Ang Cigole (Brescian: Sigole) ay isang Italyanong comune (komuna o munisipalidad), lalawigan ng Brescia, Lombardia, hilagang Italya.

Cigole

Sigole
Comune di Cigole
Lokasyon ng Cigole
Map
Cigole is located in Italy
Cigole
Cigole
Lokasyon ng Cigole sa Italya
Cigole is located in Lombardia
Cigole
Cigole
Cigole (Lombardia)
Mga koordinado: 45°18′N 10°11′E / 45.300°N 10.183°E / 45.300; 10.183Mga koordinado: 45°18′N 10°11′E / 45.300°N 10.183°E / 45.300; 10.183
BansaItalya
RehiyonLombardia
LalawiganBrescia (BS)
Lawak
 • Kabuuan9.93 km2 (3.83 milya kuwadrado)
Taas
57 m (187 tal)
Populasyon
 (2018-01-01)[2]
 • Kabuuan1,544
 • Kapal160/km2 (400/milya kuwadrado)
DemonymCigolesi
Sona ng orasUTC+1 (CET)
 • Tag-init (DST)UTC+2 (CEST)
Kodigong Postal
25020
Kodigo sa pagpihit030
Santong PatronSan Martino
Saint dayNobyembre 11
WebsaytOpisyal na website

Kasaysayan baguhin

Ang mga pinagmulan ng bayan ay nagsimula noong ika-12 siglo nang ang pangalan ay pinatunayan sa anyong "Ceole",[4] marahil ay nagmula sa "mga selula" ng kumbento ng Sant'Eufemia della Fonte, na nagmamay-ari ng bayan hanggang ika-15 na siglo. Ang pangalan ay kasunod na pinatunayan bilang "Cigolis", "Zigoli" at sa wakas sa kasalukuyang Cigole, simula noong ika-17 siglo.

Ekonomiya baguhin

Tradisyonal na nakabatay sa agrikultura ang ekonomiya ng bayan at nakikira rin ang mga hayop. Ang pag-uuri bilang isang nalulumbay na lugar ay pinaboran ang paglikha ng mga maliliit na aktibidad sa industriya sa larangan ng tela, na higit sa lahat ay nagtatrabaho sa mga babaeng manggagawa. Ang ilang mga negosyo sa bapor ay umusbong kamakailan. Ang ilan sa mga residente ay nagtatrabaho sa kalapit na mga industriyal na munisipalidad ng Manerbio, Verolanuova, at Pavone del Mella.

Mga sanggunian baguhin

  1. "Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
  2. "Popolazione Residente al 1° Gennaio 2018". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
  3. ISTAT Naka-arkibo March 3, 2016, sa Wayback Machine.
  4. Si tratta del documento su una controversia tra il monastero di Sant'Eufemia e la pieve di Manerbio, del 1156, riportato in Gradenigo, Brixia Sacra, Brescia 1755.