Eglė, ang Reyna ng mga Ahas

Ang Eglė ang Reyna ng mga Ahas, alternatibong tinatawag bilang, Eglė ang Reyna ng mga Damo na Ahas (Litwano: Eglė žalčių karalienė), ay isang kuwentong-pambayang Litwano, na unang inilathala ni M. Jasewicz noong 1837.

Eglė ang Reyna ng mga Ahas, estatwa sa Liwasang Glebe, Canberra

Ang Eglė ang Reyna ng mga Ahas ay isa sa mga pinakakilalang Lithuanian kuwentong bibit na may maraming sanggunian sa mitolohiyang Baltiko. Mahigit sa isang daang bahagyang magkakaibang bersiyon ng balangkas ang nakolekta. Ang mitolohikong pinanggalingan nito ay naging interes ng Litwano at mga dayuhang mananaliksik ng mitolohiyang Proto-Indo-Europeo; Itinuring ni Gintaras Beresnevičius ito ay isang Litwanong teogonikong mito. Itinatampok ng kuwento hindi lamang ang pagbabago ng hugis ng tao–reptilya, kundi pati na rin ang hindi maibabalik na pagbabago ng hugis ng tao–puno. Ang numerolohiya ay makikita rin sa kuwento, tulad ng labindalawang anak na lalaki, tatlong anak na babae, tatlong araw, tatlong pandaraya, tatlong linggo ng kapistahan, siyam na taon sa ilalim ng panunumpa ng kasal, tatlong gawaing ibinigay kay Eglė ng kaniyang asawa upang tuparin at siyam na araw ng pagbisita.

Buod

Ang kuwento ay maaaring hatiin sa ilang mga seksiyon na ang bawat isa ay may pagkakatulad sa mga motif ng iba pang mga kuwentong-pambayan, ngunit ang kumbinasyon ng mga ito ay natatangi.

Isang batang dalaga na nagngangalang Eglė ang nakatuklas ng isang ahas ng damo sa manggas ng kaniyang blusa pagkatapos maligo kasama ang kaniyang dalawang kapatid na babae. Ang eksaktong lokasyon ng kanilang paliguan ay nananatiling hindi isiniwalat. Sa pagsasalita sa boses ng tao, ang ahas ng damo ay paulit-ulit na sumang-ayon na umalis pagkatapos lamang na ipangako ni Eglė ang sarili sa kaniya bilang kapalit ng pag-iwan nito sa kaniyang mga damit. Nagulat, nabalisa, nag-aalangan (paano siya, isang tao, magpakasal sa isang ahas ng damo?), Ngunit sa pagmamadali upang mapupuksa ang patuloy na tulad ng ahas na reptilya, si Eglė ay sumang-ayon na magpakasal, habang hindi lubos na nauunawaan ang mga potensiyal na kahihinatnan at ang grabidad ng kaniyang sitwasyon. Pagkatapos ng tatlong araw, libo-libong ahas ng damo ang nagmartsa papunta sa bakuran ng bahay ng kaniyang mga magulang. Dumating sila upang kunin si Eglė bilang nobya ng kanilang panginoon at kanilang magiging reyna, ngunit niloloko ng kaniyang mga kamag-anak sa bawat pagkakataon. Isang alagang gansa, isang tupa at pagkatapos ay isang baka ang ibinibigay sa halip na ang nobya sa hukbo ng mga ahas ng damo, ngunit sa sandaling magsimula sila ng paglalakbay pauwi, ang kuku, na nakaupo sa puno ng abedul, ay nagbabala sa kanila tungkol sa panlilinlang. Ang galit na galit na mga ahas ng damo ay bumalik sa huling pagkakataon at nagbabanta sa lahat na may tuyong taon, delubyo at taggutom. Sa wakas, dinala nila ang hindi pekeng nobya, si Eglė, sa ilalim ng lagoon ng dagat sa kanilang hari.

Sa halip na makakita ng ahas o damong ahas sa dalampasigan, nakilala ni Eglė ang kaniyang kasintahang si Žilvinas, na mukhang isang guwapong lalaki - ang Prinsipe Ahas ng Damo. Lumipat sila sa kalapit na isla, at mula doon sa ilalim ng lupa sa ilalim ng dagat, kung saan matatagpuan ang isang magandang pinalamutian na palasyo - ang bagong tahanan ni Eglė para sa kawalang-hanggan. Ang kapistahan ay nagpapatuloy sa loob ng tatlong linggo, at pagkatapos ay masayang namumuhay ang mag-asawa. Si Eglė ay may apat na anak (tatlong lalaki (Ąžuolas (Roble), Uosis (Senisa) at Beržas (Abedul)) at isang bunsong anak na babae na si Drebulė (Aspen)). Halos makalimutan ni Eglė ang tungkol sa kaniyang tinubuang-bayan, ngunit isang araw, matapos tanungin ng kaniyang panganay na anak na si Ąžuolas tungkol sa kaniyang mga magulang, nagpasya siyang bisitahin ang kaniyang tahanan. Gayunpaman, si Žilvinas (marahil intuitively na natatakot na mawala ang kaniyang asawa o naramdaman ang kaniyang kapalaran) ay tinanggihan ang kaniyang pahintulot na umalis sa palasyo ng Grass Snake. Upang payagang makadalaw sa bahay, kailangang gampanan ni Eglė ang tatlong imposibleng gawain: magpaikot ng walang katapusang tuft ng sutla, magsuot ng isang pares ng bakal na sapatos at maghurno ng pie na walang kagamitan. Pagkatapos niyang makakuha ng payo mula sa sorceress (isang potensiyal na pagtawag sa Mahal na Ina ng Dagat o Mahal na Ina ng Kuweba) at magtagumpay sa pagkumpleto ng tatlong gawaing ito, atubiling pinaalis ni Žilvinas si Eglė at ang mga bata. Bago ang kanilang pag-alis, tinuruan niya sila kung paano siya tatawagin mula sa kailaliman ng dagat at hiniling na huwag sabihin ang liham na ito sa iba.

Mga kahoy na estatwa ni Egle at ng kaniyang mga anak sa museo ng Druskininkai "Forest Echo".

Matapos makilala ang matagal nang nawawalang miyembro ng pamilya, ayaw ng mga kamag-anak ni Eglė na bumalik siya sa dagat at magpasya na patayin si Žilvinas. Una, ang kaniyang mga anak na lalaki ay pinagbantaan at binugbog sa pamamagitan ng salot ng kanilang mga tiyuhin, sa pagtatangkang ipaalam sa kanila kung paano ipatawag ang kanilang ama; gayunpaman, nananatili silang tahimik at hindi siya ipinagkanulo. Sa wakas, isang takot na anak na babae ang nagsabi sa kanila ng ahas ng damo na sigaw ng pagpapatawag:

"Žilvinas, mahal na Žilvinėlis,

Kung (ikaw ay) buhay – nawa ang gatas na sea foam

Kung (ikaw ay) patay na – nawa’y bubula ng dugo ang dagat…”

Lahat ng labindalawang kapatid ni Eglė ay tinawag si Žilvinas ang Ahas na Damo mula sa dagat at pinatay siya gamit ang mga karit. Hindi sila nagsasalita ng isang salita sa kanilang kapatid na babae tungkol sa kakila-kilabot na krimen na kanilang ginawa. Pagkaraan ng siyam na araw, dumating si Eglė sa dalampasigan at tinawag ang kaniyang asawa, ngunit sa kasamaang-palad, ang mga bula lamang ng dugo ang bumalik mula sa dagat. Nang marinig ni Eglė ang boses ng kaniyang namatay na asawa at matuklasan kung paano namatay ang kaniyang minamahal, bilang parusa sa pagkakanulo ay bumulong siya ng isang engkanto, na ginagawang isang nanginginig na aspen ang kaniyang marupok na natatakot na anak na babae. Pagkatapos noon ay ginawa niyang malalakas na puno ang kaniyang mga anak - isang roble, senisa, at abedul. Sa wakas, si Eglė mismo ay nagiging pisea.