Monno
Ang Monno (Camunian: Mòn)[4] ay isang nayon at comune (komuna o munisipalidad) sa lalawigan ng Brescia, sa rehiyon ng Lombardia, sa hilagang Italya. Ito ay matatagpuan sa itaas ng kanang pampang ng ilog Oglio, sa mataas na Val Camonica.
Monno Mòn | |
---|---|
Comune di Monno | |
Monno | |
Mga koordinado: 46°12′48″N 10°20′26″E / 46.21333°N 10.34056°EMga koordinado: 46°12′48″N 10°20′26″E / 46.21333°N 10.34056°E | |
Bansa | Italya |
Rehiyon | Lombardia |
Lalawigan | Brescia (BS) |
Lawak | |
• Kabuuan | 31.03 km2 (11.98 milya kuwadrado) |
Taas | 1,066 m (3,497 tal) |
Populasyon (2018-01-01)[2] | |
• Kabuuan | 540 |
• Kapal | 17/km2 (45/milya kuwadrado) |
Demonym | Monnesi |
Sona ng oras | UTC+1 (CET) |
• Tag-init (DST) | UTC+2 (CEST) |
Kodigong Postal | 25040 |
Kodigo sa pagpihit | 0364 |
Santong Patron | San Pietro e San Paolo |
Saint day | Hunyo 29 |
Websayt | Opisyal na website |
Heograpiya baguhin
Lokasyon baguhin
Matatagpuan ang Monno sa kahabaan ng kalsada na mula sa Val Camonica ay papunta sa Pasong Mortirolo.
Mga monumento at tanawin baguhin
Relihiyosong arkitektura baguhin
Ang mga simbahan ng Monno ay:[5]
- Simbahan ng San Pietro e Paolo, na itinayo sa mga guho ng isang ika-14 na siglong gusali. Ang tarangkahan, na itinayo noong 1629, ay gawa sa marmol ng Vezza. Noong 1895, ipininta ni Antonio Guadanini sa abisde ang Asunsiyon kasama ang mga Ebanghelista sa hackle.[6]
- Oratoryo ng San Francesco – ang estruktura nito ay nagsimula noong ika-16 na siglo; ito ay itinalaga bilang isang sinehan.
- Simbahan ng San Sebastiano e Fabiano, na itinayo sa isang mas lumang gusali.
- Simbahan ng San Brizio
Mga sanggunian baguhin
- ↑ "Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
- ↑ "Popolazione Residente al 1° Gennaio 2018". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
- ↑ "ISTAT". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2016-03-03. Nakuha noong 2014-05-01.
- ↑ Ertani, Lino (1980). Dizionario del Dialetto Camuno e di Toponomastica. Artogne: Tipografia M. Quetti. p. 156.
- ↑ Fontana, Eugenio (1984). Terra di Valle Camonica. Industrie Grafiche Bresciane. p. 143.
- ↑ Valzelli, Giannetto. Antonio Guadagnini. Comune di Esine. p. 175.