Diego Luis de San Vitores

Si Beatro Diego Luis de San Vitores (Nobyembre 12, 1627 - Abril 2, 1672) ay isang misyonerong Heswita ng Espanya na nagtatag ng kauna-unahang simbahang Katoliko sa isla ng Guam . Siya ang may pananagutan sa pagtataguyod ng pagkakaroon ng mga Kristiyano sa Kapuluang Mariana . Siya ay isang kontrobersyal na pigura ngayon dahil sa kanyang papel sa pagsisimula ng Digmaang Kastila-Chamorro.

Talambuhay

Isang anak ng isang maharlika, siya ay nabinyagan na si Diego Jerónimo de San Vitores y Alonso de Maluendo. Ipinanganak siya noong Nobyembre 12, 1627, sa lungsod ng Burgos, Espanya kina Don Jerónimo de San Vitores at Doña María Alonso Maluenda. Tinangka siyang akitin ng kanyang mga magulang na ituloy ang isang karera sa militar, ngunit sa halip ay pinili ng San Vitores na ituloy ang kanyang mga interes sa relihiyon. Noong 1640, pumasok siya sa novitiate ng Heswita at naordenan bilang pari noong 1651. Pinagbigyan ang San Vitores ng kanyang hiling para sa isang misyon sa Pilipinas .

Noong 1662, si San Vitores ay huminto sa Guam patungo sa Pilipinas at nanumpa na babalik. Makalipas ang tatlong taon, sa pamamagitan ng kanyang malapit na ugnayan sa korte ng hari, kinumbinsi niya sina Haring Philip IV ng Espanya at Reyna Maria Ana ng Austria na nagsulong ng isang misyon sa Guam na maitatag.

Misyon sa Guam

Noong 1668, ang San Vitores ay tumulak mula Acapulco patungong Guam. Tinawag ng San Vitores ang kapuluan ng Chamorro na "Islas Marianas" bilang parangal sa Reina Regente ng Espanya, Maria Ana ng Austria, at ng Mahal na Birheng Maria . Dumating ang misyonero sa Guam sa nayon ng Hagåtña at sinalubong siya ni Punong Kepuha . Ang pamilya ni Kepuha ay nagbigay ng lupa upang maitaguyod ang unang misyon sa Katoliko sa Guam. Noong Pebrero 2, 1669, itinatag ng San Vitores ang unang Simbahang Katoliko sa Hagåtña at inilaan ito sa "Dulce Nombre de Maria."

Ayon sa dating mamamahayag at editor ng Guampedia na si Tanya Champaco Mendiola: "Ang mga Chamorros ay paunang sinalubong ang San Vitores at ang iba pang mga misyonerong Katoliko, at daan-daang kaagad na napalit. Ang mga maharlika sa pamayanan ay maaaring naniniwala na ito ay magpapataas ng kanilang katayuan sa lipunan habang ang ibang mga pinuno ng nayon ay nagnanasa ng mga pari para sa kanilang sariling nayon, marahil bilang mga simbolo ng katayuan. Ang ilang mga taga-isla ay tila nakatanggap din ng sakramento ng binyag ng higit sa isang base para sa mga regalong kuwintas at damit na ibinigay sa kanila. Ang sigasig na ito para sa Katolisismo ay hindi nagtagal, subalit, dahil maraming mga salik ang mabilis na nagbaghay, kasama na ang mga salungatan na nilikha nito sa sistemang herarcuiko ng mga Chamorro. Ipinangaral ng simbahan na kapag nabinyagan, ang mga tao ay pantay sa paningin ng Diyos. Ang dogmatiko na sigasig ng misyonero ay hindi rin natanggap nang mabuti nang iwasan ng mga Heswita ang matagal nang tradisyonal na paniniwala at kasanayan sa pagsubok na maipasok ang mga Chamorro sa doktrinang Kristiyano. Kasama rito ang pagtanggi sa Chamorro na matagal nang paggalang sa mga ninuno. Bilang bahagi ng mga relihiyosong kasanayan sa kultura ng Chamorro, inilagay ng mga tao ang mga bungo ng namatay na mga miyembro ng pamilya sa mga basket sa mga lugar ng karangalan sa kanilang mga tahanan. Naniniwala ang mga Chamorro na pinapayagan nito ang kanilang namatay na magkaroon ng isang lugar upang manatili at madalas na humingi ng patnubay ng kanilang mga ninuno at mga pabor mula sa kanila sa kanilang pang-araw-araw na pagsisikap. Sinabi ng mga misyonero sa mga Chamorrona ang kanilang mga ninuno ay nasusunog sa impiyerno dahil hindi sila nabinyagan bilang mga Kristiyano. "

Ang pagkawasak ng mga iginagalang na bungo ng mga ninuno ay madalas na binanggit bilang isang malubhang at hindi sensitibong pagkakasala ng mga misyonero laban sa mga katutubong mamamayang Chamorro.

Matapos mamatay si Maga'låhi Kepuha noong 1669, lumala ang misyonero ng Espanya at ang relasyon ni Chamorro, at nagsimula ang Digmaang Kastila-Chammoro noong 1671, pinangunahan sa panig ng Chamorro ni Maga'låhi (Pinuno) Hurao . Matapos ang maraming pag-atake sa misyon ng Espanya, napagkasunduan ang kapayapaan. Bagaman inangkin ni San Vitores na nais na tularan si Francis Xavier, na hindi gumagamit ng mga sundalo sa kanyang pagsisikap sa misyon sa India, bilang modelo ng pari, naramdaman din niya na kinakailangan ng presensya ng militar upang maprotektahan ang mga pari na naglilingkod sa Guam.  Noong 1672, nag-order ang San Vitores ng mga simbahan na itinayo sa apat na nayon, kasama na ang Merizo . Sa paglaon ng taong iyon, tumaas ang paglaban ni Chamorro.

Pagkamartir

Isang lalaking Intsik na nagngangalang Choco, isang kriminal mula sa Maynila na ipinatapon sa Guam, ay nagsimulang kumalat ng mga alingawngaw na ang tubig binyag ng mga misyonero ay lason. Tulad ng ilang mga masasakit na sanggol na Chamorro na nabinyagan sa huli ay namatay, marami ang naniwala sa kwento at responsable ang mga misyonero. Choco ay kaagad na suportado ng macanjas at ang urritaos (batang lalaki) na hinamak ang mga misyonero.

Sa kanilang paghahanap para sa isang tumakas na kasama na nagngangalang Esteban, si San Vitores at ang kasamang Bisaya na si Pedro Calungsod ay dumating sa nayon ng Tumon, Guam noong 2 Abril 1672. Nalaman nila na ang asawa ng punong baryo na si Matapang ay nanganak ng isang anak na babae, at agad silang nagtungo upang mabinyagan ang bata. Naimpluwensyahan ng mga paninirang-puri ng Choco, mahigpit na tinutulan ng pinuno; upang bigyan si Mata'pang ng kaunting oras upang huminahon, tinipon ng mga misyonero ang mga bata at ilang mga may sapat na gulang ng nayon sa kalapit na baybayin at nagsimulang ibigay sa kanila ang mga paniniwala ng relihiyong Katoliko. Inanyayahan nila si Mata'pang na sumali sa kanila, ngunit sumigaw siya na galit siya sa Diyos at nagsawa na siya sa mga katuruang Kristiyano.

Nang Determinadong pumatay sa mga misyonero, umalis si Mata'pang at sinubukang magpatawag sa isa pang tagabaryo, na nagngangalang Hurao, na hindi isang Kristiyano. Si Hurao ay paunang tumanggi, na nag-isip ng kabaitan ng mga misyonero sa mga katutubo, ngunit nang tatakin siya ni Mata'pang na isang duwag, siya ay naging piqued at kapit. Samantala, sa maikling pagkawala ng Mata'pang mula sa kanyang kubo, bininyagan nina San Vitores at Calungsod ang sanggol na batang babae sa pahintulot ng kanyang ina na Kristiyano.

Nang malaman ni Mata'pang ang bautismo ng kanyang anak na babae, lalo siyang nagalit. Marahas niyang binato ang mga sibat muna kay Pedro, na nagawang iwasan ang mga sibat. Inaangkin ng mga nakasaksi na maaaring nakatakas si Calungsod sa atake ngunit ayaw nilang iwan nang mag-isa ang San Vitores. Gayunman, ang mga nakakakilala kay Calungsod na personal na naniniwala na maaari niyang talunin ang mga nang-atake sa pamamagitan ng sandata; Gayunman, pinagbawalan ng San Vitores ang kanyang mga kasama na magdala ng armas. Si Calungsod ay tinamaan ng sibat sa dibdib, at nahulog siya sa lupa, pagkatapos ay agad na sinisingil siya ni Hurao at tinapos ng isang palo sa ulo. Si San Vitores ay nagabsueldo kay Calungsod bago siya pinatay.

Kinuha ni Mata'pang ang krusipiho ni San Vitores at hinampas ito ng isang bato habang nilapastangan ang Diyos. Ang parehong mamamatay-tao ay pagkatapos denuded ang mga bangkay nina Calungsod at San Vitores, nakatali ng malalaking bato sa kanilang mga paa, dinala sila sa dagat sa kanilang mga proas, at itinapon sa tubig.

 

Sanggunian at panlabas na link

• Rogers, Robert F (1995). Landfall ng Destiny: Isang Kasaysayan ng Guam . University of Hawai'i Press.ISBN 0-8248-1678-1ISBN 0-8248-1678-1
• Carter, Lee D; Carter, Rosa Roberto; Wuerch, William L (1997). Kasaysayan ng Guam: Mga Pananaw, Isa sa Volume.ISBN 1-878453-28-9ISBN 1-878453-28-9
• Goetzfridt, Nicholas J. "Isang Kasaysayan ng Historiography ng Guam: Ang Mga Impluwensya ng 'Isolation' at 'Discovery.'" Pacific Asia Enquiry 2.1 (2011).
• Risco, Alberto (1970). Ang Apostol ng Marianas: Ang buhay, Labors, at Martyrdom ng Ven. Diego Luis de San Vitores, 1627-1672 .
• Winkler, Pierre. 2016. Missionary Pragmalinguistics: grammar ni Father Diego Luis de Sanvitores (1668) sa loob ng tradisyon ng mga grammar sa Pilipinas . Disertasyon ng doktor sa unibersidad ng Amsterdam. Pag-access sa web