Ancilotto, Hari ng Provino
Si Ancilotto, Hari ng Provino ay isang panitikang Italyanong kuwentong bibit na isinulat ni Giovanni Francesco Straparola sa Ang mga Palabirong Gabi ni Straparola.[1]
| "Ancilotto, Hari ng Provino" | |
|---|---|
| May-akda | Giovanni Francesco Straparola |
| Bansa | Italya |
| Wika | Italyano |
| (Mga) anyo (Genre[s]) | Kuwentong bibit |
| Nalathala sa | Ang mga Palabirong Gabi ni Straparola |
Ito ay Aarne-Thompson tipo 707: ang sumasayaw na tubig, ang kumakantang mansanas, at ang nagsasalitang ibon. Ito ang pinakalumang kilalang pagkakaiba ng kuwentong ito, at naimpluwensiyahan ang Princess Belle-Etoile ni Madame d'Aulnoy. Lumilitaw ang isang variant ng kuwentong ito sa koleksiyon ng mga Gabing Arabe ni Antoine Galland, ngunit walang manuskritong Arabe ang umiiral, at maaaring naimpluwensiyahan din ng bersiyong ito si Galland, na nag-uulat ng pinagmulang pasalita. Kumalat ito upang lumitaw bilang The Three Little Birds sa koleksiyon ng Magkapatid na Grimm.[2]
Mga pagsasalin
baguhinIsang mas naunang pagsasalin sa Español ang ginawa noong ika-16 na siglo ni Francisco Truchado, bilang Honesto y agradable Entretenimiento de Damas y Galanes.[3] Sa bersiyon ni Truchado, na inilathala bilang ikaapat na kuwento ng ikapitong gabi, ang pangalan ng hari ay Archiles, ang tatlong kapatid na babae ay mga anak ng isang "nigromántico".[4][5][6]
Iba pang pagkakaiba
baguhinAng kuwento ay itinuturing na ang pinakalumang pampanitikan na pagpapatunay ng uri ng kuwento ATU 707 "Ang Tatlong Gintong Bata", at ang pinakalumang pagkakaibang Italyano ng uri ng kuwento.
Sa Italya tila puno ng isang malaking bilang ng mga pagakaiba, mula sa Sicilia hanggang sa Alpes.[7] Iminungkahi ni Henry Charles Coote ang isang Silanganing na pinagmulan para sa kuwento, na kalaunan ay lumipat sa Italya at isinama sa tradisyong pasalitang Italyano.[8]
Ang "Istituto centrale per i beni sonori ed audiovisivi" ("Sentral na Surian ng Pamanang Tunog at Awdyobiswal") ay nagsulong ng pananaliksik at sa pagpaparehistro sa buong teritoryo ng Italya sa pagitan ng mga taong 1968–1969 at 1972. Noong 1975, inilathala ng Surian ang isang catalog na pinamatnugot nina Alberto Maria Cirese at Liliana Serafini kasama ang 55 pagkakaiba ng uri ng ATU 707, sa ilalim ng banner na I tre figli dai capelli d'oro ("Ang Tatlong Bata na May Ginintuang Buhok").[9]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ Giovanni Francesco Straparola, The Facetious Nights of Straparola, "Ancilotto, King of Provino Naka-arkibo 2013-06-03 sa Wayback Machine."
- ↑ Jack Zipes, The Great Fairy Tale Tradition: From Straparola and Basile to the Brothers Grimm, p 220, ISBN 0-393-97636-X.
- ↑ "Noche Septima, Fabula quarta". Truchado, Francisco. Segunda Parte del Honesto y agradable Entretenimiento de Damas y Galanes. Pamplona: 1612. pp. 22-38.
- ↑ Truchado, Francisco; Senn, Doris. "Le piacevoli Notti (1550/53) von Giovan Francesco Straparola, ihre italienischen Editionen und die spanische Übersetzung Honesto y agradable Entretenimiento de Damas y Galanes (1569/81)". In: Fabula 34, no. 1-2 (1993): 43-65. https://doi.org/10.1515/fabl.1993.34.1-2.45
- ↑ Marcello, Elena E. "Sbre la traducción española de "Le piacevoli notti" de G.F. Straparola: antígrafo, configuración de la obra y autocensura en Francisco Truchado". In: Hispanista Escandinava, Nº. 2, 2013, págs. 48-65. ISSN 2001-4538
- ↑ Truchado, Francisco. Honesto y agradable Entretenimiento de Damas y Galanes. Edizione, introduzione e note a cura di Marco Federici. Roma: Edizioni Nuova Cultura, 2014. pp. 445-470. ISSN 2039-8409.
- ↑ Groome, Francis Hindes (1899). "No. 18—The Golden Children". Gypsy folk-tales. London: Hurst and Blackett. pp. 71–72 (footnote).
- ↑ Coote, Henry Charles. "Folk-Lore The Source of some of M. Galland's Tales". In: The Folk-Lore Record. Vol. III. Part. II. London: The Folk-Lore Society. 1881. pp. 178–191.
- ↑ Discoteca di Stato (1975). Alberto Mario Cirese; Liliana Serafini (mga pat.). Tradizioni orali non cantate: primo inventario nazionale per tipi, motivi o argomenti [Oral Not Sung Traditions: First National Inventory by Types, Reasons or Topics] (sa wikang Italyano at Ingles). Ministero dei beni culturali e ambientali. pp. 152–154.
{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)