Frank-Walter Steinmeier

Si Frank-Walter Steinmeier (ipinanganak noong Enero 5, 1956) ay politikong Aleman na kasalukuyang naglilingkod bilang pangulo ng Alemanya mula pa noong 19 Marso 2017. Dati siyang federal minister of foreign affairs mula 2005 hanggang 2009 at muli mula 2013 hanggang 2017, gayundin bilang vice chancellor of Germany mula 2007 hanggang 2009. Si Steinmeier ay chairman-in-office ng Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE) noong 2016.

Frank-Walter Steinmeier
Steinmeier in 2023
President of Germany
Kasalukuyang nanunungkulan
Unang araw ng panunungkulan 19 March 2017
Kanselor	Angela Merkel Olaf Scholz
Nakaraang sinundan	Joachim Gauck
Vice Chancellor of Germany
Nasa puwesto 21 November 2007 – 27 October 2009
Kanselor	Angela Merkel
Nakaraang sinundan	Franz Müntefering
Sinundan ni	Guido Westerwelle
Minister of Foreign Affairs
Nasa puwesto 17 December 2013 – 27 January 2017
Kanselor	Angela Merkel
Nakaraang sinundan	Guido Westerwelle
Sinundan ni	Sigmar Gabriel
Nasa puwesto 22 November 2005 – 27 October 2009
Kanselor	Angela Merkel
Nakaraang sinundan	Joschka Fischer
Sinundan ni	Guido Westerwelle
Leader of the Opposition
Nasa puwesto 28 October 2009 – 16 December 2013
Kanselor	Angela Merkel
Nakaraang sinundan	Guido Westerwelle
Sinundan ni	Gregor Gysi
Party political offices Leader of the Social Democratic Party in the Bundestag Nasa puwesto 29 September 2009 – 16 December 2013 Chief Whip Thomas Oppermann Nakaraang sinundan Peter Struck Sinundan ni Thomas Oppermann Leader of the Social Democratic Party Acting 7 September 2008 – 18 October 2008 Diputado Andrea Nahles Peer Steinbrück Himself Nakaraang sinundan Kurt Beck Sinundan ni Franz Müntefering Deputy Leader of the Social Democratic Party Nasa puwesto 26 October 2007 – 13 November 2009 Pinuno Kurt Beck Himself (acting) Franz Müntefering Nakaraang sinundan Bärbel Dieckmann Sinundan ni Olaf Scholz
Political civil servant Head of the Chancellery Nasa puwesto 31 July 1999 – 22 November 2005 Kanselor Gerhard Schröder Nakaraang sinundan Bodo Hombach Sinundan ni Thomas de Maizière State Secretary at the Chancellery Commissioner for the Federal Intelligence Services Nasa puwesto 27 October 1998 – 22 November 2005 Kanselor Gerhard Schröder Nakaraang sinundan Bernd Schmidbauer (as Minister of State) Sinundan ni Thomas de Maizière Head of the State Chancellery of Lower Saxony Nasa puwesto 30 October 1996 – 27 October 1998 Minister-President Gerhard Schröder Nakaraang sinundan Willi Waike Sinundan ni Peter-Jürgen Steiner
Parliamentary constituencies Member of the Bundestag for Brandenburg an der Havel – Potsdam-Mittelmark I – Havelland III – Teltow-Fläming I Nasa puwesto 27 October 2009 – 19 March 2017 Nakaraang sinundan Margrit Spielmann Sinundan ni Angelika Krüger-Leißner
Pansariling detalye
Ipinanganak	(1956-01-05) 5 Enero 1956 Detmold, North Rhine-Westphalia, West Germany
Partidong pampolitika	Social Democratic Party
Asawa	Elke Büdenbender (k. 1995)
Anak	1
Alma mater	University of Giessen
Pirma
Serbisyo sa militar
Sangay/Serbisyo	Bundeswehr
Taon sa lingkod	1974–1976
Yunit	German Air Force

Si Steinmeier ay miyembro ng Social Democratic Party of Germany (SPD), may hawak na doctorate sa batas at dating karerang civil servant. Siya ay malapit na aide ng Gerhard Schröder noong si Schröder ay Punong Ministro ng Lower Saxony noong karamihan ng dekada 1990, at nagsilbi bilang punong kawani ng Schröder mula 1996. Nang si Schröder ay naging Chancellor ng Alemanya noong 1998, si Steinmeier ay hinirang na Under-Secretary of State sa German Chancellery na may responsibilidad para sa intelligence service. Mula 1999 hanggang 2005 siya ay nagsilbi bilang Chief of Staff of the Chancellery.

Kasunod ng 2005 federal election, si Steinmeier ay naging Foreign Minister sa unang grand coalition government ng [[Angela Merkel] ], at mula 2007 ay dinagdagan niya ang opisina ng vice chancellor. Noong 2008, sandali siyang nagsilbi bilang acting chairman ng kanyang partido. Siya ang kandidato ng SPD para sa chancellor sa 2009 federal election, ngunit ang kanyang partido ay natalo sa halalan at umalis siya sa federal cabinet para maging pinuno ng oposisyon. Kasunod ng 2013 federal election, muli siyang naging Minister for Foreign Affairs sa pangalawang grand coalition ng Merkel. Noong Nobyembre 2016 siya ay inihayag bilang kandidato para sa Pangulo ng Alemanya ng namumunong koalisyon, na binubuo ng kanyang sariling partido at ang CDU/CSU, at sa gayon ay naging mapagpalagay na halal, dahil ang koalisyon ay nagsagawa ng malaking karamihan sa Federal Convention. Umalis siya sa gabinete noong 27 Enero 2017. Siya ay elected president ng Federal Convention noong 12 February 2017 na may 74% na boto. Noong 13 Pebrero 2022, siya ay muling nahalal ng Federal Convention para sa pangalawa at huling termino na may 78% ng boto.

Personal na buhay

Maagang buhay at edukasyon

Si Steinmeier ay ipinanganak noong 1956 sa Detmold. Bagama't Frank-Walter ang kanyang buong pangalan, Frank-Walter ang tawag sa kanya ng kanyang mga kaibigan. Kanyang ama, isang karpintero, ay kaanib sa Simbahan ng Lippe (isa sa iilang Calvinist rehiyonal na mga simbahan ng simbahan, at isang miyembrong simbahan ng Simbahang Protestante ng Alemanya). Ang kanyang ina, na ipinanganak sa Breslau (ngayon ay Wrocław, Poland), ay dumating bilang isang refugee mula sa isang Lutheran bahagi ng Silesia noong paglipad at pagpapatalsik ng mga Aleman pagkatapos ng Mundo. War II.

Kasunod ng kanyang Abitur, ginawa ni Steinmeier ang kanyang serbisyo militar mula 1974 hanggang 1976, pagkatapos ay nag-aral ng abogasya at agham pampulitika sa Justus Liebig University Giessen, kung saan Brigitte Zypries ay kapwa mag-aaral. Noong 1982 naipasa niya ang kanyang una at noong 1986 ang kanyang pangalawang pagsusuri sa estado sa batas. Nagtrabaho si Steinmeier bilang isang siyentipikong katulong sa propesor ng pampublikong batas at agham pampulitika sa Giessen University hanggang sa makuha niya ang kanyang doctorate of law noong 1991. Sinaliksik ng kanyang disertasyon ang papel ng estado sa pagpigil sa kawalan ng tahanan.

Buhay ng pamilya

Si Steinmeier ay may asawa at may isang anak na babae. Noong 24 Agosto 2010, nag-donate siya ng kidney sa kanyang asawang si Elke Büdenbender.

Noong 2015, nagsilbi si Steinmeier bilang best man sa kasal nina Rüdiger Grube at Cornelia Poletto sa Hamburg.

Mga Interes

Si Steinmeier ay nasisiyahan sa jazz, at isang masugid na football fan.

Relihiyon

Ang Steinmeier ay isang Reformed Protestante at aktibong miyembro ng Reformed Bethlehem congregation sa Berlin-Neukölln. Siya ay bininyagan sa simbahan ng kanyang ama (ang Simbahan ng Lippe) bilang isang kabataan.

Maagang karera

Naging tagapayo si Steinmeier noong 1991 para sa Law of Communication media at mga alituntunin ng media sa State Chancellery ng Lower Saxony sa Hanover. Noong 1993, naging direktor siya ng Personal na Tanggapan para sa punong ministro ng Lower Saxony, Gerhard Schröder. Noong 1996, siya ay naging Kalihim ng Estado at pinuno ng State Chancellery ng Lower Saxony.

Karera sa politika sa pederal na antas

Schröder Federal Chancellery, 1998–2005

Si Steinmeier ay hinirang noong Nobyembre 1998 bilang Kalihim ng Estado, isang junior Chancellery bureaucrat, at Komisyoner para sa Federal Intelligence Services sa opisina ng chancellor kasunod ng Schröder's election victory. Pinalitan niya si Bodo Hombach bilang pinuno ng opisina ng chancellor noong 1999, pagkatapos na pumasok ang huli sa politika ng European Union. Hinawakan niya ang kanyang ranggo na Kalihim ng Estado at samakatuwid ay ang tanging Pinuno ng Chancellery na hindi hinirang na Ministro para sa Espesyal na Gawain, i. e. ay walang ranggo ng gabinete, mula 1984 hanggang ngayon. Sa panahong ito si Steinmeier ay isa rin sa mga tagapayo kay Schröder. Siya ay napakahalaga sa pag-secure ng red-green na mayorya sa parliament para sa pinagtatalunang "Agenda 2010" ni Schröder ng mga reporma sa ekonomiya . Dahil sa kanyang mabisang pamamahala sa kabila ng spotlight ng pulitika, binansagan siyang Die Graue Effizienz (The Gray Efficiency) —isang pun sa Graue Eminenz, ang Aleman para sa éminence grise.

Bilang Komisyoner para sa Federal Intelligence Services (isang titulong madalas hawak ng Pinuno ng Chancellery) si Steinmeier ay may pananagutan sa pag-coordinate ng mga serbisyo ng paniktik ng Germany. Sa kanyang suporta sa kanyang 2002.</0ref> kontrobersyal na desisyon na bumuo ng isang koalisyon sa Russia at France laban sa pinangunahan ng U.S. digmaan laban sa Iraq. Samantala, inaprubahan niya ang desisyon na mag-install ng German intelligence officer sa Qatar-based office of General Tommy Franks, ang American commander ng U.S. invasion sa Iraq, na nagpasa sa impormasyon ng United States na kinokolekta sa Baghdad. ng dalawang German intelligence officer na nag-ooperate doon.

Noong 2004, lumahok si Steinmeier sa mga diplomatikong negosasyon para sa pagbabayad ng kompensasyon sa Libya para sa mga biktima ng 1986 terrorist bombing of the LaBelle disco sa Berlin.

Isang malaking kontrobersya sa panahon ng termino ni Steinmeier bilang chief of staff ay ang pagkakulong ng isang German-born Turk, Murat Kurnaz, sa Guantánamo Bay mula 2002 hanggang Agosto 2006. Itinanggi ni Steinmeier sa isang parliamentary inquiry noong Marso 2007 na hinarangan niya ang paglabas ni Kurnaz. Sa halip, sinabi niya na ang Berlin ay natakot na si Kurnaz ay isang banta at dapat pumunta sa Turkey, hindi sa Germany, kung palayain. Pagkatapos lamang ng halalan ni Merkel ay pinalaya si Kurnaz at dinala pabalik sa Germany.

Frank-Walter Steinmeier (2009)

Unang termino bilang Foreign Minister, 2005–2009

Noong 22 Nobyembre 2005, pagkatapos ng 2005 federal elections, si Steinmeier ay naging Ministro ng Foreign Affairs sa Grand coalition cabinet na pinamumunuan ni Angela Merkel. Siya ang unang Ministrong Panlabas ng SPD mula noong Willy Brandt (1966–1969).

Nang maupo sa pwesto, pinangunahan ni Steinmeier ang paghahanda para sa Germany na kunin ang umiikot na presidency of the Council of the European Union noong unang kalahati ng 2007.

Kasunod ng pag-alis ni Franz Müntefering sa gabinete noong 21 Nobyembre 2007, pinunan din ni Steinmeier ang posisyon ng Vice-Chancellor.

Sa panahon ng kanyang panunungkulan, malawak na itinuring si Steinmeier bilang may magandang ugnayan sa pagtatrabaho kay Angela Merkel ngunit kadalasan ay may ibang paninindigan sa mga usaping panlabas. Sa pangkalahatan, pinahintulutan niya si Merkel na itakda ang bilis sa patakarang panlabas., na nakikipagtulungan sa kanya sa isang hanay ng mga isyu sa patakarang panlabas, mula sa pagharap sa Iran sa programang nuklear nito hanggang sa pakikipagnegosasyon sa mga nagbubuklod na layunin hanggang sa labanan ang pagbabago ng klima. Sa isang makabuluhang hindi pagkakasundo sa patakarang panlabas, sinabi ni Steinmeier noong 2009 na ang Germany ay dapat sa 2013 ay maglatag ng batayan para sa pag-alis ng mga tropa nito mula sa Afghanistan, isang deployment na humigit-kumulang dalawang-katlo ng mga German ang tumutol noon. Hindi tulad ng Merkel, pinaboran din niya ang Turkish na pagpasok sa European Union.

Gayundin, nakilala si Steinmeier sa kanyang medyo magiliw na paninindigan sa Russia, na nakikipagtalo nang husto para sa pakikipag-ugnayan sa lalong mapamilit na kapangyarihan sa silangan, kaysa sa paghihiwalay nito. Bumuo siya ng patakaran patungo sa Russia na sadyang nagpapaalala sa "Ostpolitik", ang patakarang nakaharap sa silangan na pinasimunuan ni Chancellor Willy Brandt noong unang bahagi ng 1970s. Kasama si Gernot Erler, ang nangungunang eksperto sa Russia ng SPD at ang pinasimulan ng deputy foreign minister, Steinmeier ang tinatawag na Partnership for Modernization with Russia ng Germany (inanunsyo noong 2008), na naging opisyal na patakaran ng EU noong 2010.