Malilikhaing industriya

Ang mga malikhaing industriya ay tumutukoy sa isang hanay ng mga aktibidad pang-ekonomiya na may kinalaman sa pagbuo o pagsasamantala ng kaalaman at impormasyon. Ang mga ito ay maaaring iba't ibang tinatawag ding mga kultural na industriya (lalo na sa Europa (Hesmondhalgh 2002) o ang malikhaing ekonomiya (Howkins 2001), at ang pinakahuli ay tinawag silang Naranghang Ekonomiya sa Amerikang Latina at Caribe (Buitrago & Duque 2013).

Ang malikhaing ekonomiya ng Howkins ay binubuo ng pagpapatalastas, arkitektura, sining, craft, disenyo, moda, pelikula, musika, sining ng pagtatanghal, paglalathala, pananaliksik at pag-unlad, software, mga laruan at laro, TV at radyo, at mga larong bidyo (Howkins 2001). Itinuturing ng ilang iskolar na ang industriya ng edukasyon, kabilang ang mga pampubliko at pribadong serbisyo, ay bumubuo ng isang bahagi ng malikhaing industriya.[1] Nananatili, samakatuwid, ang iba't ibang kahulugan ng sektor (Hesmondhalgh 2002)(DCMS 2006).

Ang mga industriyang malikhain ay nakita na lalong nagiging mahalaga sa pang-ekonomiyang kagalingan, ang mga tagapagtaguyod na nagmumungkahi na "ang pagkamalikhain ng tao ay ang sukdulang mapagkukunang pang-ekonomiya" (Florida 2002), at na "ang mga industriya ng ikadalawampu't isang siglo ay higit na nakaangkla sa henerasyon ng kaalaman sa pamamagitan ng pagkamalikhain at pagbabago" (Landry & Bianchini 1995).

Mga sanggunian

baguhin
  1. Kultur & Kommunikation for Nordic Innovation Centre (2007), "Creative Industries Education in the Nordic Countries" Naka-arkibo 2015-05-18 sa Wayback Machine.; Mœglin, Pierre (2001), Les Industries éducatives, Paris, Puf

Padron:Industries