Ancus Marcius
Si Ancus Marcius (c. 677 –617 BK;[1] naghari 642–617 BC)[kailangan ng sanggunian] ay ang maalamat na ika-apat na hari ng Roma. Sa pagkamatay ng nakaraang hari, si Tullus Hostilius, ang Senado ng Roma ay humirang ng isang interrex, na siya namang tumawag sa isang sesyon ng pagpupulong ng mga tao na naghalal ng bagong hari.[2] Si Ancus ay sinasabing namuno sa pamamagitan ng pagsasagawa ng giyera tulad ng ginawa ni Romulo, habang nagtataguyod din ng kapayapaan at relihiyon tulad ng ginawa ni Numa.[3]
| Ancus Marcius o Martius | |
|---|---|
 Ancus Martius, haka-kahang ika-16 na siglong depiksiyon ni Guillaume Rouillé | |
| Paghahari | 642–617 BK[kailangan ng sanggunian] |
| Sinundan | Tullus Hostilius |
| Kahalili | Lucius Tarquinius Priscus |
| Ama | Numa Marcius o (Marcius) |
| Ina | Pompilia |
Si Ancus Marcius ang pinaniniwalaan ng mga Romano na naging pangalan ng Marcii, isang pamilyang Plebo.[4]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ Plutach's Parallel Lives vol. 1 p. 379
- ↑ Livy, Ab Urbe Condita, 1:32
- ↑ Penella, Robert J. (1990). "Vires/Robur/Opes and Ferocia in Livy's Account of Romulus and Tullus Hostilius". The Classical Quarterly. 40 (1): 207–213. doi:10.1017/S0009838800026902. JSTOR 639321.
{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Niebuhr, The History of Rome, Volume 1, p. 301