sulat ni Paul Williams:[2]
Tila ang pagkakaugnay ng Mañjuśrī sa Wutai (Wu-t'ai) Shan sa hilagang Tsina ay kilala sa klasikong panahon ng India mismo, na tinukoy ng mga Tsinong iskolar kasama ng bundok sa 'hilagang-silangan' (kapag natatanaw mula sa India o Gitnang Asya) ay tinutukoy bilang ang tahanan ng Mañjuśrī sa Avataṃsaka Sūtra. Sinasabing may mga peregrinasyon mula sa India at iba pang Asyanong bansa patungong Wutai Shan mula pa noong ikapitong siglo.
Ang Wutai ang una sa mga bundok na nakilala at madalas na tinutukoy bilang "una sa apat na malalaking bundok".[kailangan ng sanggunian] Nakilala ito batay sa isang sipi sa Avataṃsaka Sūtra, na naglalarawan sa mga tirahan ng maraming bodhisattva. Sa kabanatang ito, sinasabing naninirahan si Mañjuśrī sa isang "malinaw na malamig na bundok" sa hilagang-silangan. Nagsilbi itong karta para sa pagkakakilanlan ng bundok at ang kahaliling pangalan nito na "Malinaw-Malamig na Bundok" (清涼山; Qīngliáng Shān).
Ang bodhisattva ay pinaniniwalaan na madalas na lumilitaw sa bundok, na kumukuha ng anyo ng mga ordinaryong peregrino, monghe, o kadalasang hindi pangkaraniwang limang kulay na ulap.
Sinasalamin ang mga rehiyonal na tunggalian sa pagitan ng mga sentrong Budista, pinuna ng ikasiyam na siglong maestro ng Chan Budismo na si Linji Yixuan ang katanyagan ng Wutai sa Tsinang Dinastiyang Tang. Ayon sa postomong tinipong Línjì yǔlù, minsang sinabi ni Linji Yixuan, “May grupo ng mga estudyante na naghahanap ng Mañjuśrī sa Bundok Wutai. Mali sa simula! Walang Mañjuśrī sa Bundok Wutai. Gayunpaman, ang kaniyang kampanya ay hindi matagumpay, at kahit na pagkatapos ng panahon ng Tang, ang Bundok Wutai ay "patuloy na umunlad bilang marahil ang nag-iisang pinakatanyag na Budistang sagradong lugar sa Tsina."[3]
Ang Mount Wutai ay may matibay na ugnayan sa Budismong Tibetano.[4]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ China’s sacred Buddhist Mount Wutai inscribed on UNESCO’s World Heritage List. UNESCO World Heritage Centre
- ↑ Williams, Paul. Mahayana Buddhism: The Doctrinal Foundations. 2000. p. 227
- ↑ Keyworth, George A. (2019). "How the Mount Wutai cult stimulated the development of Chinese Chan in southern China at Qingliang monasteries". Studies in Chinese Religions. 5 (3–4): 353–376. doi:10.1080/23729988.2019.1686872. S2CID 213258968.
{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Tuttle, Gray (2006). 'Tibetan Buddhism at Ri bo rtse lnga/Wutai shan in Modern Times.' Journal of the International Association of Tibetan Studies, no. 2 (August 2006): 1-35. Source: (accessed: Monday, July 1, 2013)
Karagdagang pagbabasa
baguhin- Ang Banal na Bundok ng Tsina: Isang Isinalarawang Paglalakbay sa Puso ng Budismo ni Christoph Baumer. IB Tauris, London 2011.ISBN 978-1-84885-700-1ISBN 978-1-84885-700-1 .
- Isabelle Charleux (29 Hunyo 2015). Nomads on Pilgrimage: Mongols on Wutaishan (China), 1800-1940. BRILL. ISBN 978-90-04-29778-4.
{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - http://www.thlib.org/collections/texts/jiats/#!jiats=/06/elverskog/b2/
Mga panlabas na link
baguhin